Wygląd ThinkPada T420si został znacząco zmieniony w stosunku do modelu T420i. Subtelne różnice dostrzeżemy w ogólnym zarysie sylwetki urządzenia, która stała się mniej ociężała, a zarazem bardziej zwarta. Taki zabieg stylistyczny uzyskano dzięki ograniczeniu wysokości korpusu laptopa. Świadczy o tym chociażby fakt braku występowania piętrowego układu złączy, który ma zastosowanie w T420i. 

Pokrywę ekranu wykonano z ciemnego tworzywa wzmocnionego włóknem węglowym. Umocowano ją w sposób klasyczny, dzięki czemu maksymalny kąt rozwarcia wieka sięga 180 stopni. 

Mechanizm regulacji kąta odchylenia ekranu sprawuje się poprawnie. Zawiasy, choć niewielkie, są solidne i dosyć sprawnie przytrzymują wyświetlacz w nadanej mu pozycji. Unoszenie pokrywy jedną ręką nie powoduje odrywania się platformy roboczej od podłoża. 

Zatrzask dociskający klapę do platformy roboczej po jej zamknięciu to kolejny pożyteczny element, który niestety jest coraz rzadziej wykorzystywany przez producentów laptopów. 

Ramka ekranu cechuje się poprawnym spasowaniem. Wyginanie górnej części obramowania ujawnia standardową elastyczność tworzywa, która maleje w kierunku miejsc mocowania zawiasów. Nad wyświetlaczem zamontowano lampkę, która oświetla klawiaturę. Włącza się ją przy użyciu skrótu Fn+PgUp. 

Klawiatura wygląda nieco topornie, ale matowe, twarde tworzywo ułatwia utrzymanie odpowiedniej estetyki przyrządu i powinno zapewnić jego wysoką trwałość przez długi okres użytkowania. 

Jakość zastosowanych materiałów stoi na wysokim poziomie. Magnezowy stelaż wewnętrzny korpusu laptopa oraz zwarta sylwetka urządzenia sprzyjają zachowaniu odpowiedniej sztywności platformy roboczej. O solidności konstrukcji świadczy również montaż napędu optycznego, którego tacka (pomimo tego, iż odrobinę poskrzypuje) pod wpływem nacisku nie zapada się do wnęki (co jest przypadłością wielu laptopów). 

ThinkPad T420si dysponuje podstawową liczbą złączy komunikacyjnych, spośród których należy wyróżnić jeden port USB w standardzie 3.0. Do minusów zaliczyłem brak cyfrowego interfejsu HDMI, którego nieobecność rekompensuje w pewnym stopniu zastosowanie mniej popularnego złącza DisplayPort. 

Z racji ograniczonych wymiarów obudowy w testowanym egzemplarzu T420si nie ma takich złączy jak ExpressCard, FireWire czy eSATA, które zastosowano w modelu T420i. Warto również zwrócić uwagę na ograniczenie wysokości zatoki czytnika płyt, która wynosi 9,5 mm (w modelach T420/T420i jest to 12,7 mm). 

Rozplanowanie interfejsów komunikacyjnych jest dobrze przemyślane. Zdecydowaną większość złączy przeniesiono na tył laptopa, co niweluje problem związany z wyprowadzaniem plątaniny kabelków czy ograniczaniem swobody operowania myszą. Na lewej flance pozostawiono jedynie port USB 2.0 oraz łączone złącze audio. Interfejs USB 3.0 osadzono z tyłu platformy, w sąsiedztwie gniazda RJ-45. 

Na spodzie laptopa znajduje się pokrywa serwisowa maskująca dostęp do pamięci RAM i karty Wi-Fi. Umieszczono tam również złącze służące do podpięcia stacji dokującej oraz zatrzask obsługujący zatokę UltraBay.

ThinkPad T420si dysponuje ekranem o przekątnej 14''. Antyrefleksowy wyświetlacz cechuje się podwyższoną rozdzielczością nominalną, 1600x900 pikseli. 

Matryca produkcji Samsunga wyróżnia się ponadstandardową luminancją, która w centralnym obszarze wynosi aż 306,9 cd/m². Wysoka jasność obrazu nie wpływa korzystnie na poziom oddania czerni, której głębia w najjaśniejszej części matrycy wynosi zaledwie 2,2 cd/m².

Odwzorowanie poszczególnych kolorów i ograniczony zakres palety barw nie budzą entuzjazmu. Wyświetlacz doskonale sprawdzi się w pracy biurowej, ale wykorzystywanie go do aplikacji graficznych stoi pod dużym znakiem zapytania. 

Zaletą tego ekranu nie są również kąty widzenia. Zarówno te w płaszczyźnie poziomej, jak i te w pionie nie wybijają się ponad standard.

Jednostkę centralną testowanego T420si stanowi procesor Core i3-2310M, którego rdzenie pracują z częstotliwością bazową równą 2,1 GHz. Ten układ Intela nie zapewnia obsługi funkcji Turbo, ani wsparcia dla technologii vPro. W obrębie procesora zintegrowano rdzeń graficzny Intel HD Graphics 3000. 

Pod względem uzyskiwanej mocy obliczeniowej popularny Core i3-2310M prezentuje się przyzwoicie. W 64-bitowym teście Cinebench R11.5 uzyskał wynik 2,01 pkt, co daje przyrost na poziomie około 0,3 pkt. względem starszej jednostki Core i3-330M (Arrandale, Core pierwszej generacji). W porównaniu z Core i5-2410M różnica w wydajności wynosi 30% na korzyść jednostki Core i5. 

Karta graficzna Nvidia NVS 4200M dysponuje 1 GB własnej pamięci operacyjnej DDR3 oraz zapewnia obsługę API DirectX 11. Według danych producenta maksymalna częstotliwość taktowania rdzenia chipu wynosi 810 MHz, a jednostek cieniujących - 1620 MHz. W praktyce wartości te wynoszą odpowiednio 740 MHz dla rdzenia oraz 1480 MHz dla jednostek cieniujących. 

Wydajność układu „zielonych" jest zestrojona pod kątem klienta biznesowego. Specjalny zestaw sterowników optymalizuje osiągi uzyskiwane w przypadku aplikacji graficznych. 

Wąska (64-bitowa) szyna pamięci ogranicza potencjał karty Nvidii w grach. Uruchomienie wymagających produkcji przy wyższych nastawach środowiska nie gwarantuje odpowiedniego komfortu gry. W przypadku gry Colin McRae: DIRT 2 (przy nastawach:1366x768, preset High) średnia prędkość wyświetlania wyniosła około 19 kl/s. 

Za przełączanie pomiędzy dGPU a zintegrowanym rdzeniem graficznym opowiada technologia Nvidia Optimus. Użytkownik ma możliwość doboru preferowanego procesora graficznego ręcznie lub też wykorzystania opcji wyboru automatycznego, kiedy to sterownik oprogramowania samodzielnie uaktywnia konkretną kartę graficzną. 

Stan użycia układu Nvidii możemy monitorować poprzez ikonkę aktywności zewnętrznej karty graficznej, która pojawia się w obszarze powiadomień paska zadań. Uaktywniamy ją za pośrednictwem apletu „Panel sterowania Nvidia" w menu „Pulpit". 

Zamontowany dysk twardy marki Hitachi (model HTS723232A7A) jest przypisany do serii dysków Z7K320, które wyróżniają się ograniczoną wysokością (7 mm). Travelstar wykręca transfery oscylujące w granicach 87 MB/s przy średnim czasie dostępu do danych w wymiarze 16,4 ms.