Zacznijmy od tego, że po obudowie modelu X1 Carbon widać staranność wykonania, którą mogą pochwalić się tylko nieliczne inne laptopy biznesowe. Komputer ten jest bardzo lekki jak na model z 14-calowym ekranem (waży tylko 1,408 kg i ma zaledwie 19 mm wysokości). Powierzchnia aluminiowo-magnezowej jednostki zasadniczej jest chłodna w dotyku. Bardzo fajnie trzyma się ten laptop na kolanach, ale trzeba przy tym uważać, by nie zasłonić zlokalizowanych na spodzie otworów wentylacyjnych, przez które pobierane jest powietrze do układu chłodzenia. 

W starszych modelach X1 Carbon zastrzeżenia budziła sztywność konstrukcji. Obudowa Carbona trzeciej generacji też ugina się w znacznym stopniu. Dzieje się tak, kiedy laptop stoi na twardym podłożu oraz kiedy go podnosimy i kiedy poddajemy go wykrzywianiu. W przypadku testowanego egzemplarza umiarkowany nacisk na okolicę płytki dotykowej powodował wyraźnie słyszalne pykanie, a materiał w widoczny sposób się wyginał. Pokrywa ekranu, która jest wykonana z plastiku wzmocnionego włóknem szklanym i plastiku wzmocnionego włóknem węglowym, wykrzywia się stosunkowo łatwo. Przy normalnym naciskaniu na wieko nie pojawiają się zaburzenia w wyświetlanym obrazie. 

Powyższe obserwacje nie dają powodów, by sądzić, że omawiany laptop okaże się wyjątkowo trwały. Jakość obudowy jest rozczarowująca, kiedy porównamy Carbona z MacBookiem Air lub z Dellem XPS 13 9343.

Na tle innych ultrabooków nie najlepiej wypadają też zawiasy, wskutek czego ekran jest dość chybotliwy. 

Dostęp do podzespołów wewnętrznych uzyskujemy poprzez odkręcenie spodu jednostki zasadniczej, który jest przymocowany siedmioma śrubkami. Te podzespoły to m.in. SSD, karta Wi-Fi, radiator/wentylator, akumulator i głośniki. Nie ma dostępu do pamięci RAM, ale ona jest wlutowana w płytę główną. 

Pozytywne jest to, że X1 Carbon posiada mini DisplayPort oraz normalnej wielkości wyjście HDMI. Porty USB 3.0 są dwa (jeden z nich wspiera technologię Always On). W omawianym modelu pozostawiono specyficzne gniazdo Ethernet pod dołączony w zestawie adapter. Jeszcze jedną ciekawostką jest połączony z gniazdem zasilania port OneLink służący do podłączania stacji dokującej Lenovo OneLink lub OneLink Pro. Autorowi brakowało w tym modelu czytnika kart pamięci i jeszcze jednego USB. Jak na laptop biznesowy wyposażenie w złącza zewnętrzne jest dość ubogie. Rozmieszczenie złączy jest raczej w porządku, ale podłączenie przejściówki LAN utrudnia wykorzystanie sąsiedniego portu USB.

X1 Carbon jest oferowany wyłącznie z dyskami SSD o pojemności od 128 do 512 GB. Pierwszy testowany egzemplarz miał dysk Samsung PM851 o pojemności 256 GB (MZNTE256HMHP). Jest to wykorzystujący interfejs SATA 3 dysk M.2 2280 (o długości 80 mm) z wsparciem technologii Opal. Jego wyniki w testach syntetycznych są nie najgorsze, ale i nie wybitne. W teście AS SSD odczyt sekwencyjny osiągnął ponad 511 MB/s (i tu nie można mieć zastrzeżeń), ale zapis sekwencyjny miał wartość niespełna 236 MB/s. Zadowolenie może budzić końcowa nota w teście AS SSD, czyli 944 pkt.

Drugi z testowanych egzemplarzy miał dysk SSD pod PCIe. Był to Samsung SM951 (także dysk formatu M.2 2280) o pojemności 512 GB. Wykorzystuje on interfejs PCIe 2.0 x4. Nie ma zatem ograniczeń interfejsu SATA, wskutek czego dysk ten mógł osiągnąć znakomite prędkości odczytu sekwencyjnego (ponad 1,3 GB/s w teście AS SSD) i zapisu (ponad 1,2 GB/s). Są to rezultaty przebijające nawet wyniki niektórych konfiguracji RAID 0 dysków pod SATA. Świetnie wyglądają też testy wielowątkowego losowego odczytu danych i zapisu (4K-64). Samsung SM951 uzyskał w nich rezultaty odpowiednio o 44% i o 136% lepsze od wyników dysku Samsung PM851 z pierwszego testowanego egzemplarza 

W mierzącym ogólną wydajność teście PCMark 7 X1 Carbon otrzymał 4943 pkt., a więc odrobinę więcej od laptopów Dell XPS 13 z i5-5200U (4934 i 4745 pkt.), a niewiele mniej od MacBooka Air 13 (5012 pkt.). Jeszcze lepszy w swojej wymowie jest wynik testu PCMark 8 Home Score Accelerated v2. X1 Carbon uzyskał w nim 2778 pkt., więcej od wspomnianego MBA 13 (2584 pkt.) i więcej od jednego z XPS-ów 13 (2582 pkt.; drugi uzyskał 2925 pkt.). Noty bohatera niniejszej recenzji okazały się natomiast gorsze w obu tych testach od rezultatów modelu X1 Carbon drugiej generacji, który posiadał procesor i7-4550U i dysk SSD Samsung PM841 512 GB (odpowiednio 5321 i 2981 pkt.).

W teście pełnego obciążenia temperatury obudowy osiągnęły maksymalnie 36,2°C na wierzchu i 38°C na spodzie jednostki zasadniczej. To niewysokie wartości. W teście bez obciążenia omawiany laptop był chłodny.  

W teście obciążenia CPU (z wykorzystaniem aplikacji Prime95) taktowanie procesora ostatecznie zatrzymało się na poziomie 2,2 GHz, a jego maksymalna temperatura wyniosła 71°C (to stosunkowo niewiele). W teście obciążenia GPU taktowanie układu grafiki miało wartość 600 MHz, czyli było dużo niższe od maksymalnego (900 MHz). W teście pełnego obciążenia CPU i GPU taktowanie procesora zostało natychmiast zbite do zaledwie 1,1 GHz, a taktowanie układu grafiki spadło do 550 MHz. Temperatura procesora nie przekroczyła 71°C.

X1 Carbon trzeciej generacji to piękny laptop. Jego koncepcja jest trochę podobna do koncepcji najnowszego XPS-a 13, w którym 13-calowy ekran umieszczono w laptopie wielkości modelu z ekranem 11-calowym, z tym że tutaj wstawiono ekran 14-calowy do obudowy na miarę laptopa z ekranem 13-calowym. Dzięki temu Carbon jest relatywnie cienki i lekki. Na pochwałę zasługują też praktyczne, matowe powierzchnie obudowy. Konstrukcja wydawała się dość solidna, ale po bliższym poznaniu okazało się, że trochę nadmiernie się ugina i wykrzywia. 

Co bardzo pozytywne, zrezygnowano z udziwnionej klawiatury i płytki dotykowej z pięcioma zintegrowanymi przyciskami, które to elementy odstraszały potencjalnych nabywców Carbona drugiej generacji. Klawiatura bohatera niniejszej recenzji jest jedną z najlepszych, z jakimi autor miał do czynienia w ultrabookach. Przywrócenie fizycznych przycisków manipulatora punktowego znacznie ułatwia sterowanie komputerem przy pomocy tego przyrządu i operowanie gładzikiem.  

Jeżeli chodzi o wydajność, różnica pomiędzy Carbonami drugiej i trzeciej generacji jest praktycznie żadna. W porównaniu z konkurencyjnymi laptopami wyposażonymi w ten sam procesor bohater niniejszej recenzji wykazał się natomiast gorszą wydajnością przy obliczeniach wielowątkowych. Jeżeli chodzi o główny testowany egzemplarz, nie do końca zadowolonym można być z zapisu sekwencyjnego dysku SSD (poniżej 250 MB/s). Pozytywne jest to, że omawiany laptop okazał się cichy i jego temperatury nie były zbyt wysokie. 

Czasy pracy na akumulatorze nie poprawiły się w istotnym stopniu, mimo że Carbon trzeciej generacji otrzymał baterię o nieco większej pojemności od poprzednika. 

Matryca okazała się niespecjalna, przynajmniej pod względem jasności obrazu, kontrastu i nasycenia kolorów. Pochwalić można filtr rozpraszający refleksy zamiast błyszczącej szyby ekranu dotykowego. 

Generalnie można stwierdzić, że X1 Carbon trzeciej generacji jest bezsprzecznie lepszy od poprzednika, ale w porównaniu z MacBookiem Air 13 i szczególnie Dellem XPS 13 9343 nie wypada już tak dobrze. Konkurencja odjechała trochę Lenovo, które nie zrobiło aż tak dużego postępu względem starszej generacji.