Ascetyczna obudowa Lenovo B51-80 została wykonana z ciemnego plastiku, którego gładka faktura jest przyjemna w dotyku. Prosta w przekazie i nieco kanciasta konstrukcja laptopa jest znana ze starszych modeli chińskiego producenta. Ten sam typ obudowy wykorzystano chociażby w Lenovo B50-70. Nie zmieniła się masa urządzenia, która wynosi około 2,26 kg i jest standardowa dla segmentu laptopów z 15-calową matrycą.

Na pierwszy rzut oka toporne tworzywo na deklu powinno dobrze znosić trudy ciężkiej pracy. Niestety w praktyce okazuje się, że na powierzchni zbierają się odciski palców i już po kilku kontaktach faktura tego elementu wygląda na mocno sfatygowaną. 

Zawiasy ekranu prezentują wyczuwalny opór. Pomimo tego klapa otwarta do około 15-20 stopni samoczynnie opada. Unoszenie pokrywy jedną ręką powoduje minimalne podrywanie przedniej części korpusu (lewa nóżka traci kontakt z podłożem). Maksymalny kąt otwarcia ekranu wynosi około 135 stopni.

W momencie gwałtownego odchylania pokrywy ekranu słychać delikatny pisk dochodzący z okolic lewego zawiasu. Zaobserwować można również sprężynowanie oraz skrzypienie tworzywa samego pulpitu roboczego. Podczas bliższej inspekcji jakości wykonania przegubów stwierdziłem, że prawy zawias jest osadzony nieco dalej od krawędzi obudowy, niż jego odpowiednik na lewej flance.

Estetykę pulpitu roboczego zachowano w tej samej tonacji, co zewnętrzną część obudowy. Ciemne tworzywo nie jest odporne na odciski palców tworzące się podczas używania komputera. 

Braki w wykończeniu obudowy są szczególnie widoczne w przednim fragmencie korpusu. Niewygładzona krawędź frontowej części obudowy uwiera podczas korzystania z klawiatury. Negatywnie prezentują się nieregularne szczeliny wynikłe z wadliwego spasowania elementów. W powstałych w ten sposób niewielkich lukach gromadzą się zabrudzenia, które ciężko usunąć.

Lenovo B51-80 dysponuje podstawowym zestawem złączy komunikacyjnych. Na lewej flance obudowy znajdują się dwa porty USB 3.0, złącze HDMI, D-Sub a także port Ethernet do podłączenia firmowej sieci lokalnej. W tylnej części lewego boku odnajdziemy również złącze stacji dokującej OneLink. Po przeciwległej stronie jednostki zasadniczej osadzono napęd DVD, pojedynczy port USB 2.0 oraz gniazdo audio. Diody sygnalizujące oraz czytnik kart pamięci znalazły się na froncie obudowy.

W trakcie trwania testów wykryłem uciążliwość związaną z kłopotliwą obsługą jednego z portów USB 3.0 ulokowanego bliżej przodu obudowy. Konstrukcyjnie port wydawał się zbyt ciasny. Za każdym razem wyjęcie pamięci przenośnej ze złącza wymagało użycia ponadstandardowej siły.

Dostęp do wewnętrznych komponentów laptopa jest realizowany przez klapę serwisową na spodzie obudowy, którą przymocowano dwiema śrubkami. Po jej odsłonięciu istnieje możliwość wymiany dysku twardego lub modułów pamięci RAM (są dwa gniazda). Oprócz tego uzyskujemy dostęp do modułu sieci bezprzewodowej oraz bateryjki CMOS.

Do  laptopa dołączono zewnętrzny zasilacz sieciowy o mocy nominalnej 45 W. Jego niewielkie rozmiary powodują, że jest lekki (bez kabla zasilającego waży około 185 g).

Lenovo B51-80 dysponuje matrycą AU Optronics, która wyróżnia się matową powierzchnią. Ekran o przekątnej 15,6 cala i podwyższonej rozdzielczości (Full HD) gwarantuje odpowiedni komfort pracy w aplikacjach wielookienkowych.

Krzywe wygenerowane dla kolorów czerwonego i zielonego nie odbiegają znacząco od umownych wartości idealnych. W zasadzie na całej długości wykresu brakuje nasycenia barwy niebieskiej. W praktyce widoczne jest to przez ciemniejsze odwzorowanie tej składowej koloru. Parametr głębi czerni w najjaśniejszym fragmencie matrycy wyniósł 1,2 cd/m². To dość słaby wynik.

W testowanym Lenovo B51-80 znalazł się procesor Core i5-6200U, który należy do grupy procesorów niskonapięciowych (mikroarchitektura Skylake-U). W ofercie producenta znajdziemy również modele wyposażone w inne procesory Core 6. generacji (tj. Core i3-6100U oraz Core i7-6500U).

Core i5-6200U cechuje się bazowym taktowaniem rdzeni wynoszącym 2,3 GHz. W trybie turbo ich maksymalne taktownie wzrasta do poziomu 2,8 GHz. Jednostka CPU zapewnia sprzętowe wsparcie dla pamięci DDR4-2133.

W teście wielowątkowym Cinebench R15 procesor omawianego laptopa wypracował 290 punktów. To rezultat lepszy od wyników zapewnianych przez starszy technologicznie procesor Core i5-5200U, który w tej samej próbie osiąga średnio 256 punktów. Nadmienię, iż różnica w bazowym taktowaniu rdzeni pomiędzy tymi procesorami wynosi 100 MHz (2,2 GHz dla układu z rodziny Broadwell).

Maksymalne obciążenie CPU oraz zintegrowanego chipu graficznego powoduje dość znaczne dławienie częstotliwości taktowania procesora. Utrzymuje on obniżone taktowanie na poziomie 1381 MHz przy napięciu bazowym 0,738 V.

W testowanej konfiguracji laptop Lenovo B51-80 posiadał 8 GB pamięci operacyjnej pracującej w trybie dwukanałowym. Producentem kości osadzonej w pierwszym gnieździe był Ramaxel, natomiast drugi moduł 4 GB był oznaczony logo firmy Crucial. Oba moduły pamięci DDR3 pracowały z szybkością PC3-12800 (800 MHz).

W najmocniejszej konfiguracji Lenovo B51-80 występuje z procesorem Core i7-6500U oraz dodatkowym układem graficznym Radeon R5 M330. W przypadku testowanego egzemplarza do dyspozycji użytkownika został oddany jedynie zintegrowany chip graficzny Intel HD Graphics 520.

Układ Intela posiada 24 jednostki wykonawcze. Bazowe taktowanie rdzenia jednostki grafiki wynosi 300 MHz. Z kolei maksymalne taktowanie tego układu osiąga 1000 MHz. Jest to wartość o 100 MHz większa, niż w przypadku starszego HD Graphics 5500 (z niskonapięciowych procesorów Core i5 opartych na architekturze Broadwell).

Zintegrowany chip HD Graphics 520 w teście 3DMark Fire Strike osiągnął 792 punkty. Dla porównania ten sam tandem sprzętowy wykorzystany w testowanym wcześniej laptopie HP ProBook 430 G3 wypracował 580 punktów. Tak znaczna różnica w osiągniętych rezultatach wynika z zastosowania większej ilości pamięci RAM oraz dwukanałowego trybu jej działania (w Lenovo B51-80).

Lenovo B51-80 to laptop biznesowy, który nie zaskakuje ani dystyngowanym wyglądem, ani wygórowaną funkcjonalnością. Przetestowane urządzenie sprawdzi się jako sprzęt, który gwarantuje poprawną wydajność obliczeniową dla aplikacji biurowych. In plus zaliczę również wygodę płynącą z użytkowania matowej matrycy Full HD, która pomimo standardowych parametrów obrazu zapewnia odpowiednią ilość przestrzeni roboczej na pulpicie (dzięki podwyższonej rozdzielczości).

Utrzymanie niskich temperatur obudowy jest związane z wydajnym działaniem układu chłodzenia, który pomimo ciągłej pracy, nie jest specjalnie słyszalny w normalnym środowisku pracy. W trakcie trwania procedury testowej dobrze współpracowało mi się z płytką dotykową. Jej powierzchnia ma dobre właściwości ślizgowe i precyzyjnie przenosi gesty. 

Końcową notę wystawioną omawianemu komputerowi obniżają dość istotne wady wykończenia obudowy oraz specyfika działania klawiatury, której konstrukcja wyróżnia się mierną sztywnością wypełnienia przestrzeni międzyklawiszowych.