Test laptopa HP ProBook 440 G3
06/12/2015
Na polski rynek nareszcie trafił ProBook 440 G3. I tu pojawia się problem, bo nie wiadomo czy się cieszyć (że pojawił się tak dobry laptop) czy smucić (że w naszym kraju nie można było kupić starszych wersji z tej serii, które mogły być równie dobre). Naprawdę - ten sprzęt zrobił na naszym recenzencie na tyle pozytywne wrażenie, że otrzymał wyróżnienie redakcji.
Obudowa
Obudowa HP ProBooka 440 G3 wizualnie różni się od starszych modeli. Optycznie grube (przez co wyglądające solidnie) konstrukcje z tej serii zostały w HP PB 440 G3 zastąpione przez smukłą (ma jedynie 21 mm wysokości) i stosunkowo lekką (1,69 kg) obudowę. Dzięki temu odchudzeniu prezentowany notebook wygląda bardziej nowocześnie. Nie zrezygnowano jednak z pewnych elementów znanych ze starszych modeli.
Obudowa ekranu jest tradycyjnie przyozdobiona ciemnym logo HP. Gumowana powierzchnia dekla jest mało podatna na zabrudzenie i zarysowanie, ale bardzo łatwo ją zatłuścić. Odporność klapy jest dość przeciętna. Nacisk zewnętrzny nie będzie widoczny w formie zakłóceń w wyświetlanym obrazie, gdyż wcześniej spowoduje zamknięcie pokrywy. W przypadku przytrzymania klapy zakłócenia będą widoczne. Ramka opasująca ekran jest matowa, w związku z czym dobrze uzupełnia antyrefleksyjną matrycę.
Zawiasy charakteryzują się słabym oporem. Otworzenie laptopa przy pomocy jednej ręki nie stanowi żadnego problemu. Nie za duży jest zakres, w jakim można odchylić ekran; maksymalny kąt odchylenia to 130 stopni.
Wykonany ze szczotkowanego aluminium pulpit roboczy i plastikowy spód tworzą dość solidną jednostkę zasadniczą. Pomimo szczupłości korpus zachowuje dobrą sztywność – nie ulega ugięciu pod naciskiem, ani też nie wygina się podczas podnoszenia. Spasowanie całości jest jak na HP całkiem niezłe.
ProBooka 440 G3 można zmodernizować w stosunkowo niewielkim stopniu. Po zdjęciu klapy przytrzymywanej przez jedną śrubkę otrzymuje się dostęp do dwóch gniazd pamięci operacyjnej (w testowanym egzemplarzu zajęte było tylko jedno), dysku w formacie 2,5 cala oraz zatoki na dysk M.2, karty sieci bezprzewodowej i bateryjki BIOS-u. Warto także podkreślić, iż bez rozbierania obudowy można wymienić akumulator.
Jak na model z 14-calowym ekranem ProBook 440 G3 jest dość dobrze wyposażony w złącza. Na bocznych ściankach obudowy rozmieszczono łącznie trzy USB (w tym jedno 2.0 z funkcją zasilania oraz dwa w wersji 3.0), czytnik kart pamięci, gniazdo audio, HDMI, LAN, blokadę Kensingtona oraz coraz rzadziej spotykane wyjście D-Sub. Rozmieszczenie gniazd jest poprawne. Z przodu prawej strony pozostawiono możliwie dużo miejsca na operowanie myszką komputerową.
Osprzęt
ProBook 440 G3 jest wyposażony w znajdującą się w zagłębieniu wyspową klawiaturę. Klawisze cechują się krótkim skokiem i twardym stopem. Głośność w czasie pisania jest przeciętna. Jedynym wyjątkiem jest wyraźnie głośniejsza spacja. Rozstawienie klawiszy jest tradycyjne a rozmiary płytek i odległości pomiędzy nimi są stosownie dobrane do szybkiego wprowadzania tekstu. Nie dotyczy to tylko klawiszy kierunkowych góra i dół, których płytki zostały zmniejszone o połowę. Na pochwałę zasługuje bardzo dobre podparcie klawiatury, które zapobiega znaczącym ugięciom. Żałować można natomiast, że producent nie zdecydował się na podświetlenie omawianego przyrządu.
Pomimo niewielkich rozmiarów (4,5 x 9,6 cm) tradycyjny gładzik znajdujący się na wyposażeniu ProBooka 440 G3 zyskał moją sympatię. Płytka dotykowa jest gładka i znajduje się w zagłębieniu zapobiegającym obsuwaniu się palca poza wyznaczony obszar. Rozdzielczość i czułość są wręcz idealne. Równie dobrze oceniam dwa przyciski gładzika działające z cichym i dość miękkim, średnio głębokim skokiem. Kontrolę nad całością sprawuje sterownik Synaptics LuxPad 7.5. Wspiera on zarówno obsługę przy pomocy gestów jak i pozwala ustawić klasyczne strefy przewijania. Gładzik można wyłączyć przy pomocy dwóch szybkich puknięć w lewy górny narożnik płytki.
Obraz
Testowany ProBook 440 G3 otrzymał matrycę Chi Mei oznaczoną symbolem CMN14A7. Ekran ten ma przekątną 14,1 cala i wyświetla obraz w rozdzielczości Full HD (1920 x 1080 pikseli). Jego antyodblaskowa powierzchnia pozwala na dość komfortową pracę przy niesprzyjającym oświetleniu. Maksymalna luminancja wyświetlacza jest raczej przeciętna (254,8 cd/m²). To samo można powiedzieć o jej średniej dla całego ekranu (244,1 cd/m²). Słabo natomiast wypada czerń, która przy maksymalnej intensywności podświetlenia ekranu jest zbyt jasna (1,1 cd/m²).
| |||||||||||||||||||||||||
rozświetlenie: 92 %
kontrast: 232:1 (czerń: 1.1 cd/m²)44.32% AdobeRGB 1998 (Argyll 2.2.0 3D)
61.6% sRGB (Argyll 2.2.0 3D)
42.63% Display P3 (Argyll 2.2.0 3D)
Powyższe wartości przekładają się na kontrast o stosunku 232:1. Pokrycie palety barw jest wystarczające do zastosowań biurowych; nie nadaje się natomiast dla grafików. Kąty widzenia jak na matrycę TN są całkiem niezłe. Nie mogą się jednak równać z tymi, jakie mogłaby zaoferować matryca typu VA czy IPS.
Osiągi
Testowany egzemplarz został wyposażony w procesor Core i5-6200U, 4 GB pamięci RAM (w jednym module 4 GB pracującym w trybie jednokanałowym) oraz dysk SSD o pojemności 250 GB.
Core i5-6200U to jednostka należąca do 6. generacji procesorów Core (Skylake). Jako następca Core i5-5200U (Broadwell) ma podbite o 100 MHz taktowanie. Bazowa częstotliwość taktowania to 2,3 GHz a maksymalna – 2,8 GHz (w przypadku i5-5200U jest to odpowiednio 2,2 i 2,7 GHz). Jak wszystkie niskonapięciowe i5, omawiana jednostka posiada dwa fizyczne rdzenie a dzięki technologii HT może jednocześnie prowadzić obliczenia na czterech wątkach. Proces technologiczny (14 nm) oraz TDP (15 W) są analogiczne, jak u poprzednika. Core i5-6200U oferuje jednak możliwość zwiększenia TDP do 25 W. Nowsza jednostka ma także rozszerzoną obsługę pamięci RAM o DDR4-2133 oraz większy maksymalny rozmiar wspieranej pamięci (z 16 do 32 GB).
W testach Cinebench R15 Core i5-6200U uzyskał 116 pkt. podczas renderowania jednowątkowego i 290 pkt. w ramach renderowania wielowątkowego. Średnie wyniki poprzednika (i5-5200U) to odpowiednio 108 i 259 pkt. Można zatem mówić o pewnym wzroście mocy obliczeniowej.
ProBook 440 G3, laptop zaprojektowany do zastosowań biznesowych, nie potrzebuje dodatkowej karty graficznej. Do generowania obrazu wystarczający jest zintegrowany z procesorem chip graficzny HD Graphics 520. W stosunku do poprzednika, HD Graphics 5500, układ ten ma o 100 MHz wyższe maksymalne taktowanie (1 GHz zamiast 900 MHz). Kolejną przewagą nad starszym modelem jest obsługa monitorów o wyższej rozdzielczości poprzez złącze HDMI. HD Graphics 5500 mógł wyświetlić maksymalnie 2560 x 1600 pikseli a HD Graphics 520 jest w stanie obsłużyć nawet 4096 x 2304 pikseli (niestety przy niższej częstotliwości odświeżania).
Zintegrowane układy graficzne nie są projektowane z myślą o biciu rekordów wydajności. 1217 pkt., które to HD Graphics 520 uzyskał w klasyfikacji ogólnej w teście performance aplikacji 3DMark 11, to nieco więcej, niż średni wynik HD Graphics 5500 (1083 pkt.).
| 3DMark 11 Performance | 1217 pkt. | |
| 3DMark Ice Storm Standard Score | 38763 pkt. | |
| 3DMark Cloud Gate Standard Score | 4465 pkt. | |
| 3DMark Fire Strike Score | 538 pkt. | |
Pomoc | ||
Testowany model wyposażono w dysk SSD w formacie 2,5 cala. Popularny Samsung 850 EVO, o którym tu mowa, ma pojemność 250 GB oraz całkiem przyzwoite transfery. W teście CrystalDiskMark odczyt sekwencyjny osiągnął 518 MB/s a zapis – 497,3 MB/s.
Testy gier
ProBook 440 G3 nie został zaprojektowany jako centrum multimedialnej rozrywki. Jeśli jednak użytkownik będzie chciał pograć na nim w gry komputerowe, przy minimalnych nastawach w starszych tytułach jest to możliwe. Średnia liczba klatek na sekundę w przypadku 5-letniej Mafii 2 zbliżyła się do 32 a w nowszym BioShocku Infinite – do 34. Niestety zeszłoroczny Thief był zupełnie niegrywalny niezależnie od ustawień.
| low | med. | high | ultra | |
|---|---|---|---|---|
| Mafia 2 (2010) | 31.9 | 24.5 | 20.5 | 12.2 |
| BioShock Infinite (2013) | 33.9 | 19.2 | 15.5 | 6.3 |
| Thief (2014) | 13.9 | 8.3 |
Wpływ na otoczenie
Hałas
Pozbawiony talerzowego dysku ProBook 440 G3 podczas normalnej pracy biurowej działa zupełnie bezgłośnie.
Pod obciążeniem grami wentylator emituje szum o bardzo umiarkowanym natężeniu (36,8 dB) a w sytuacji pełnego obciążenia podzespołów natężenie hałasu osiągnęło 38,5 dB. Analizując powyższe wartości, muszę zaliczyć ProBooka 440 G3 w poczet cichych notebooków.
Hałas
| luz |
| 30 / 30 / 30 dB |
| HDD |
| 30 dB |
| obciążenie |
| 36.8 / 38.5 dB |
 | ||
30 dB cichy 40 dB(A) słyszalny 50 dB(A) irytujący |
||
min:  , med:  , max:  (odległość 15 cm) | ||
Temperatury
Omawiany laptop wypada bardzo fajnie pod względem temperatur. Podczas typowych prac biurowych nawet z użyciem karty Wi-Fi temperatury obudowy nie przekroczyły 32°C.
Podczas obciążenia grami oraz podczas 100-procentowego obciążenia CPU i zintegrowanego z nim GPU przy samym wylocie powietrza z układu chłodzenia zmierzyłem 43°C. Średnia temperatur maksymalnych pulpitu roboczego nie przekroczyła jednak 36°C. Warto także zaznaczyć, że są widoki na bardzo długą bezawaryjną pracę CPU, gdyż najwyższa temperatura procesora, jaką udało się uzyskać w czasie testów, to 77°C (a zgodnie ze specyfikacją producenta procesor może działać w temperaturze do 100°C).
(+) The maximum temperature on the upper side is 35.7 °C / 96 F, compared to the average of 34.3 °C / 94 F, ranging from 21.2 to 62.5 °C for the class Office.
(±) The bottom heats up to a maximum of 43 °C / 109 F, compared to the average of 36.8 °C / 98 F
(+) In idle usage, the average temperature for the upper side is 25.7 °C / 78 F, compared to the device average of 29.5 °C / 85 F.
(+) The palmrests and touchpad are cooler than skin temperature with a maximum of 27.2 °C / 81 F and are therefore cool to the touch.
(±) The average temperature of the palmrest area of similar devices was 27.6 °C / 81.7 F (+0.4 °C / 0.7 F).
Głośniki
Głośniki w PB 440 G3 mają przede wszystkim bardzo dobrą głośność. Przy ustawieniu jej na maksimum bez problemu można wypełnić dźwiękiem nawet średniej wielkości salkę konferencyjną. Niestety jakość wbudowanych głośników jest bardzo przeciętna. Po ustawieniu 100% głośności przy niektórych tonach występują wyraźne zakłócenia. Jeśli jednak głośność jest ograniczona do 67%, dźwięk pozostaje stosunkowo czysty i cały czas wystarczająco głośny.
Wydajność akumulatora
To jeden z większych atutów ProBooka 440 G3. Rozładowanie akumulatora przy pomocy testu czytelnika w programie Battery Eater zajęło przy maksymalnej oszczędności energii blisko 14 godzin. Omawiany laptop dysponował mniejszym z dwóch dostępnych akumulatorów (44 Wh, 4 komory; ten drugi jest 6-komorowy i ma pojemność 55 Wh). Pomimo tego w teście korzystania z internetu czas pracy z aktywną kartą Wi-Fi i schematem zasilania ustawionym na zrównoważony przekroczył 6 godzin (!).
| luz | 3.2 / 7.2 / 11.9 W |
| obciążenie |
27.5 / 29.8 W |
   
| |
Legenda:
min: ,
med: ,
max: | |
Podsumowanie
Pomimo pewnych niedoskonałości (takich jak tylko jedno gniazdo audio czy też przylutowany na stałe procesor) ProBook 440 G3 to sprzęt godny polecenia .
Przemawiają za nim niskie temperatury robocze i zupełna cisza, które to pozwolą skupić się na osiągnięciu wyznaczonych celów. Długie przebiegi na akumulatorze zapewnią komfort użytkowania z dala od zasilania sieciowego. Atrakcyjna stylistyka nie będzie razić na spotkaniach biznesowych. Antyodblaskowa matryca zagwarantuje możliwość pracy przy mało sprzyjającym oświetleniu. Wygodne urządzenia wejścia pozwolą na sprawne wykorzystanie omawianego laptopa. Nie bez znaczenia jest także łatwy dostęp do podzespołów wewnętrznych, możliwość dodania dysku SSD w formacie M.2 oraz wymienny akumulator. Powyższe atuty skłaniają mnie do przyznania HP ProBookowi 440 G3 wyróżnienia redakcji jako laptopowi idealnemu do biura i zastosowań biznesowych.
