Konia z rzędem temu, kto - nie patrząc na oznaczenie - potrafi odróżnić ProBooka 6570b od jego poprzednika, modelu 6560b. Nawet zmiana koloru pulpitu roboczego to niuans, który trudno dostrzec, nie mając akurat obu tych laptopów pod ręką. Pozwolę więc sobie tylko przypomnieć, że ten wyglądający masywnie komputer ma elegancką obudowę, wykonaną w dużym stopniu z aluminium i magnezu. Klasyczny charakter kanciastej bryły jest podkreślony przez rzadko obecnie stosowany mechanizm zatrzaskowy, który przytrzymuje klapę, gdy laptop jest zamknięty. Szerokie i bardzo solidne zawiasy pozwalają na otwarcie (nawet jedną ręką) dekla o kąt przekraczający 180 stopni. Trzeba przyznać, że gdy większość obecnie produkowanych laptopów formatu 15,6" waży około 2,5 kg, a do tego zaczynają się pojawiać jeszcze lżejsze przerośnięte ultrabooki, 2,8 kg ProBooka 6570b to sporo.

Do pewnego stopnia jest to cena, jaką płaci się za wspaniałą solidność i jakość wykonania. HP 6570b daje poczucie, że jeszcze przez lata będzie służył swojemu właścicielowi. Wszystkie elementy są świetnie spasowane i z obudowy nie dobiegają żadne podejrzane klekoty czy trzaski. Zarówno klapa, jak i jednostka zasadnicza są tak sztywne, że opierają się próbom wygięcia bądź wciśnięcia. Pokrywa serwisowa na spodzie jest demontowalna bez użycia narzędzi. Umożliwia dostęp do najważniejszych podzespołów oraz przeczyszczenie chłodzenia.

Chyba na palcach jednej ręki można wymienić współczesne notebooki tak hojnie wyposażone we wszelakiej maści złącza jak ProBook 6570b. Wśród aż pięciu portów USB dwa są w wersji 3.0, a jeden połączono z eSATA. Oprócz tego są FireWire, LAN, ExpressCard/54, VGA i DisplayPort do podłączenia monitorów. Specjalistów z niektórych dziedzin ucieszy niemal zapomniany już port szeregowy (COM). Przekazany mi model miał tylko zaślepkę, ale istnieje możliwość wyposażenia tego laptopa w gniazdo modemowe. Myli się ten, kto uważa, że to koniec wyliczanki. Na spodzie obudowy do dyspozycji są bowiem jeszcze złącza dokowania i dodatkowego akumulatora. 

Gdyby nie umieszczenie gniazda słuchawkowego i portów USB 3.0 tuż pod prawą ręką, musiałbym ocenić ułożenie tego bogactwa złączy za wzorowe.

Rzadka w dzisiejszych czasach jest obecność w kartonie płyt recovery z systemem i to w wersji 32- oraz 64-bitowej.

Spośród dostępnych CPU do ProBooka 6570b o oznaczeniu B6P81EA trafił procesor Intela o dobrym stosunku wydajności do ceny - Core i5-3210M z rodziny Ivy Bridge. W związku z brakiem dodatkowej karty graficznej za wyświetlanie obrazu odpowiada zintegrowany Intel HD Graphics 4000. Jak się okazuje, taka konfiguracja ma wiele zalet dla osób szukających wydajnego sprzętu, a nieparających się grafiką 3D.

Podstawowa częstotliwość pracy dwurdzeniowego Core i5-3210M to 2,5 GHz, a w trybie turbo może wzrosnąć nawet do 3,1 GHz. Dostępne są 3 MB pamięci podręcznej trzeciego poziomu, a Hyper-Threading pozwala na jednoczesne liczenie czterech wątków. Ten podstawowy Core i5 trzeciej generacji osiągnął 2,87 pkt. w 64-bitowym benchmarku Cinebench R11.5 i 3538 pkt. w starym, ale w miarę dobrze szacującym wydajność procesora teście CPU 3DMark06. Takie wyniki dają widoczną przewagę nad pozbawionymi funkcji Turbo Boost procesorami Core i3 oraz są o około 10% lepsze od rezultatów poprzednika, Core i5-2410M.

HD Graphics 4000 to kolejny szczebelek w rozwoju zintegrowanych układów graficznych Intela. Pracuje on z częstotliwościami pomiędzy 650 a 1100 MHz. Ponad 5000 pkt. w teście 3DMark06 oznacza, że przestaje mieć rację bytu kolejny segment wydajnościowy niezależnych kart grafiki. Dzięki wsparciu po raz pierwszy DirectX 11 możliwe też było uzyskanie wyniku w 3DMarku 11. Umówmy się jednak, że 593 punkty to wartość raczej mizerna. 

Na omawianym laptopie dało się grać komfortowo m.in. w początkowe fragmenty Diablo 3 na niskich ustawieniach, ale HD Graphics 4000 nie jest układem nastawionym na tego typu cyfrową rozrywkę. Większości pozostałych zastosowań podoła bez problemu.

ProBook 6570b wydaje się być trochę laptopem ze starej szkoły. Jak na dzisiejsze standardy jest stosunkowo ciężki, posiada powoli zapominany port COM, haczyki przytrzymujące klapę, gdy jest zamknięta, i płyty recovery w standardzie. To elementy rzadko spotykane we współczesnych laptopach. Nie można jednak dać się zwieść. W gąszczu złączy znajdują się wreszcie dwa USB 3.0, a we wnętrzu wybitnie solidnej i raczej nowoczesnej z wyglądu obudowy kryją się najnowsze podzespoły Intela. Dostęp do nich jest łatwy, a to dzięki dużej klapie serwisowej na spodzie notebooka.

Testowana konfiguracja jest przeznaczona dla osób, które wiedzą, że nie potrzebują dużej wydajności w grafice 3D. W zamian za to otrzymują całkiem wydajny komputer, który nie wyróżnia się negatywnie hałaśliwością i potrafi dosyć długo działać na baterii. Nie trzeba też przepłacać za możliwość popracowania na naprawdę dobrej jakości matrycy o podwyższonej rozdzielczości i świetnym kontraście.