Dodając do nazwy ThinkPada T410 końcówkę „s”, Lenovo próbuje odnaleźć się w silnym ostatnio trendzie czynienia obudów coraz cieńszymi. Przy okazji laptop wyraźnie smuklejszy od T410 pokazuje, że nawet klasycznie czarna sylwetka ThinkPada może być zgrabna i wpadająca w oko. Dwa kilogramy wagi pewnie leżą w dłoni, a duża w tym zasługa gumopodobnego wykończenia klapy. Wygląd właściwie nie różni się od poprzednika, gdyż już T400s posiadał odświeżone klawiaturę i płytkę dotykową.

Pomimo ograniczenia grubości do 33 mm (wliczając w to nóżki), jakość wykonania pozostała na najwyższym poziomie. W projekcie wieka postanowiono nie rezygnować z rozwiązania Clamshell. Wygląda ono może na zdecydowanie grubsze niż np. w Asusach z serii UL, ale dzięki temu nie robią na nim żadnego wrażenia próby naciskowe czy wyginanie. Z pomocą zamka transportowego dobrze zapobiega również dostawaniu się do środka przypadkowych obiektów, gdy komputer jest zamknięty. Powodów do narzekań nie dają również oferujący sporą klapkę serwisową metalowy spód czy plastikowe powierzchnie ramki ekranu i pulpitu roboczego. Stabilność jednostki zasadniczej obniża tylko wyciągnięcie baterii, albowiem znajduje się na niej jedna z nóżek.

Pozwalające na odchylenie o kąt ponad 180 stopni zawiasy trzymają ekran dosyć pewnie, co jest ważne w kontekście nałożonej na matrycę warstwy reagującej na dotyk. O tym jednak w dalszej części recenzji.

Choć obudowa jest wąska, znalazło się miejsce na satysfakcjonujący zestaw portów. Sposób osadzenia ekranu (w połączeniu z przesunięciem akumulatora w przednie rejony obudowy) pozwolił na umieszczenie gniazd na tylnej ściance. O ile zainstalowanie tam wyjść obrazu DisplayPort i VGA oraz gniazd LAN i zasilania to bardzo praktyczne rozwiązanie, to często używane porty USB (jeden połączony z eSATA) bardziej przydałyby się na bocznych ściankach. Te świecą bowiem pustkami. Lewa strona gości jedno USB, połączone gniazdo wejścia mikrofonu i wyjścia słuchawkowego, a w testowanym egzemplarzu również czytnik kart (zamiast którego Lenovo może zamontować gniazdo ExpressCard/34; opcja ta nie dotyczy jednak wersji z hybrydową grafiką). Po drugiej stronie oprócz napędu DVD znalazł się tylko suwak do dezaktywacji połączeń bezprzewodowych. Klinowaty przód oprócz mechanizmu ryglującego mieści tylko zaślepkę, za którą można znaleźć dysk twardy.

Na spodzie nie zabrakło gniazda stacji dokującej. Pod baterią kryje się też gniazdo na kartę SIM, które jest częścią zestawu do łączności 3G (zwanego też Internetem mobilnym), wyposażonego od razu w moduł GPS. Samo gniazdo jest zaprojektowane w taki sposób, że wkładanie i wyciąganie karty jest wygodniejsze niż w ThinkPadzie T410.

Opisywany przeze mnie przy okazji niedawnej recenzji ThinkPada T410 zmodernizowany projekt klawiatury jeszcze bardziej przypadł mi do gustu. Naprawdę łatwo trafić w powiększone klawisze Esc i Delete, nawet w ciemności (choć nie ma takiej potrzeby, bo nie zapomniano o lampce oświetlającej klawiaturę). Idealna długość skoku klawiszy i charakterystyka ich pracy sprawiają, że pisanie przebiega sprawnie. Godna swojej legendy jest również idealna sztywność powierzchni klawiatury. Co ciekawe, urządzenie zamontowane w T410s wydało mi się cichsze niż u większego brata; spostrzeżenie to nie dotyczy jednak nieelegancko rezonującej spacji.

Powodów do narzekań nie daje też odpowiednio czuły i precyzyjny gładzik. Osobiście jednak od jego wykończenia z wypustkami wolę gładkie, aksamitne powierzchnie. Odrobina krytyki należy się też umieszczonym przed płytką dotykową przyciskom, albowiem pomimo wygodnej pracy skrzypią one pod naciskiem.

Na szczęście do dyspozycji są też idealnie ciche klawisze za tablizką, które są pomyślane bardziej do użytku z zamontowanym na środku klawiatury trackpointem.

Powyższe narzędzia nie wyczerpują jednak listy sposobów na kontrolowanie komputera. T410s został mianowicie wyposażony w interesujące rozwiązanie ekranu dotykowego, reagującego zarówno na dotyk palców jak i piórka znanego z tabletów. Używanie palców do kontroli nad interfejsem przekonuje do siebie od pierwszej chwili. Tyle tylko, że środowisko Windows nie jest zbyt dobrze przystosowane do takiej obsługi, a jeśli dodamy do tego wysoką rozdzielczość, niektóre przyciski są tak małe, że ciężko w nie precyzyjnie trafić. Zazwyczaj jednak praca jest szybka, wygodna i intuicyjna. Z pewnością pomaga w tym wysoka czułość ekranu. Zaimplementowana obsługa gestów jest zdecydowanie przyjemniejsza w użytku na tak dużej powierzchni, niż na płytce dotykowej. Ważne jest to, że zawiasy nie pozwalają na zmianę pozycji ekranu pod naciskiem palca. Nie potrafią one jednak w zupełności wyeliminować efektu chybotania monitora.

By zachęcić do używania ekranu dotykowego, Lenovo instaluje prosty program Simple Tap, który pozwala np. kontrolować jasność, włączyć kamerkę czy skonfigurować własne ikony skrótów.

Z uwagi na brak piórka w zestawie, nie testowałem użytkowania komputera z jego pomocą. Rysik wydaje się nieodzownym akcesorium do korzystania z funkcji rozpoznawania pisma ręcznego. Pisanie palcem można rozpatrywać tylko w kategoriach ciekawostki i rozrywki.

Ekran o proporcjach 16:10 dysponuje podwyższoną rozdzielczością 1440x900. W sprzęcie przeznaczonym do pracy większy obszar roboczy, zwłaszcza w pionie, pozwoli na rzadsze przewijanie dokumentów czy stron internetowych. Przy stojącym obok laptopie z popularną matrycą o rozdzielczości 1366x768 widać, że marnuje się mniej miejsca po bokach, a miłośnicy starszych filmów wiedzą, że wiele z nich ma format nawet 4:3.

W związku z dodatkową powłoką reagującą na dotyk ekran Lenovo należy zaliczyć raczej do półmatowych. Typowe dla takich rozwiązań jest również delikatne zamglenie obrazu, trochę podobne do efektu ziarnistości. Spoglądając pod dużym kątem, można nawet czasem dostrzec na powierzchni niebieską siatkę, składającą się z kwadratów o wielkości ok. 0,5 cm. Przypadłości te nie mają jednak właściwie żadnego wpływu na codzienną pracę z laptopem.

Na testy została dostarczona właściwie najmocniejsza wersja T410s. Oprócz ekranu z multidotykiem i modemu UMTS z GPS dysponuje ona również procesorem i5-540M, hybrydową grafiką i dyskiem SSD. Zestaw ten zapewnia naprawdę wysoką wydajność.

Wydajny procesor o częstotliwości pracy 2530 do 3066 MHz i 3 MB pamięci podręcznej ma - w przeciwieństwie do jednostek SP montowanych w T400s - standardowe napięcie. Ten dwurdzeniowy układ potrafi  obsługiwać cztery wątki jednocześnie (Hyper-Threading), a na jego wyposażeniu znalazły się również takie funkcje jak AES, Intel TET i Intel VT-d.

Wąskim gardłem dla wydajności nie powinien być też dysk SSD Samsunga o pojemności 128 GB. Produkty tej firmy nie są zbyt dostępne w sklepach, ale ze względu na niesprawiającą kłopotów, dopracowaną konstrukcję, chętnie montują je w swoich laptopach właśnie Lenovo czy Dell. Oprócz dobrych transferów warto pamiętać o cichej pracy i wysokiej odporności na wstrząsy. Szkoda tylko, że ze względu na format dysku 1,8” spada drastycznie wybór dostępnych urządzeń.

Ze względu na brak wyróżnionego przycisku sterowanie kartami graficznymi odbywa się z poziomu panelu obsługującego zarządzanie energią. Działa to podobnie jak w poprzedniej generacji Asusów UL, więc przełączanie między układami oznacza czarny na chwilę ekran i konieczność wyłączenia niektórych programów. Karta Nvidia Quadro NVS 3100M nie jest może jak na obecne standardy zbyt wydajna, ale i tak ma wyraźną przewagę nad zintegrowanym Intelem GMA HD. W obróbce grafiki czy wideo może pomóc Nvidia CUDA.

Hałas

Wyposażenie w dysk bez ruchomych elementów sprawia, że ThinkPad potrafi być właściwie bezgłośny. Wentylator pracuje prawie cały czas, ale robi to bardzo cicho. Do zdecydowanie wyraźniejszego hałasowania nie jest w stanie zmusić go nawet zaaplikowanie obciążenia podzespołom. Zmierzone wtedy natężenie szumu pomiędzy 34,9 a 37,8 dB jest godne pochwały.

Ciepło

Spokojnie pracujący Lenovo ThinkPad T410s jest przyjemnie chłodny. Zmierzone u podstawy notebooka maksimum w wielkości 32,2C, pozwala ze spokojem korzystać z niego na kolanach. 
 
Testy obciążeniowe ukazują jednak, że połączenie niezależnego układu graficznego i cichego chłodzenia w spłaszczonej obudowie to trudna sztuka. Obudowa robi się gorąca w lewym tylnym rogu na spodzie laptopa, osiągając 46,5C; na pozostałych powierzchniach jednostki zasadniczej temperatury są jednak niższe lub dużo niższe.

Jednoczesne włączenie Prime95 i FurMarka sprawia, że temperatura grafiki niebezpiecznie zbliża się do 100C. W takiej sytuacji system, zamiast zwiększyć obroty wentylatora, na krótki czas mocno obniża mnożnik procesora. Gdy procesor odzyskuje wydajność, temperatura znów rośnie i sytuacja się powtarza. Zjawisko to, które można uznać za specyficzną odmianę throttlingu, nie występowało podczas pozostałych testów, podczas zabawy z grami czy gdy obciążany był system pracujący na karcie zintegrowanej. Ale nawet w takich okolicznościach podzespołom zdarzało się przekraczać 90 stopni. Wydaje się więc, że ThinkPadowi T410s mogłaby się przydać możliwość intensywniejszej pracy układu chłodzenia; oczywiście kosztem zwiększonej emisji hałasu.