Szaroczarne tworzywo o lekko chropowatej powierzchni stanowi o obliczu prawdziwych notebooków ThinkPad od wielu lat. Nie ma w nich miejsca na połyskliwy lakiery, elementy chromowane i wzorniczą ekstrawagancję. Wyróżniającymi się optycznie elementami są tylko masywne, metalowe zawiasy i czerwony grzybek na środku klawiatury. Laptop tej marki ma wyglądać możliwie zwyczajnie, nie rzucać się w oczy.

Lenovo ThinkPad X220 został skonstruowany w myśl powyższych założeń. Wielu podróżujących w interesach i profesjonalistów wysoko ceni sobie taką stylistykę.

Laptopy marki ThinkPad mają też od dłuższego opinię urządzeń o wysokiej jakości obudowy. Zawdzięczają to osiągnięciom jeszcze z czasów IBM. X220 posiada bardzo sztywną obudowę, która jest ponadprzeciętnie wytrzymała. Spód laptopa oraz duże obszary miejsc podparcia nadgarstków są twarde jak skała. Wysoko trzeba też ocenić idealnie stabilnie zamocowany we wnęce akumulator, genialne zawiasy i solidnie w sumie prezentującą się pokrywę ekranu. Nacisk na wieko czy na ramkę ekranu nie powodują zaburzeń w wyświetlanym obrazie.

ThinkPad X220 nie jest jednak bez skazy. Fragment pulpitu roboczego nad zatoczką ExpressCard ustępuje pod umiarkowanym naciskiem, listwa z przyciskiem ThinkVantage okazała się nieco chybotliwa, a dolna część ramki ekranu ugina się, kiedy się ją dociska do matrycy. Cechy te mają co prawda niewielkie znaczenie praktyczne, ale cienka oprawa ekranu nad zawiasami budzi już pewne obawy. Otóż po krótkim czasie użytkowania laptopa na prażącym słońcu tworzywo nagrzewa się tak mocno, że powstaje wyraźnie widoczne i nieestetyczne wybrzuszenie. Znika ono prawie całkiem po ostygnięciu, ale występowanie tego zjawiska budzi poważne obawy. Trzeba uważać, by nie narażać laptopa na bezpośrednią operację słoneczną; w ten sposób można uniknąć występowania tego problemu. 

Kiepskie właściwości niektórych elementów mogą być kompromisem, na który się zdecydowano, by zbić masę X220. Cały laptop waży 1,54 kg, z czego na akumulator przypada 330 g. Ten ostatni podnosi obudowę z tyłu na kilka milimetrów (wystaje poza jej obrys). Gabaryty i masa są ograniczone, a to atrybuty przemawiające za mobilnością urządzenia. Przy zastosowaniu akumulatora trójkomorowego (który waży 200 g) laptop jeszcze lżejszy. Jeżeli trzeba zabrać zasilacz, nie ma problemu, bo jego masa to 360 g. Dla porównania: Samsung 900X3A waży 1,36 kg, a Asus P31F - 1,9 kg.

Dobór i rozmieszczenie złączy w X220 mają jasne i ciemne strony. Ich zestaw obejmuje dwa wyjścia obrazu (VGA, DisplayPort), port stacji dokującej, trzy USB 2.0, ExpressCard/54, Gigabit Ethernet, jedno gniazdo audio i czytnik kart. Warto wspomnieć o dostępnym dla użytkownika wewnątrz laptopa pełnowymiarowym gnieździe Mini PCI Express, które można przeznaczyć pod modem 3G (testowany egzemplarz posiadał stosowne anteny i miejsce na kartę SIM) lub dysku z interfejsem mSATA.

Doskwierać może brak szybkiego złącza do podłączania dysków zewnętrznych, tj. eSATA, FireWire lub USB 3.0 (ten ostatni jest na wyposażeniu tylko modeli z procesorem Core i7). Tym bardziej, że w testowanym X220 przepustowość USB 2.0 była bardzo niska (22,8 MB/s przy odczycie). Drugi egzemplarz testowy radził sobie znacznie lepiej, osiągając 32 MB/s. Czytnik kart wykazał się natomiast dobrą prędkości transferu (19,8 MB/s). Brak potrzebnego portu można rozwiązać, zaopatrując się w specjalną kartę pod ExpressCard. Jest to rozwiązanie niewygodne, kiedy używa się laptopa poza stałym miejscem pracy, a w przypadku pracy na biurku chętniej wybiera się opcję wpięcia laptopa do stacji dokującej z eSATA.  

Ograniczenia są też skutkiem małego odstępu między gniazdem ExpressCard a znajdującym się pod nim portem USB. W sytuacji, gdy w zatoczce EC znajduje się karta, można wetknąć do USB wtyczkę kabla lub dość szeroki pendrive. Na grubsze moduły, jak modem 3G czy tuner DVB-T pod USB nie wystarczy jednak miejsca. Ma to większe znaczenie niż zwykle również z tego powodu, że żółte gniazdo USB z funkcją ładowania dostarcza najwyraźniej słabszy prąd, niż powinno. Niektóre podłączone do niego zewnętrzne dyski 2,5" nie chciały działać.

W Lenovo ThinkPad X220 stosowane są procesory Intela z generacji Sandy Bridge. W porównaniu ze starszymi odpowiednikami oferują one znaczący przyrost wydajności.

W omawianym modelu zastosowano chipset Intel QM67 i dwa gniazda RAM z możliwością zamontowania do 8 GB pamięci DDR3 RAM. W testowanym egzemplarzu jedno gniazdo było zajęte modułem 4 GB. Dopiero po zamontowaniu drugiego (co nie jest skomplikowaną operacją) można by korzystać z trybu dwukanałowego.  

Podobnie jak w ThinkPadzie X201, w X220 stosowane są standardowe, a nie niskonapięciowe procesory, które są wydajniejsze od tych drugich. Modele z jednostkami Core i3 są wyróżnione oznaczeniem X220i. Lenovo nie stosuje natomiast w tej serii procesorów czterordzeniowych.  

Do testowanego egzemplarza trafił procesor Core i5-2520M o zasadniczym taktowaniu 2,5 GHz, które za sprawą Turbo Boost może być zwiększane do 3,2 GHz. Warto jeszcze wspomnieć o Hyper-Threading, która to technologia dodaje dwa rdzenie logiczne do dwóch fizycznych, umożliwiając tym samym współbieżną pracę na czterech wątkach. Maksymalna moc cieplna tego procesora wynosi 35 W. Trzeba mieć jednak na uwadze, że posiada on zintegrowane kontroler pamięci i rdzeń graficzny, które są wliczane do TDP. Układ HD Graphics 3000 jest wystarczający do wielu stawianych przed notebookiem zadań, a odrębna karta graficzna nie nadaje się do laptopa z ekranem 12,5" (z jej zastosowania wyniknęłyby problemy z temperaturami roboczymi).

Potencjał wydajnościowy tego małego laptopa jest godny szacunku. Procesor i5-2520M uzyskał 5082 pkt. w teście jednowątkowym a 10767 pkt. w teście wielowątkowym aplikacji Cinebench R10, uporał się z testem Super Pi 32M w 667 s, a w teście wPrime v200 1024M zaliczył czas 528 s. W rezultacie wylądował na 31. miejscu w naszym rankingu procesorów. 

Podsystem graficzny nie nadaje się do gier i skomplikowanych obliczeń w środowisku 3D. Wskazują na to nie najgorsze w sumie wyniki testów: 1678 pkt. w 3DMark Vantage i 5135 pkt. w Cinebench R10 OpenGL Shading. Filmy Full HD działają w odtwarzaczu obsługującym DXVA bez przeskoków także na minimalnym taktowaniu GPU (w trybie maksymalnej wytrzymałości akumulatora). Także filmy flash nie sprawiają X220 trudności.

Po dodaniu drugiego modułu RAM stwierdzono w testach syntetycznych grafiki znaczącą poprawę wydajności na poziomie około 10-30%. Można przypuszczać, że wzięła się ona nie ze zwiększenia rozmiaru pamięci do 8 GB, ale z wykorzystania trybu dwukanałowego. Daje on przyspieszenie pamięci operacyjnej, z której korzysta też zintegrowany układ graficzny.

Cechą szczególną procesorów Sandy Bridge jest technologia Quick Sync. Sprzętowa akceleracja pozwala na bardzo szybkie konwertowanie materiału wideo. Dość powiedzieć, że daje ona lepsze efekty od technologii Nvidii CUDA z karty Quadro FX 2800M (z ThinkPada W701).

ThinkPad X220 przeszedł sprawdzian w tej materii przy wykorzystaniu Badaboom 2 i testowego filmu Siedem - sprawdzono jego konwersję z DVD do kompatybilnego z iPhone'em formatu mp4 (427x320). Co prawda wynik uzyskany przy użyciu Quick Sync (115 kl/s) okazał się gorszy od również wykorzystującego tę technologię ThinkPada W520 (225 kl/s), ale był lepszy od rezultatów testów starszych laptopów z technologią CUDA. Obciążenie CPU przy używaniu Quick Sync wynosiło około 51%, a w sytuacji, gdy konwertowaniem zajmował się procesor, przekraczało 90% (aczkolwiek większa była też uzyskana prędkość - 150 kl/s).

Zasoby sprzętowe oferowane przez omawiany laptop nie są jednak zawsze w pełni dostępne. Podczas użytkowania X220 pozbawionego akumulatora, kiedy źródłem zasilania był zasilacz o mocy 65 W, taktowanie procesora było ograniczone do 800 MHz. Nie dało się tego zmienić w ustawieniach profili energetycznych, ani w BIOS-ie. Dopiero użycie mocniejszego zasilacza (90-watowego z ThinkPada T61) zlikwidowało problem - procesor pracował z maksymalną częstotliwością taktowania także pod nieobecność akumulatora.

Throttling CPU

Problemem jest też zaniżanie częstotliwości taktowania CPU. Podczas użytkowania laptopa z fabrycznym wyposażeniem w RAM (1x4 GB) zjawisko to nie było obserwowane. Pobór mocy przy zasilaniu sieciowym tylko chwilowo przekraczał minimalnie 65 W, a zazwyczaj wynosił co najwyżej 60 W. Temperatura CPU osiągnęła według aplikacji HWiNFO32 i TPFanControl maksymalnie wartość 87°C i nie była powodem do niepokoju. Testy przeprowadzano z użyciem różnych kombinacji programów FurMark, Prime95, wPrime i Cinebench R10. W zależności od ich zestawienia taktowanie procesora wynosiło stale od 2,5 do 3,2 GHz. 

Zupełnie inaczej wyglądało to po dołożeniu drugiego modułu pamięci operacyjnej. W tej konfiguracji HWiNFO32 bardzo szybko wykazało ciągłe zmiany taktowania od 3,2 przez 2,8 i 2,5 GHz aż po 800 MHz. Przy czym, przynajmniej według TPFanControl, w momencie wystąpienia throttlingu nie została osiągnięta aż tak wysoka temperatura, jak w pierwszym scenariuszu, a tylko 68°C. Następnie przez jakieś 10 minut taktowanie CPU utrzymywało się na poziomie 800 MHz. Nawet po schłodzeniu procesora do około 53°C nie nastąpiła zmiana tego stanu rzeczy. Dopiero wyciągnięcie na chwilę wtyczki przewodu zasilania umożliwiło powrót do wyższego taktowania CPU. Ten zabieg okazał się jednak tylko półśrodkiem, gdyż do ponownego ograniczenia taktowania doszło, kiedy temperatura procesora osiągnęła wartość 63°C. Maksymalnie doszła następnie do 72°C, a częstotliwość taktowania CPU wróciła po pewnym czasie do 800 MHz. 

To, w jakim stopniu ten problem będzie odczuwalny dla użytkownika, zależy od przeznaczenia i sposobu wykorzystywania laptopa. Podczas konwertowania filmu (Badaboom) i muzyki (iTunes) nie stwierdzono ograniczenia wydajności komputera.

ThinkPad X220 jest dostępny w wersjach z konwencjonalnym dyskiem twardym lub z dyskiem SSD. Można także zamontować dysk SSD mSATA w gnieździe Mini PCI Express.

Testowany egzemplarz był wyposażony w dysk twardy Hitachi o pojemności brutto 320 GB i prędkości 5400 obr/min. Prędkość transferu przy odczycie w wysokości średnio 64,8 MB/s (wg HD Tune) nie jest zachwycająca. Na odczuwanej przez użytkownika szybkości działania ciąży dość długi czas dostępu (18,1 ms).  

Wymiana pamięci masowej jest generalnie możliwa dzięki dostępności do zatoki dysku, ale ograniczeniem jest maksymalna wysokość - do X220 wejdą tylko płaskie dyski o grubości 7 mm. Dwa gumowe bufory antywstrząsowe zwiększają ten rozmiar do około 9 mm, ale najpopularniejsze dyski 9,5-milimetrowe i tak nie pasują do zatoki.

Lenovo ThinkPad X220 nie jest co prawda laptopem idealnym, ale ma kilka bardzo cennych właściwości, które obok typowych cech ThinkPada stanowią argumenty przemawiające za jego zakupem.  

W sumie sztywna obudowa została pochwalona za wiele ważnych atrybutów, ale przyszło też wytknąć pewne jej niedoskonałości. I choć niektóre wady zastosowanych materiałów można zaliczyć do mało istotnych, wybrzuszająca się pod wpływem działania promieni słonecznych dolna część ramki ekranu to poważny bubel, przez który można się nabawić uprzedzenia do tego laptopa.  

Dwojako można też oceniać wydajność X220. Osiągi CPU są zasadniczo wysokie, wystarczające do wielu zastosowań. Dzięki technologii Quick Sync użytkownik otrzymuje do ręki nowe atuty. Po długim obciążeniu należy jednak liczyć się z obniżeniem taktowania CPU, co skutkuje znacznym zmniejszeniem wydajności. Poza tym przy korzystaniu z laptopa z odłączonym akumulatorem i podpiętego pod zasilacz 60-watowy możliwa była tylko praca na minimalnym taktowaniu CPU. 

Wyposażenie w złącza jest w gruncie rzeczy dobre, ale są one rozmieszczone niekorzystnie i brakuje portu dużej przepustowości (USB 3.0 występuje tylko w wersjach z procesorem Core i7). 

Kultura pracy właściwie nie budzi zastrzeżeń. ThinkPad X220 działa bardzo cicho i nawet pod obciążeniem nie staje się nieprzyjemnie głośny. Pozytywny jest przy tym fakt, że nie dzieje się to kosztem pogorszenia temperatur roboczych.  

Akumulator wystarcza w praktyce na 4-6 h użytkowania bez konieczności doładowania. Przy znikomym obciążeniu możliwe jest uzyskanie do 9 h pracy.  

Bardzo pozytywną cechą ThinkPada jest znakomita matryca Premium (IPS) o ponadprzeciętnych parametrach. Jaskrawość, kontrast, kąty widzenia i antyodbiciowa powierzchnia zapewniają lepszą czytelność obrazu, niż to zwykle bywa w laptopach.