Obudowa Lenovo E50-80 mocno przypomina tą znaną z recenzji B50-70 (ma identyczne rozmieszczenie portów, wykonana jest także z tworzyw sztucznych). Są jednak pewne niuanse różniące oba modele. W serii E między innymi zmieniono maskowanie zawiasów, przemodelowano kuper notebooka oraz podkreślono bardziej „biznesowy” charakter przy pomocy czerwonej linii oddzielającej przyciski gładzika od płytki dotykowej. E50-80 jest także o 0,14 kg cięższy od B50-70. Można więc odnieść wrażenie, że jego konstrukcja jest solidniejsza.

Dekiel ma gładką, jakby lekko gumowaną, przyjemną w dotyku powierzchnię. Niestety, podobnie jak w B50-70, w E50-80 omawiany fragment obudowy nie jest odporny na zatłuszczenia. Zaskoczeniem okazała się stosunkowo mała odporność pokrywy ekranu na punktowy nacisk. Pozytywnie natomiast prezentuje się ramka ekranu. Jej matowa powierzchnia dobrze współgra z matową powierzchnią matrycy.

Zawiasy stawiają dość duży opór, w związku z czym otwarcie laptopa jedną ręką jest czynnością mocno uciążliwą. Ma to jednak niebagatelną zaletę – zawiasy są bardzo stabilne i bez problemu utrzymują właściwe położenie ekranu. Kolejnym atutem zawiasów E50-80 jest dość duży maksymalny kąt odchylenia ekranu (około 145 stopni, czyli o blisko 15 stopni więcej, niż w B50-70). Ponadto, jak można wyczytać na nalepce reklamowej producenta, zawiasy są wykonane z wytrzymałego metalu.

Wytworzona z tworzyw sztucznych jednostka zasadnicza odznacza się przeciętną sztywnością. Naciski na pulpit roboczy powodowały niewielkie ugięcia jedynie w obszarze gładzika oraz w okolicy napędu optycznego. Model E50-80 okazał się wyraźnie lepiej spasowany od B50-70. Szpary na styku elementów były zbyt wąskie, by gromadził się w nich brud.

Zdjęcie przytrzymywanej przez dwie śrubki pokrywy serwisowej jest wyjątkowo proste. Jej demontaż umożliwia ingerencję w wielkość RAM-u (do wykorzystania są dwa gniazda tej pamięci, z których w testowanym egzemplarzu tylko jedno było zajęte). Ponadto można wymienić baterię CMOS, kartę sieci bezprzewodowej oraz dysk twardy. Niestety, podobnie jak w B50-70, nie ma dostępu do układu chłodzenia.

Porty peryferyjne w Lenovo E50-80 są rozmieszczone identycznie, jak w modelu B50-70, a ich różnorodność nie wybija się ponad standard. Dwa USB w wersji 3.0 umieszczono na samym przedzie lewego boku a za nimi znalazły się: HDMI, LAN, D-Sub, gniazdo zasilania oraz złącze stacji dokowania OneLink. Prawy bok zajmują: USB 2.0, gniazdo audio, napęd optyczny oraz blokada Kensingtona. Rozmieszczenie złączy nie jest optymalne ze względu na duże obłożenie przednich części bocznych ścianek laptopa.

Lenovo ma na dzień dzisiejszy bardzo szeroką ofertę laptopów dla biur i małego biznesu. E50-80 to model dobrze uzupełniający gamę modeli tej firmy. Plasuje się on ponad linią B, ale jest tańszy od ThinkPadów. Niższa cena jest okupiona matrycą TN o dość słabych parametrach. Rozmieszczenie portów w E50-80 jest takie samo, jak w B50-70, i do idealnych niestety nie należy. Nie podoba mi się także moda na ograniczanie liczby gniazd audio do jednego oraz na lutowanie procesorów. Z tym ostatnim jednak na skutek znikających z rynku modeli z wymienialnymi procesorami ciężko już walczyć.

E50-80, jako laptop biznesowy, ma sporo zalet. Jest wyraźnie lepiej spasowany, niż B50-70. Dzięki dyskowi SSD testowany egzemplarz przez długi okres czasu pozostawał bezgłośny. Atutami E50-80 są także niskie temperatury pracy oraz bardzo niewielkie spadki taktowania procesora przy ekstremalnym obciążeniu. Gładzik i klawiatura w E50-80 są całkiem do rzeczy (choć klawiatura mogła zostać lepiej podparta). Powodów do narzekania nie dają także głośniki. Wart wpisania w poczet pozytywnych cech E50-80 jest też zamontowany w testowanym egzemplarzu dysk SSD.