Po wyjęciu z pudełka naszym oczom ukazuje się laptop o dwukolorowej obudowie, srebrnej pokrywie i czarnych bokach, które są zaokrąglone ku dołowi. Cechy te nadają sylwetce ProBooka 6540b optycznej lekkości i dzięki nim nie mamy wrażenia kontaktu z jednolitym, masywnym klockiem. Jednak to tylko pozory, gdyż laptop nie jest lekki - posiada umiarkowaną wagę, jak na swoje rozmiary.

Po otwarciu pokrywy ekranu, ukazuje się platforma robocza, w której stylistyka zewnętrzna jest kontynuowana, gdyż wnętrze również wykonano w dwóch kolorach. Ramka ekranu, klawiatura, gładzik i listwa przycisków dotykowych są czarne, a podparcie nadgarstków i wąski pasek w tylnej części posiadają  taki sam srebrny kolor jak pokrywa.

Wszystkie użyte materiały - zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz - są matowe, bez połysku. O ile przez tę cechę ProBook nie zwraca na siebie uwagi w sklepie, to przyszły użytkownik doceni zalety tego rozwiązania. Na poszczególnych elementach notebooka nie są widoczne odciski palców, nie powstają drobne ryski i bez jakichkolwiek zabiegów ze strony posiadacza 6540b zawsze wygląda czysto i schludnie, nawet po intensywnym wykorzystywaniu.

Wracając do klapy, jest ona zamykana przy pomocy zatrzasku, którego srebrny suwak znajduje się pośrodku przedniej krawędzi. Zewnętrzną, jednolicie srebrną, powierzchnię pokrywy przyozdobiono umieszczonym na środku, okrągłym logo HP o metalicznym połysku. Pod nim znalazł się subtelny biały napis „ProBook”. Całość znamionuje schludną elegancję - to może się podobać.

Pokrywa jest sztywna. Podnoszenie jej, łapiąc za któryś z górnych rogów, powoduje jedynie minimalne jej wygięcie. Pod naciskiem palców przy górnej i bocznych krawędziach plastik nie ugina się, natomiast na środku występuje niewielkie ugięcie. Najgorzej próbę zniosła dolna krawędź pomiędzy zawiasami; o ile przy zamkniętej obudowie plastik podaje się niedużo, porównywalnie ze środkowym fragmentem, to przy podniesionej klapie ugięcie jest już spore. W codziennym użytkowaniu nie zwraca się uwagi na ten mankament. Pokrywa mimo wszystko dobrze spełnia funkcję ochronną dla matrycy, gdyż w czasie powyższych testów nie było widać jakichkolwiek zmian w wyświetlanym obrazie.  
 
Od wewnętrznej strony ekran także jest wystarczająco zabezpieczony. Ściskana ramka nie ugina się i nie ma mowy o zaburzeniu pracy panelu LCD. Na matowej powierzchni wspomnianej ramki znajdują się gumowe kołki buforowe. Na górnej listwie, poza kamerką internetową, znajdują się dwa haczyki mechanizmu zamykającego, a pod każdym z nich - otwór mikrofonu.

Zawiasy są jedynym zewnętrznym elementem HP 6540b wykonanym nie z plastiku, a z metalu. Dzięki klasycznej ich konstrukcji wyświetlacz nie zachodzi za tył obudowy i możliwe jest uzyskanie bardzo dużego kąta otwarcia (maksymalnie wynosi on około 170 stopni). Siła potrzebna do manipulowania pokrywą jest w sam raz. Przy otwieraniu nie ma potrzeby przytrzymania jednostki zasadniczej drugą ręką. Jednocześnie zawiasy dobrze trzymają matrycę w zadanej pozycji i nie ma mowy o jej opadaniu w razie wstrząsów. Do tego wszystkiego pracują bezgłośnie. Odnośnie wykonania tego elementu producentowi nie można nic zarzucić.

Jednostka zasadnicza ProBooka 6540b cechuje się solidnością i sztywnością, jak na biznesowy model przystało. Podnoszenie laptopa za którykolwiek z rogów nie wywołuje skrzypienia czy trzeszczenia plastików. Zapewnione jest to dzięki dobremu spasowaniu, bez przypadkowych szczelin i dobrej jakości użytych materiałów. Pod naciskiem delikatnie ugina się czarny plastik przed blokiem klawiszy numerycznych, a także srebrny pasek w miejscu nad akumulatorem, ale nie są to istotne wady.

Kolejnym mankamentem, tym razem spodu notebooka, jest niewielka, lecz odczuwalna miękkość plastiku w okolicach napędu optycznego, która ujawnia się, gdy ściśniemy notebook w tym miejscu. Na pozostałych obszarach spód jest sztywny.

Także podkładka pod ręce delikatnie się ugina pod ich ciężarem. Możliwe jednak, iż ten „defekt” jest zamierzony przez producenta, gdyż plastik poddaje się pod naciskiem tylko minimalnie, a do tego tak samo na całej powierzchni. Nie da się ugiąć go bardziej, gdyż pod palcami wyczuwamy naprawdę twarde i sztywne wzmocnienie. Taki sam efekt występuje w modelu 6545b na platformie AMD.

Oceniając wygląd pulpitu roboczego, można powiedzieć, że jest on bardzo dobrze dobrany do modelu biznesowego. Brak mu polotu, ale w tego typu produktach nie o to chodzi - ma być funkcjonalnie i elegancko, co zapewnia matowe  wykończenie. W projekcie widać też konsekwencję. Wszystkie powierzchnie osprzętu są czarne; nie tylko klawiatura i jej ramka, ale także gładzik z przyciskami, panel dotykowy i czytnik linii papilarnych. Pozostały, wolny obszar jest srebrny. Dziwić mogą jedynie turkusowe diody sygnalizujące, znajdujące się z przodu po lewej stronie. Choć świecą z odpowiednią  jasnością, to jednak ten kolor nie bardzo pasuje do całości. Z drugiej strony być może niektórych użytkowników ten odcień zielonego uspokaja.

Rozłożenie portów jest bardzo dobre i ergonomiczne. Z przodu nie ma żadnych złączy i wejść; znajdują się tam jedynie maskownica głośników i wspomniane wyżej kontrolki.

Na lewym boku znajduje się najbliżej przodu gniazdo ExpressCard, a pod nim dwa złącza audio; to dobre miejsce dla nich, niezależnie od tego, czy chcemy podłączyć słuchawki czy głośniki. Dalej mamy 3 złącza USB i cyfrowe wyjście DisplayPort (z jednej strony jest bardziej przyszłościowe niż HDMI, z drugiej jednak obecnie mało jest urządzeń z tym wejściem i szkoda, że producent nie dodał choćby adaptera na HDMI). Na końcu lewego boku znajdują się otwory wylotowe wentylacji.

Z prawej strony notebooka na początku znajduje się napęd optyczny, co jest plusem, gdy chcemy używać myszki. Dalej: port USB (w sumie czwarty) i FireWire; nad nimi znajduje się czytnik kart pamięci (rozwiązanie nie najlepsze; ciężko z niego skorzystać, gdy złącza pod nim są zajęte). Na samym końcu znajduje się reliktowy port COM.

Z tyłu na środku widoczny jest akumulator. Po jego prawej stronie znajdują się kolejno LAN, D-Sub/VGA i gniazdo zasilania. Po prawo od baterii, umiejscowiono modem i otwór na blokadę Kensingtona. Estetom nie spodoba się, iż z tyłu mamy po dwie widoczne główki śrub z każdej strony; szkoda, że nie zastosowano na nie zaślepek.

Z popularnych stosowanych interfejsów zabrakło eSATA, a zatem trzeba się posiłkować wolniejszym USB czy FireWire.

Szukając złączy, należy zerknąć także na spód, gdzie poza szczelinami wentylacyjnymi i ośmioma nóżkami znajdują się złącze stacji dokującej, ukryte za zaślepką gniazdo dodatkowej baterii, a pod akumulatorem - gniazdo na karty SIM do modemu WWAN, którego jednak testowana konfiguracja nie posiada.

W HP ProBooku 6540b znajduje się procesor Core i5-430M z najnowszej 32-nanometrowej rodziny Arrandale. To dwurdzeniowa jednostka o taktowaniu 2,26 GHz. To ostatnie może być podniesione do 2,53 GHz, gdy obciążony jest tylko jeden rdzeń, a to dzięki technologii Turbo Boost (ta cecha odróżnia go od Core i3). Do tego posiada on 3 MB pamięci podręcznej trzeciego poziomu, TDP równe 35 W, technologię Intel Hyper-Threading. Względem jednostek Core i5 5xxM nie ma instrukcji AES i technologii Intel TET, które na co dzień nie są zbyt przydatne. Jednostka ta ma wydajność porównywalną z wyżej taktowanym Core 2 Duo P8700 2,53 GHz i dużo większą od AMD Turiona II Ultra M600 2,4 GHz montowanego w 6545b. Choć na płytce Core i5-430M znajduje się zintegrowany układ graficzny, jest on wyłączony.

Karta graficzna zamontowana w 6540b to ATI Mobility Radeon 4550 wyposażony w 512 MB pamięci GDDR3. Od modelu HD 4570 różni się jedynie niższym o 130 MHz zegarem rdzenia. Jak na laptopa biznesowego, to wydajna karta, jednak ogólnie jest to model ze średniej-niższej półki wydajnościowej, który poradzi sobie z uruchomieniem najnowszych gier, ale nie uzyska płynności przy wysokich detalach, w  wysokiej rozdzielczości natywnej 1600x900, a dopiero po obniżeniu, czasem drastycznym, obydwu tych parametrów.

Zamontowane pamięci RAM to jeden moduł 2 GB DDR3 1333 MHz produkcji Samsunga (pozostało zatem jedno wolne gniazdo).

Dysk 320 GB o prędkości 7200 obr/min marki WD nie poraża wydajnością na tle nowoczesnych dysków 5400 obr/min, a większa prędkość obrotowa jest okupiona większą hałaśliwością i wyższym poborem prądu (co przekłada się na zawyżone temperatury).

Hałas

W czasie codziennego korzystania z zasobów Internetu czy wykonywania innych nieabsorbujących działań, głośność testowanego ProBooka waha się od 33,8 do 36,6 dB. Nie są to niskie wartości, ale też nie powodują dyskomfortu. Pod obciążeniem hałas wzrasta do 44,5 dB co jak na laptop biznesowy jest wartością zbyt wysoką.

Najgłośniejszy okazał się być napęd DVD w czasie startowania płyty. Po tym etapie zachowuje się on jednak przyzwoicie, wydając dźwięk na poziomie 37,7 dB.

Ciepło

Podzespoły HP ProBooka 6540b pod obciążeniem rozgrzewają się do akceptowalnych temperatur, choć uwagę zwracają 44°C dysku twardego. W czasie względnego spoczynku temperatury spadają o kilka stopni do maksymalnych 68°C na procesorze i 38°C magazynu danych.

Obudowa nie nagrzewa się nadmiernie. Przeważnie zachowuje temperaturę niższą od ludzkiego ciała, choć w okolicach wentylatora jest trochę wyższa. Po dłuższym korzystaniu z ProBooka na kolanach, lewym poczujemy delikatne ciepło, jednak nie powoduje ono nadmiernego dyskomfortu. Powietrze wydobywające się z lewej strony nie jest przesadnie gorące.