Procesor zastosowany w testowanym Lenovo Y510p to Intel Core i7-4700MQ. Jego taktowanie (2,4-3,4 GHz) jest dokładnie takie, jak procesora Core i7-3630QM z Lenovo Y510. Choć dzieli je różnica generacji, oba te procesory są czterordzeniowe oraz ośmiowątkowe, posiadają 6 MB pamięci L3 Cache i są wykonane w procesie 22 nm.

W Y510p nie działała dobrze funkcja Turbo Boost. Przy obciążeniu jednowątkowym było jeszcze nie najgorzej - 3,3 GHz to niewiele mniej, niż maksymalne taktowanie ze specyfikacji producenta. Przy obciążeniu wszystkich rdzeni oraz jednoczesnym obciążeniu GPU (np. przez grę) taktowanie CPU jest natomiast obniżane do wartości bazowej (2,4 GHz). Nie jest to throttling, ale taka częstotliwość taktowania oznacza brak wykorzystywania funkcji Turbo Boost.

Problem ten występuje również w innych laptopach (m.in. w Clevo W150ER). Brak działania funkcji Turbo Boost może (w zależności od ustawień jakościowych) powodować nagły spadek osiągów w niektórych grach. W praktyce rzadko zauważa się obniżone taktowanie CPU (wydajność i7-4700MQ i tak jest bardzo duża). Dla wielu osób ta wada Y510p jest jednak dyskwalifikująca.

Niedziałanie funkcji Turbo Boost odbiło się na wyniku testu renderowania wielowątkowego Cinebench R10. Lenovo Y510p uzyskało w nim 19383 pkt., znacznie mniej od innych laptopów z tym samym procesorem (i7-4700MQ); Clevo P175SM (One K56-3N2) uzyskało w nim 24348 pkt., czyli o prawie 26% więcej. Wynik Lenovo Y500 z i7-3630QM, 21733 pkt., jest o 12% lepszy. W teście renderowania jednowątkowego tej samej aplikacji wyniki były dużo korzystniejsze dla Lenovo Y510p. Omawiany laptop uzyskał 6628 pkt., nieco więcej od wspomnianego Clevo (6565 pkt.) i o 11% więcej od poprzednika (5953 pkt.).

Jednym z najważniejszych ulepszeń wprowadzonych w procesorach opartych na architekturze Haswell jest wydajniejszy zintegrowany układ grafiki. HD Graphics 4600 wypada w testach syntetycznych i praktycznych wyraźnie lepiej od HD Graphics 4000 z procesorów Ivy Bridge. Tyle tylko, że w Lenovo Y510p zintegrowana grafika nie jest wykorzystywana z powodu wybranej opcji podwójnej grafiki Nvidii. Gdyby omawiany laptop posiadał technologię Optimus, zużywałby znacznie mniej energii.

W testowanym Y510p Lenovo zastosowało dwie karty GeForce GT 750M (SLI). Choć pod względem architektury (jest to Kepler z 384 rdzeniami CUDA) nie różnią się one od kart GeForce GT 650M z Lenovo Y500, dzięki podwyższonemu taktowaniu uzyskują lepsze osiągi. Zamiast 790 MHz (rdzeń) i 2000 MHz (pamięci) zegary GT 750M to odpowiednio 967 i 2500 MHz (o 22 i 25% więcej). Dzięki technologii GPU Boost (automatycznemu podkręcaniu) taktowanie rdzenia może osiągać nawet 1058 MHz (wg GPU-Z). Nie zmieniły się natomiast zasób i typ pamięci VRAM (nadal są to 2 GB GDDR5 dla każdej z nich), a także magistrala danych (128-bitowa), przy czym przepustowość pamięci wzrosła z 64 do 80 GB/s (z racji wyższego taktowania pamięci).

Dwie karty GT 750M są w Y510p połączone w układ SLI. Zastosowanie podwójnej grafiki oznacza wysoki pobór mocy oraz wymaga odpowiednio wydajnego chłodzenia. Jak wiadomo, problemem SLI są tzw. mikroprzycięcia. Obie karty przetwarzają grafikę niezależnie, więc przy generowaniu obrazu mogą pojawiać się niedokładności, co objawia się w postaci wspomnianych przycięć. Niestety układ GT 750M SLI w nowych i wymagających tytułach osiąga wyniki poniżej krytycznego poziomu 40 kl/s (przynajmniej w rozdzielczości Full HD i na co najmniej wysokich detalach, a więc przy takich ustawieniach, na których najchętniej chciałoby się grać). W niektórych tytułach (np. w Far Cry 3) mikroprzycięcia były szczególnie wyraźne. Generalnie zawsze może się zdarzyć sytuacja, że teoretycznie liczba wyświetlanych klatek na sekundę wskazuje na to, że rozgrywka powinna być płynna, ale w rzeczywistości wcale tak nie jest. 

Do tego dochodzi duże uzależnienie od sterowników. W przypadku gdy w danej grze uzyskujemy dla dwóch kart wynik gorszy lub tylko minimalnie lepszy, niż podczas użycia jednej karty, zazwyczaj winne są sterowniki. By w pełni wykorzystywać potencjał SLI, Nvidia musi zaimplementować w sterowniku odpowiedni profil. Wsparcia SLI brakuje w mniej popularnych grach, a także w niektórych najnowszych tytułach. Spośród przetestowanych 32 gier były to tylko Dirt: Showdown oraz Company of Heroes 2. Pod tym względem Nvidia wypada więc znacznie lepiej, niż AMD z CrossFire.

W przypadku użycia najnowszego sterownika układ GeForce GT 750M SLI prezentuje wydajność co najmniej zasługującą na szacunek. Wynik uzyskany przez Lenovo Y510p w teście Heaven Benchmark v3.0 (1920 x 1080, high, Tessellation normal), 44,3 kl/s, jest zbliżony do osiągnięć laptopów z kartami z najwyższej półki. Lokuje się pomiędzy osiągnięciami Clevo P150EM z kartą GTX 675MX (40,9 kl/s) i Clevo P170SM z GTX 770M (49,5 kl/s). Laptop z kartą GTX 765M (Clevo P150SM) osiągnął wynik o około  20% gorszy (36 kl/s), a model z jedną kartą GT 750M z pamięcią VRAM DDR3 (Clevo W650SR) uzyskał rezultat o połowę gorszy (22,3 kl/s). Dużo lepsze wyniki od rezultatu Lenovo Y510p były natomiast udziałem Clevo P157SM z dwiema kartami GTX 780M (75,9 kl/s) i Clevo P370SM z dwiema kartami GTX 765M (66,7 kl/).

W teście Fire Strike najnowszego 3DMarka Lenovo Y510p również wypadło całkiem pozytywnie. Bohater niniejszej recenzji uzyskał 3703 pkt. (GPU Score), zdecydowanie więcej od Asusa G750JW z kartą GTX 765M (2638 pkt.) i Clevo P150EM z kartą GTX 675MX (2831 pkt.). Clevo P150EM z kartą Radeon HD 7970M osiągnęło wynik o 27% lepszy od Lenovo Y510p (4694 pkt.), a kadłubek MSI z kartą GTX 680M okazał się o 12% lepszy (4146 pkt.).

Powyższe wyniki wskazują na to, że w przypadku Y510p można mówić o korzystnej relacji ceny do wydajności.

Ocena wydajności Lenovo Y510p w grach nie jest łatwa. Można stwierdzić, że mało wymagające tytuły (np. FIFA 13, Counter Strike: Global Offensive, Dishonored) działają świetnie na dowolnych ustawieniach, natomiast gry o wysokich wymaganiach (np. Crysis 3, Metro: Last Light, Sleeping Dogs) nie zaprezentują się na tym laptopie w pełnej okazałości.

Osiągi dwóch kart GT 750M w grach okazały się wyraźnie lepsze od dwóch kart GT 650M (-22 %) a gorsze od dwóch kart GTX 765M (+36%), przy czym osiągnięte wyniki są prawie zbliżone do tego, co jest w stanie zapewnić jedna karta GTX 770M. Są jednak gry, w których rozgrywka na laptopie z jedną kartą wydaje się płynniejsza.

Z powodu obniżanego taktowania CPU w Y510p na niektórych ustawieniach w niektórych grach wyniki były niezbyt imponujące. W skrajnych przypadkach lepszymi od omawianego modelu osiągami może się pochwalić starsze Lenovo Y500 (dotyczy to np. Assassin's Creed III i F1 2012 na ustawieniach średnich i wysokich).

Oceniając Lenovo Y510p, można podać liczne dobre i złe strony tego laptopa. Najciekawszym elementem konstrukcji jest kieszeń UltraBay, która pozwala na dopasowanie komputera do tego, co chcemy na nim robić. Kiedy zależy nam na jak najlepszych osiągach w grach, przyda się druga karta grafiki, jeżeli zaś najdzie nas ochota na obejrzenie filmu z płyty DVD/Blu-ray, w kieszeni zamiast karty można umieścić napęd optyczny.

Mimo wspomnianych w teście mikroprzycięć i potencjalnego braku wsparcia dla SLI w niektórych grach, trzeba stwierdzić, że wydajność Y510p jest znakomita. Nie ma bowiem innego laptopa w cenie nieznacznie powyżej 1000 euro, który oferowałby wydajność na poziomie karty GeForce GTX 680M lub GTX 770M. Trudno o lepsze osiągi w kategorii modeli z ekranem 15-calowym.

Lenovo Y510p ma jednak poważne wady. Połyskliwe elementy będą nie do zaakceptowania dla wielu kupujących. Jeszcze większym problemem mogą się okazać wysokie temperatury podzespołów i obudowy. Oprócz wspomnianych mikroprzycięć odstręczać może niedziałanie w niektórych sytuacjach funkcji Turbo Boost procesora. Dość istotnym mankamentem są też krótkie czasy pracy na zasilaniu akumulatorowym.

Do zalet Y510p trzeba zaliczyć matową matrycę Full HD, która wyróżnia się bardzo dużą maksymalną jasnością obrazu, oraz system audio.