Test HP Pavilion dv6-6b15ew
Notebooki Pavilion dv6 zdobyły ostatnio dużą popularność, gdyż HP stosuje w niektórych z nich kartę grafiki Radeon HD 6770M z pamięcią GDDR5, znacznie przewyższającą osiągami GeForce'a GT 540M. W modelu dv6-6b15ew zastosowano jednak słabszą grafikę HD 6750M (z pamięcią DDR3) i procesor AMD Llano. Ten ostatni staje się znacznie żwawszy po podniesieniu zegara narzędziem FusionTweaker.
Obudowa
Obudowy HP z serii dv6 wyglądają tak, jakby pochodziły z jednej formy. Bohater poniższej recenzji, dv6-6b15ew, posiada obudowę wykonaną ze szczotkowanego aluminium, podobnie jak wcześniej opisane modele 6150ew i 6160ew. Różni się od nich kolorem. Czarny kolor aluminium nie jest jednak tak praktyczny, jak naturalny metaliczny, bowiem o wiele bardziej widać na nim ślady palców.
Obudowa matrycy jest podobna do tych ze starszych modeli. Poza kolorem zmianie uległa niestety jej sztywność. Nie wiem, czy to cecha konkretnego egzemplarza czy całej serii dv6-6b15ew. W każdym razie nawet bardzo lekki dotyk z zewnętrznej strony matrycy przekładał się na zakłócenia w wyświetlanym obrazie (zwłaszcza w dolnej części matrycy, przy zawiasach).
Zawiasy, tak jak w innych notebookach z serii dv6, są bardzo wąskie; mają 9 mm szerokości, co nie rokuje najlepiej na przyszłość. W stanie nowości zawiasy spisują się jednak należycie. Co więcej, pozwalają na odchylenie ekranu nawet do blisko 170 stopni.
Poza klasycznie słabszą strefą napędu optycznego jednostka zasadnicza zachowuje należytą sztywność. Mniej elegancko prezentuje się spasowanie laptopa; w miejscach styku pulpitu roboczego z opaską jednostki zasadniczej widoczne są niewielkie szpary.
Lepiej prezentuje się rozmieszczenie złączy. Przednia część prawej strony laptopa została wykorzystana na napęd optyczny. Dalej rozmieszczono dwa porty USB 2.0, blokadę Kensingtona oraz (przy tylnej krawędzi) gniazdo zasilania.
Z tyłu mieści się tylko gniazdo akumulatora. Przód obsadzono czytnikiem kart pamięci.
Pozostałe porty umieszczono na lewej ściance bocznej, co nie spodoba się leworęcznym użytkownikom myszki. W przedniej części lewego boku znajdują się trzy gniazda audio; za nimi ulokowano dwa szybkie USB w wersji 3.0; dalej znajdują się gniazda LAN, HDMI i D-Sub, a tylną powierzchnię lewej flanki wykorzystano na szczeliny wyprowadzające ciepło z układu chłodzenia.
Osprzęt
Klawiatura HP dv6-6b15 jest znana z poprzednich recenzji modeli z serii dv6.
Płaskie, pozbawione profilowania klawisze rozmieszczono w odpowiednich odległościach. Po przyzwyczajeniu się do nieco powiększonego prawego klawisza shift oraz mikrych strzałek góra/dół pisanie staje się całkiem przyjemne. Użytkownicy arkuszy kalkulacyjnych będą zadowoleni z niezakłóconego układu klawiszy bloku numerycznego.
W testowanym egzemplarzu pozytywnie zaskoczyła mnie sztywność manuału. Ugięcia podczas pisania są minimalne. Klawisze odznaczają się twardym i raczej krótkim skokiem. Niestety, podobnie jak w innych modelach HP, bufor posiada ograniczenia, co przekłada się na następujące blokady kombinacji trzech klawiszy:
- A+W oraz Q, S;
- A+S oraz Esc, F5, F6, F7, F8, ', 1, 2, Tab, Q, W, Caps Lock, Z, X;
- S+D oraz F1 do F8, 2, 3, W, E, X, C;
- W+D oraz E, S;
- strzałki prawo + dół oraz Backspace, \, Enter;
- strzałki lewo + góra oraz Backspace, \, Enter, spacja.
Płytka dotykowa prezentuje się całkiem zachęcająco. Śliska, przyjemna w dotyku tafla gładzika jest obniżona względem pulpitu, co zabezpiecza przed ześlizgnięciem się palca poza jej obręb. Dodatkową atrakcją jest białe podświetlenie obwódki gładzika, które gaśnie po dezaktywacji tego urządzenia (zapala się za to pomarańczowa dioda kontrolna). Gładzik działa na oprogramowaniu Synaptics. Oferuje standardowy zestaw funkcji dotyku wielopunktowego, a klasyczne strefy przewijania trzeba aktywować w opcjach ręcznie.
Przyciski gładzika cechują się krótkim i dość głośnym skokiem. Czułość przełącznika płytki dotykowej była w recenzowanym egzemplarzu w pełni zadowalająca.
Obraz
Ekran HP dv6-6b15ew jest już znany z poprzednich recenzji laptopów dv6. Matryca o oznaczeniu 156AT05-H07 (SEC4251) została wyprodukowana w fabryce Samsunga. Wyświetlacz ten ma błyszczącą powierzchnię o przekątnej 15,6 cala, a jego domyślną rozdzielczością jest 1366x768 pikseli.
Pod kontrolą CrossFire matryca jest nieco ciemniejsza, niż w modelu dv6-6150ew, ale wartości zbliżone do 200 cd/m² są w pełni wystarczające, o ile nie będzie potrzeby pracy przy silnie operującym słońcu.
| |||||||||||||||||||||||||
rozświetlenie: 81 %
kontrast: ∞:1 (czerń: 0 cd/m²)49.61% AdobeRGB 1998 (Argyll 2.2.0 3D)
72.3% sRGB (Argyll 2.2.0 3D)
48.01% Display P3 (Argyll 2.2.0 3D)
Niestety niewiele dobrego mogę napisać o odwzorowaniu kolorów, które okazały się nieco rozbieżne względem palety RGB. Nie zachwyciły mnie także kąty widzenia i paleta barw, ale w laptopie średniej klasy nie można mieć o to pretensji.
Osiągi
Omawiany model HP dv6-6b15ew został wyposażony w czterordzeniowy procesor AMD A6-3410MX (APU), niezależną kartę graficzną AMD Radeon HD 6750M, 4 GB pamięci operacyjnej oraz 500 GB pamięci masowej.
Procesor A6-3410MX jest domyślnie taktowany z częstotliwością 1600 MHz. Wskutek tego nie zachwyca wydajnością, choć posiada cztery rdzenie. Procesor AMD nie dysponuje niestety kilkoma użytecznymi technologiami. Brakuje mu choćby możliwości pracy na dwóch wątkach na jednym rdzeniu oraz cenionej przez użytkowników automatyki przy zarządzaniu częstotliwością taktowania. Możliwe jest jednak ręczne ustawienie częstotliwości taktowania procesora przy pomocy aplikacji FusionTweaker (szkoda, że producenci nie dodają jej standardowo do oprogramowania).
Testy syntetyczne taktowanego bazowo procesora wypadły słabo. Program 3DMark06 ocenił jego wydajność na 2452 pkt. (podobne wyniki osiągały co mocniejsze jednostki C2D, np. P9600), na obliczenie próbki Super PI 32M procesor potrzebował 1909,6 s, a test wPrime 1024M zakończył się po 686 s.
Jako że dostałem zielone światło na zmienianie taktowania przy użyciu wyżej wspomnianej aplikacji, przestawiłem zegar na 2300 MHz. Zaowocowało to podbiciem wyniku w 3DMarku06 do 3233 pkt. (o 32%), a taka liczba oczek stawia już procesor AMD w jednym rzędzie z wydajnymi Core i5 drugiej generacji (np. i5-2410M osiąga średnio 3205 pkt.).
Nie jest to koniec możliwości zwiększania częstotliwości taktowania procesora. W poniższej tabelce zestawiłem wyniki uzyskane przy taktowaniu na poziomie 2600 i 3000 MHz. Ze względu na temperatury nie polecam jednak OC, które (o czym należy pamiętać) jest zawsze przeprowadzane na własną odpowiedzialność użytkownika.
Wyniki testów 3DMark06 w zależności od taktowania CPU
| 1280x768 | SM 2.0 | SM 3.0 | CPU | Całościowy |
|---|---|---|---|---|
| 3DMark06 (1600 MHz) | 2958 | 3527 | 2452 | 7733 |
| 3DMark06 (2300 MHz) | 3245 | 4023 | 3233 | 8920 |
| 3DMark06 (2600 MHz) | 3293 | 4109 | 3619 | 9222 |
| 3DMark06 (3000 MHz) | 3320 | 4118 | 4056 | 9415 |
Z powyższej tabelki widać, iż procesor AMD A6-3410MX podkręcony do 3 GHz był w stanie osiągnąć w 3DMarku06 CPU wynik 4056 pkt. (o 65% wyższy od tego na taktowaniu bazowym), który pozwoliłby mu na konkurowanie z mocnymi dwurdzeniowymi procesorami z serii i7 Intela (i7-2640M legitymuje się średnio 3948 pkt.), ale układ chłodzenia w HP dv6-6b15ew nie jest dostosowany do tak wysokiej częstotliwości taktowania CPU.
Jednostką odpowiedzialną za przetwarzanie grafiki jest dualny układ złożony ze zintegrowanego z procesorem chipu Radeon HD 6520G i odrębnej karty graficznej Radeon HD 6750M. Według nomenklatury AMD taki układ powinien się nazywać HD 6755G2.
W testach syntetycznych wydajność graficzna jest całkiem dobra. 7733 pkt. to wynik, jakim zakończył się test 3DMark06 przy domyślnym taktowaniu CPU. Wynik ten pozwala ustawić omawiany układ pomiędzy konkurencyjnymi kartami GeForce GT 525M a GT 540M. Gdy jednak powtórzyłem próbę z taktowaniem procesora ustawionym na 2,3 GHz, wynik testu 3DMark06 znacznie się poprawił, osiągając poziom 8920 pkt. (zbliżone wyniki osiągają laptopy z kartą GF GT 550M).
Dysk twardy o pojemności 500 GB wyprodukowała firma Hitachi. Średni transfer danych nie zachwyca; 60,2 MB/s w teście HD Tune to niezbyt okazały wynik. Dysk ten jest jednak dość pojemny i nie zwiększa zbytnio ceny laptopa, co można uznać za jego plusy.
| 3DMark 06 Standard Score | 7374 pkt. | |
| 3DMark Vantage P Result | 4645 pkt. | |
| 3DMark 11 Performance | 1515 pkt. | |
Pomoc | ||
Porównanie wyników testów Super PI (mniej=lepiej)
| Super PI | AMD A6-3400M | AMD A6-3410MX 1,6 GHz | AMD A6-3410MX 2,3 GHz | Intel i3-2310M | Intel i5-2410M |
|---|---|---|---|---|---|
| 1M | 35,8 s | 35,3 s | 32,1 s | 18,3 s | 14,1 s |
| 2M | 89,2 s | 82,9 s | 73,9 s | 42,2 s | 32,4 s |
| 32M | 1944,5 s | 1909,6 s | 1698,5 s | 969,2 s | 760,7 s |
Porównanie wyników testów wPrime (mniej=lepiej)
| wPrime | AMD A6-3400M | AMD A6-3410MX 1,6 GHz | AMD A6-3410MX 2,3 GHz | Intel i3-2310M | Intel i5-2410M |
|---|---|---|---|---|---|
| 32M | 26,1 s | 22,3 s | 17,1 s | 26 s | 19,9 s |
| 1024M | 800,5 s | 686 s | 522,3 s | 807 s | 623,7 s |
Porównanie czasów transkodowania materiału HD (mniej=lepiej)
| Procesor | Amazing Caves | Dust to Glory |
|---|---|---|
| A6-3400M | 134 s | 259 s |
| A6-3410MX | 117 s | 222 s |
| i3-2310M | 105 s | 213 s |
| Phenom II N970 | 93 s | 178 s |
| i5-2410M | 88 s | 168 s |
Unigene Heaven
Cinebench 11.5
Testy gier
Biorąc pod uwagę cenę i przeznaczenie omawianego HP, nie można mieć pretensji o niewybijającą się ponad przeciętność wydajność w grach. Większość testowanych tytułów była całkiem płynna przy ustawieniach określanych przez nasz serwis mianem "średnich". Bardzo pozytywnym zaskoczeniem była płynność w grze DiRT 2, w której nawet przy wysokich detalach i domyślnej rozdzielczości matrycy średnia liczba klatek na sekundę osiągnęła 56,1.
Warto wspomnieć o zachowaniu gier w przypadku podniesienia taktowania procesora do 2300 MHz. Najbardziej spektakularnym przykładem przyrostu mocy laptopa jest NFS Shift, w którym średnia liczba klatek przy ustawieniach "wysokich" wzrosła z 22,4 do 27,5. Podobny wzrost odnotowałem w Dircie 2, gdzie średnia z 56,1 podskoczyła do 65,4 kl/s.
Niestety nie jest tak, że podbicie taktowania procesora ma wpływ na każdą grę. I tak na przykład w Risenie (ustawienia wysokie) średnia liczba klatek na sekundę nie uległa zmianie (a minimalna wzrosła z 17 do 18). W Anno 2070 i Call of Juarez różnice były zaś właściwie nieistotne.
| low | med. | high | ultra | |
|---|---|---|---|---|
| Call of Juarez Benchmark (2006) | 35.5 | |||
| Colin McRae: DIRT 2 (2009) | 69.5 | 59 | 56.1 | |
| Need for Speed Shift (2009) | 26.3 | 22.4 | ||
| Risen (2009) | 58.4 | 32.7 | 23.5 | |
| Metro 2033 (2010) | 78.1 | 45.8 | ||
| Fifa 12 (2011) | 124.7 | 67.9 | 47.3 | |
| Anno 2070 (2011) | 67.7 | 18.1 | 16.2 |
Wpływ na otoczenie
Hałas
Pracujący bez obciążenia HP dv6-6b15ew zaskoczył mnie bardzo pozytywnie. Czytając dokumenty, przeglądając internet bądź puszczając film z dysku twardego, stwierdziłem, że laptop nie emituje nawet 31 dB. Równie dobrze muszę ocenić pracę napędu optycznego, który podczas odtwarzania filmów nie wytwarzał szumu większego niż 35 dB.
Praca pod obciążeniem nie wygląda już tak dobrze, ale przy działających programach nieobciążających podzespołów bazowych w 100% odgłos wentylatora nie przekraczał granicy 40 dB. Przy pełnym obciążeniu CPU i GPU maksymalny poziom hałasu osiągnął poziom 44,5 dB.
Po podkręceniu procesora do 2300 MHz wentylator przyspieszył jeszcze bardziej, a natężenie hałasu sięgnęło 51,8 dB.
Hałas
| luz |
| 30.8 / 30.8 / 30.8 dB |
| HDD |
| 31.3 dB |
| DVD |
| 34.7 / dB |
| obciążenie |
| 39.2 / 44.5 dB |
 | ||
30 dB cichy 40 dB(A) słyszalny 50 dB(A) irytujący |
||
min:  , med:  , max:  (odległość 15 cm) | ||
Ciepło
Do Pavilionów przykleiła się na dobre łatka laptopów gorących i głośnych. Model dv6-6b15ew przełamuje ten stereotyp (przynajmniej częściowo) nie tylko w przypadku hałasu, ale i temperatur.
Podczas normalnych zastosowań domowych obudowa pozostaje zimna. Przy pracy pod pełnym obciążeniem (FurMark i Prime95) APU osiągnęło temperaturę 80°C. Obudowa rozgrzała się w czasie takiego obciążenia do 45°C. Trudno ją nazwać chłodną, ale maksimum o 10-12°C niższe, niż w modelach 6150ew i 6160ew, jest znaczącym postępem.
Również w części poświęconej temperaturom warto odnieść się do zachowania laptopa po podkręceniu CPU. Przy częstotliwości taktowania ustawionej na 3 GHz procesor rozgrzał się (mimo wentylatora działającego na najwyższych obrotach) do 92°C. Taka temperatura nie jest obojętna dla termiki obudowy.
(+) The maximum temperature on the upper side is 37.7 °C / 100 F, compared to the average of 36.9 °C / 98 F, ranging from 21.1 to 71 °C for the class Multimedia.
(±) The bottom heats up to a maximum of 45 °C / 113 F, compared to the average of 39.2 °C / 103 F
(+) In idle usage, the average temperature for the upper side is 20.1 °C / 68 F, compared to the device average of 31.3 °C / 88 F.
(+) The palmrests and touchpad are cooler than skin temperature with a maximum of 27.7 °C / 81.9 F and are therefore cool to the touch.
(±) The average temperature of the palmrest area of similar devices was 28.8 °C / 83.8 F (+1.1 °C / 1.9 F).
Głośniki
Głośniki sygnowane logo Beats Audio generują dźwięk o zadowalającej jakości. Pozytywnym aspektem jest także maksymalna głośność, która w połączeniu z klarownością dźwięków daje całkiem przyzwoity, jak na laptop, efekt. Niestety producent nie zdecydował się na instalację głośnika niskotonowego, przez co dolne zakresy pasma nie są tak dobrze odtwarzane, jak mogłyby być.
Wydajność akumulatora
Notebooki z serii HP dv6 otrzymują akumulatory o ponadprzeciętnej pojemności (62 Wh).
W przypadku dv6-6b15ew energii wystarczy na prawie siedem godzin nieprzerwanej pracy z dokumentami, niemal pięć godzin korzystania z sieci Wi-Fi lub ponad trzy i pół godziny odtwarzania filmu z DVD. Nie najgorzej przedstawia się także wynik testu klasycznego BE, który zakończył się po godzinie i dwunastu minutach.
| wyłączony / stan wstrzymania | 0 / 0 W |
| luz | 10 / 12.6 / 17.4 W |
| obciążenie |
58 / 66.4 W |
   
| |
Legenda:
min: ,
med: ,
max: | |
Podsumowanie
HP dv6-6b15ew to przeciętny notebook. Nie jest pozbawiony typowych dla serii Pavilion dv6 mankamentów w postaci słabego spasowania obudowy i niebudzących zaufania zawiasów. Kolejnym negatywnym aspektem jest słaba obudowa matrycy. Nie są to jednak minusy, z którymi nie można by się pogodzić, zwłaszcza w obliczu pozytywów.
Dobry stosunek wartości konfiguracji do ceny, sztywne powierzchnie jednostki zasadniczej, niezłe z punktu widzenia użytkownika praworęcznego rozmieszczenie złączy, wystarczająca do domowych zastosowań wydajność i zaskakująco cicha praca bez maksymalnego obciążenia to plusy, które powinny zadowolić przyszłych właścicieli notebooka HP.
