Ładny ale pasywny. Hewlett-Packard ma swojej ofercie ciekawe notebooki, które z niewiadomych względów nie trafiają do dystrybucji w Polsce. Jednym z nich jest Pavilion tx1000, laptop z funkcją tabletu oparty na chipsecie Nvidii z wykorzystaniem procesora AMD.

Hewlett-Packard wykazał się dużą konsekwencją i obudowa tx1000 jest podobna do innych Pavilionów z wciąż sprzedawanej generacji. Charakteryzuje się zatem ciemną, fortepianową pokrywą ekranu z falistymi motywami, oraz srebrnym pulpitem z podobnymi ornamentami Ramki matrycy i klawiatury są również czarne i lśniące. Klawiatura bardziej grafitowa i matowa.

Od innych laptopów z tej linii tx1000 odróżnia się tym, że posiada obrotowy ekran na centralnym zawiasie. Od razu powiedzmy, że możliwe tylko okręcanie go w jedną stronę, zgodnie z ruchem wskazówek zegara (powrót do pozycji laptopa w stronę przeciwną). Zawias ma duże luzy, to znaczy można nim kręcić przed wyczuciem oporu o 0,5 cm w jedną i drugą stronę.

Niepewnie trzymają też dwa zatrzaski zwalniane centralnym cynglem (ten również dość mocno lata). Podczas przenoszenia zamkniętego notebooka klapa może więc odrobinę postukiwać.

Wieko palcuje się paskudnie, ale to nic nowego w Pavilionie, więc nie będziemy się rozwodzić nad tym problemem. Zaakcentować należy natomiast fakt, że dekiel jest solidny i poddaje się naduszaniu tylko minimalnie.

Generalnie jednak konstrukcja nie wydaje się strukturalnie odporna. Przesądza o tym skrzypienie obudowy, kiedy obracamy komputer w dłoniach. Baczniejsze zwrócenie uwagi, co jest jego źródłem, powiedzie nas do konkluzji, że chodzi o obudowę napędu optycznego. No i rzeczywiście – ściskanie lewej przedniej części platformy roboczej a także opieranie dłoni na lewym przednim fragmencie pulpitu skutkuje drażniąco silnym trzeszczeniem plastikowych części. Z kolei podnosząc laptop jedną ręką (jest na tyle lekki, że to możliwe) za prawą część, właściwie obywamy się bez takich nieprzyjemności (da się słyszeć co najwyżej pojedyncze skrzypnięcie).

Poza tym nieszczęsnym spodem jakość wykonania jest należyta. Można powiedzieć jeszcze, że ekran lekko kiwa się po korekcie ustawienia w postaci laptopa, ale to betka w porównaniu z tym, co obserwowaliśmy w testowanym jednocześnie laptopotablecie Clevo.

Z wyjątkiem szorstkiej klawiatury i spodu akumulatora wszystkie powierzchnie, z którymi użytkownik ma styczność, są przyjemne w dotyku.

W temacie ergonomii nie natknęliśmy się na poważniejsze uchybienia. Co prawda wyłącznik komputera znajduje się na przedniej ściance obudowy (z lewej), ale nie odnotowaliśmy przypadku zahaczenia oń niechcący i nie wydaje się, by możliwe było w ten sposób niekontrolowane włączenie/wyłączenie urządzenia. Największy problem jest z przyciskami szybkiego dostępu na ramce ekranu – przy przejściu w tryb tabletu często zdarza się przypadkowo wywołać aplikację HP QuickPlay.

Napęd optyczny mieści się we wnęce, z której można go wyciągnąć i zastąpić zbijającą wagę komputera zaślepką. Nawet jednak po takim manewrze nie jest lekki, gdyż waży (z mniejszym, lżejszym o 100 g od pojemniejszego, akumulatorem) niespełna 2 kg (z napędem DVD – prawie 2,2 kg). Na jego miejsce nie można wsadzić dodatkowej baterii.

Kąty widzenia okazały się nieco węższe niż w przypadku testowanego jednocześnie laptopa z funkcją tabletu Clevo, a na dodatek matryca HP okazała się bardziej refleksująca. Oferuje ona cieplejsze kolory, przy czym w odcieniach szarości można się doszukać zbyt wiele czerwieni (podczas gdy matryca Clevo wydawała się nieco zaniebieszczona), a zieleń jest bardziej wyrazista.

Do testowanego Paviliona tx1000 wybrano procesor AMD Turion 64 X2 TL-52 (w innych egzemplarzach mogą występować mocniejsze jednostki tego producenta). Chodzi zatem o model ze starszej generacji Turionów o nazwie Trinidad, która powstawała w technologii 90 nm. Jest to opcja nieszczęśliwa – wolelibyśmy już widzieć na jego miejscu wolniejszy procesor niskonapięciowy (te są jednak dużo droższe).

Wydajność tej jednostki nie zachwyca. Gołym okiem można zauważyć pewne dłużyzny przy wykonywaniu niektórych operacji. Z winy słabej wydajności systemu, kiedy pojawia się zapytanie użytkownika systemu Vista UAC, ekran gaśnie na 3 s (podczas gdy na szybkim laptopie tylko się przyciemnia i wyskakuje ekran, a tu robi się czarny i trzeba czekać, co jest denerwujące).

Karta graficzna to Nvidia GeForce Go 6150. Jej nazwa może być myląca, gdyż wbrew pozorom jest to układ zintegrowany z chipsetem,  który współdzieli pamięć systemową. Tym samym nadaje się tylko do obsługi starszych gier, ale daje sobie radę z obsługą interfejsu Aero Visty.

Hałas

Pavilion tx1000 ma skłonność do wentylowania się przez cały czas, co jest z oczywistych względów niepomyślne. To skutek zastosowania procesora AMD. Niewykluczone, że pewną rolę gra tu i predylekcja samego HP do konstruowania nadmiernie aktywnych układów chłodzenia dla notebooków z linii Pavilion. Odgłos pracy wiatraczka nie jest jednak zbyt uciążliwy – to nikłe bzyczenie.

Pracując z obciążeniem, Pavilion tx1000 staje się dużo głośniejszy – maksymalne natężenie hałasu wyniosło w naszym teście 41 dB, co jest już wartością znaczącą.

W miarę cichy jest napęd optyczny, który nie wyje (co zdarza się innym) w trakcie rozkręcania nośnika i nie szumi przesadnie podczas projekcji filmu.

W trakcie testu stwierdziliśmy występowanie w tx1000 starej przypadłości Pavilionów, tj. piszczenia, które nie było jednak niesławnym świergotem i występowało tylko przy pracy na zasilaniu akumulatorowym.

Ciepło

Ta strona tx1000 nie wyglądałaby źle, gdyby nie drobny szczegół. Otóż okolice samego wylotu powietrza stają się z biegiem czasu nader gorące. Stąd ta temperatura 45,5°C w rogu na spodzie obudowy. Korzystając z laptopa umieszczonego na kolanach, łatwo wszelako zetknąć się z jeszcze gorętszym miejscem przy otworach wentylacyjnych, gdzie zmierzyliśmy aż 51,5°C.

To zjawisko obserwowaliśmy jednak przy ciężkiej pracy. Przy normalnym użytkowaniu obudowa nagrzewa się podobnie, ale proces ten jest rozciągnięty w czasie. Jeżeli korzysta się z laptopa na użytkowaniu akumulatorowym, przy wybranym planie oszczędzania energii, problem ten nie będzie występował.

Głośniki

Całkiem niezłe głośniczki pochodzą od Altec Lansing. W tej kategorii sprzętu praktycznie nie zdarza się, by dźwięk był donośny i czysty, a tu proszę. Pavilion tx1000 jest pod tym względem lepszy nie tylko od tabletów, laptopów podobnych rozmiarów ale i części większych notebooków. Zawsze to coś, choć w przypadku tak specyficznej konstrukcji nie jest to funkcja specjalnie cenna. Od laptopa z funkcją tabletu oczekujemy bowiem innych walorów użytkowych. 

Pavilion tx1000 nie zachwyca na tym polu. Mieliśmy możliwość testować go z dwoma akumulatorami. Ten mniejszy (4-ogniwowy) nie wystawał poza obrys obudowy. Wystarcza on na krótkie przebiegi. Tylko 1,5 h na WiFi. Nieco gorsze wyniki od Clevo.

Lepiej jest przy użyciu większego akumulatora, który wystaje poza obrys obudowy (6-ogniwowy, 7600 mAh, 55 Wh). Tutaj prawie 2,5 h na WiFi, a maksimum, jakie można wycisnąć to trzy godziny. Tu jednak dużo gorsze od Clevo.

Pavilion tx1000 może się jednak schować, jeśli przyrównać go do konkurencyjnego ThinkPada X61t.

6-ogniwowy, 7600 mAh, 55 Wh:

Tak się dobrze złożyło, że tx1000 dzieli z Clevo nie tylko pasywną matrycę, ale także pułap cenowy. Dlatego możliwość porównania obu modeli była dla nas wyjątkowo cennym doświadczeniem.

Pavilion góruje nad swoim rywalem z Tajwanu cięższym a przy tym lepiej wyważonym piórkiem oraz masą dobrze widocznych, bo podświetlonych przycisków (oczywiście w trybie tabletu).

Nie spodobało nam się to, że użytkownik zdany jest na obsługę tabletu Visty. Odszukanie kalibrowania trwa dłuższą chwilę, trzeba zwiększyć czułość matrycy (inaczej zamiast ciągłej uzyskamy linię przerywaną) oraz nie ma jak uzyskać PPM.

Kiedy już spędzimy ze sprzętem trochę czasu, okazuje się, że da się na nim pisać odręcznie. Nie jest to (jak wydaje się na początku) karkołomne i spowolnione do wprowadzania kolejnych odcinków liter milimetr po milimetrze. Sprzęt nie bryluje jednak i (tak jak Clevo) nie nawiązuje walki z droższymi modelami dysponującymi matryca aktywną.

Informacja dla osób nastawiających się na korzystanie z klawiatury naekranowej (wirtualnej). Według naszych szacunków pisze się na niej mniej więcej o połowę wolniej niż na mechanicznej (a to i tak, kiedy już ręka wprawi się do pisania intuicyjnego, no i trzeba się nią nieźle namachać).

Dziękujemy za wypożyczenie egzemplarza do testu firmie ProMobile.pl.