Projektując obudowę ProBooka 5310m, firma Hewlett-Packard usiłowała trafić w gusta klienta biznesowego. Klasyczna, niemal sześcienna bryła konstrukcji cechująca się jedynie na rogach delikatnymi (chciałoby się wręcz rzec nieśmiałymi) zaokrągleniami rzeczywiście może wzbudzić ciepłe uczucia u odbiorców ceniących sobie elegancję i prostotę wykonania.  

Warto zwrócić uwagę na lekkość i szczupłość konstrukcji. Ten notebook waży zaledwie 1,74 kg wraz z akumulatorem, a jego grubość w zależności od otwarcia bądź zamknięcia ekranu równa jest odpowiednio 20 mm lub 25-7 mm.

Jak przystało na komputer przewidziany dla klienta korporacyjnego, kolorystyka jest szykowna i bardzo stonowana. Kompozycja jest utrzymana w kolorze czarnym, rozjaśnianym gdzieniegdzie przez eleganckie metalicznie srebrne wstawki.

Spoglądając na HP 5310m, trudno nie zauważyć podobieństwa do większych kuzynów, takich jak HP 4710s czy HP 4510s. Niemniej jednak po kontakcie dotykowym szybko dostrzega się różnicę - w odróżnieniu od wspomnianych modeli przedni fragment pulpitu i większa część obudowy matrycy zostały wykonane ze szczotkowanego aluminium.

Wieko jest prawie całkiem aluminiowe - z matowego plastiku wykonano tylko pasek o szerokości około 15 mm w górnej (czy też przedniej) części pokrywy, tam gdzie chwyta się ją przy manipulowaniu ekranem. Takie rozwiązanie dość dobrze sprawdzi się w użytkowaniu. Zarówno metal jak i plastik na górnej powierzchni nie łapią za bardzo odcisków palców. Aluminium jest jednak podatne na zatłuszczenia, z których usuwaniem bywają czasem kłopoty. Z tego względu zastosowanie w często dotykanym miejscu pokrywy łatwego do wyczyszczenia tworzywa było dobrym pomysłem.

Środek czarnej zewnętrznej części klapy został przyozdobiony metalicznym emblematem korporacji HP oraz niewielkim jasnoniebieskim podpisem serii ProBook.  

Po podniesieniu klapy naszym oczom ukaże się wewnętrzna powierzchnia obudowy ekranu. Ta została wykonana z połyskliwego plastiku i będzie się mocno brudzić.  

Obudowa ekranu budzi pozytywne wrażenie solidności. Testy otwierania i zamykania pokrywy potwierdziły słuszność tego odczucia. Klapa nie ugina się, nie skrzypi oraz zachowuje należytą sztywność na całej powierzchni. Dzięki zaś jednemu, długiemu zawiasowi, na którym jest oparta, nie występuje problem osłabienia konstrukcji między zawiasami.

Ciekawostką wartą wzmianki są odboje - poza tymi umieszczonymi klasycznie na obudowie matrycy ProBook 5310m posiada także dwa bufory na powierzchni pulpitu.

Platforma robocza cechuje się niezwykłą wręcz sztywnością - wobec tego, jak płaski, cienki i lekki jest ProBook, konstruktorzy mogą być dumni z uzyskanej stabilności obudowy. Za ową sztywność odpowiadają użyte do produkcji materiały - jak można się dowiedzieć ze strony producenta, „(…) dolna część obudowy, wykonana ze stopu magnezu, chroni notebooka przed codziennymi trudami pracy.(…)”.

Obojętnie od miejsca chwytu nie uda się zmusić platformy roboczej do wydania jakiegokolwiek dźwięku, a także próżno szukać miejsc, na których udałoby się wymusić jakiekolwiek ugięcie. Ze względu na solidność obudowa mogłaby spokojnie pretendować do miana najlepszego produktu, z jakim do tej pory miałem do czynienia. Niestety, pewne mankamenty zaburzają perfekcję wykonania. Dość nieprzyjemnym zgrzytem jest typowa dla HP niechlujność spasowania baterii, której pozostawiono za wiele luzu.

Górna powierzchnia platformy roboczej doskonale wpasowuje się w ascetyczność konstrukcji. Poza klawiaturą i gładzikiem znajdziemy tu jedynie cztery knefle. Wyróżniający się srebrną barwą przycisk zasilania umieszczono w lewym tylnym rogu platformy. W płaską plastikową powierzchnię wmontowano klawisze klawiatury oraz trzy klawisze funkcyjne.

Przed blokiem klawiatury mamy gładzik, na prawo od którego umieszczono naklejki reklamowe.

Powierzchnia robocza została wykonana z dwóch różnych materiałów. Pierwszym jest szczotkowane aluminium, z którego wykonano przednią część pulpitu (miejsca podparcia nadgarstków) oraz pasek w głębi, gdzie znajduje się przycisk zasilania. Środkowa część (do której przynależy klawiatura) została wytworzona z błyszczącego lakierowanego plastiku.

Cechą wartą zauważenia jest subtelna niepozorność diod sygnalizacyjnych. Chociaż na pierwszy rzut oka  mogłoby się zdawać, że laptop jest ich niemal pozbawiony, dokładniejsze zapoznanie się z nim obala tę wstępna tezę. Przy gnieździe zasilania znajdziemy jedną miniaturową i ledwo świecącą diodę sygnalizującą stan naładowania akumulatora. Kolejną kontrolkę znajdziemy na przedniej ścianie laptopa i sygnalizuje ona pracę dysku. Trzecią wbudowano w klawisz Caps Lock i sygnalizuje ona jego stan. Ponadto diodę zainstalowano w przycisku odpowiedzialnym za włączenie i wyłączenie Wi-Fi, a ostatnia kryje się w przycisku zasilania.

Rozłożenie portów nie wzbudza kontrowersji. Po zajęciu tych z prawej zostaje dość dużo miejsca na swobodne operowanie myszką. Z lewej niestety użytkownika ogranicza złącze przewodowej karty sieciowej.  
 
ProBook 5310m został wyposażony w większość przydatnych portów. Nie można narzekać na ich liczebność, zwłaszcza biorąc pod uwagę przeznaczenie tego płaskiego notebooka. Brakuje mi w nim jednak portów eSATA i HDMI oraz napędu optycznego. Z jednej strony ktoś mógłby zapytać, po co w laptopie bez napędu wyjście HDMI, a z drugiej ja zapytam po co w takim razie zainstalowano DisplayPort?

Hałas

Notebook pozbawiony napędu optycznego powinien być urządzeniem bardzo cichym i tak jest w tym przypadku. Pod warunkiem, że nie zdecydujemy się na pełne obciążenie komputera. 
 
Przy pracy na luzie wentylator kręci się leniwie, generując szum na poziomie zbliżonym do granicy 30 dB. Jeżeli jednak zdecydujemy się na pełne obciążenie podzespołów, uwolnimy prawdziwą wyjącą bestię. Zmuszony do ciężkiej pracy, po trzygodzinnym wygrzewaniu sprzętu, wentylator wyrażał swoje niezadowolenie, generując szczytowo hałas równy 42,6 dB.