ThinkPad X300 to najlżejszy model tej marki, z którego konstruktorzy Lenovo mogą być dumni. Rozgłos, jaki sobie zyskał już na starcie, zapewnił mu niemałe zainteresowanie, porównywalne z tym, jakie towarzyszyło MacBookowi Air. Entuzjazm opadł jednak po tym, jak producent ujawnił ceny. Były one na tyle wygórowane, że ostudziły zapędy co bardziej zapalonych chętnych. A może jednak ten sprzęt jest wart takich pieniędzy?  

ThinkPad X300 nie jest szczególnie podobny do starszych modeli tej marki, ale czarny kolor obudowy to cecha, którą odziedziczył po poprzednikach. Symbolem, jaki się zachował, jest czerwony grzybek na środku klawiatury, który to motyw został uhonorowany umieszczeniem w nowym logo ThinkPad  pod postacią czerwonej kropki nad „i”.

Wzornictwo X300 jest podporządkowane funkcjonalności, stąd chociażby zwężony pulpit przed klawiaturą i matryca w obudowie clamshell.

Solidność to cecha jednoznacznie kojarząca się z ThinkPadami, a chiński producent tych laptopów nadal przykłada do niej dużą wagę. Kluczem do sukcesu są tutaj swoista budowa oraz zastosowane wytrzymałe materiały. Lenovo używa kompozytów i lekkich metali, dzięki czemu w efekcie powstaje bardzo mocna konstrukcja. Zarówno jednostka zasadnicza jak i obudowa ekranu są w wysokim stopniu odporne na nacisk i wszelkiego rodzaju wyginanie. Można zatem bez obaw podnosić X300 nie tylko za krawędź platformy roboczej ale i za róg ekranu.   

W tym ostatnim teście obserwowaliśmy tylko minimalną deformację, stwierdziliśmy brak zniekształcenia obrazu wyświetlanego akurat na ekranie, a próbie towarzyszyło tylko ciche skrzypienie. Większość notebooków nie nadaje się do takich eksperymentów, toteż odradzamy przeprowadzanie ich samodzielnie w celach poznawczych.

Wyświetlacz jest utrzymywany w stanie zamkniętym przez dwa zatrzaski. Dobrze trzymają one nawet w rogach. Nie wykluczają jednak niestety lekkiego kolebania się ekranu w stanie zamkniętym.  

Zawiasy wydają się cokolwiek drobne, ale trzymają ekran niezawodnie. Regulowanie kąta nachylenia przychodzi może trochę zbyt łatwo. Choć ekran nie kiwa się po zmianie położenia czy przy wstrząsach, ze względu na dobre samopoczucie przydałoby się, by zawiasy stawiały trochę większy opór.

ThinkPady zawsze słynęły z porządnej, wygodnej klawiatury.  Choć X300 to maluch z 13-calowym ekranem, zmieszczono w nim klawiaturę, której zasadnicze płytki mają wymiary 18x18 mm.

Klawisze są ładnie podzielone na segmenty, ale jest jak zwykle pewien ból, gdyż ctrl zastąpiono w lewym przednim rogu klawiszem fn.

Charakterystyki pracy są natomiast bez zarzutu. Dobrze wyważono opór początkowy, skok i odpowiedź. Klawisze wydają z siebie przy pisaniu cichy klik, który jest jak najbardziej na miejscu w tym bardzo poręcznym (i zabieranym w miejsca, gdzie wypada być dyskretnym) komputerze. Z jednym wyjątkiem – w naszym egzemplarzu bita spacja schodziła głęboko w dół i powodowała przy tym wysoce nieprzyjemny stuk.

Urządzenia wskazujące są dwa – gładzik i grzybek. Touchpad spisuje się nieźle, tyle że jest mikry. Mimo to jednak udostępnia strefy przewijania w pionie i w poziomie.

Trackpoint dla przygodnego użytkownika będzie bardzo wymagający. Trzeba poświęcić trochę czasu na opanowanie jego narowów. Na dłuższą metę jest to jednak lepszy substytut myszki od płytki dotykowej. Kieruje się nim kursorem poprzez wywieranie lekkiego nacisku na czerwona kauczukową główkę we żądanym kierunku (palec wskazujący pozostaje zatem w jednym miejscu). Kciukiem natomiast sięga się swobodnie i korzysta z przypisanych do trackpointa trzech klawiszy.

Za klawiaturą umieszczone są guziki do regulowania głośności oraz knefel ThinkVantage, który wywołuje ThinkVantage Productivity Center.

Podzespoły X300 nakierowane są bardziej na oszczędność energii niż na maksymalną wydajność, ale możliwości systemu nie są złe. W modelu tym zastosowano małoformatowy procesor Core 2 Duo SL7100 Intela, w nazwie którego L oznacza Low Voltage (niskie napięcie). Do tego dochodzi zintegrowana karta graficzna GMA X3100.

Do prostych zadań oprzyrządowanie jest w porządku, ale przy skomplikowanych operacjach obliczeniowych czy renderowaniu objawia się jego słabość. Można to stwierdzić chociażby po wynikach testu Cinebench R10, gdzie ThinkPad X300 lokuje się daleko w tyle za laptopami z mocniejszymi procesorami Merom czy Penryn. Nawet konkurencyjny MacBook Air wypada lepiej (szczególnie zaskakuje dobry wynik MBA w Shading Test, pomimo posiadania tej samej karty graficznej; objawia się w ten sposób dobre wsparcie  OpenGL w systemie MacOS).

Co innego mówi PCMark05, gdzie X300 góruje dzięki zastosowaniu szybkiego dysku SSD nie tylko nad MBA (w wersji z HDD) ale i nad notebookami dysponującymi dużo wydajniejszym procesorem.

ThinkPad X300 sprawdza się należycie w zastosowaniach biurowych dzięki dobrze dobranym takim właśnie komponentom jak pamięć operacyjna i masowa. W naszym egzemplarzu mieliśmy w sumie 2 GB RAM w dwóch modułach (DDR2, PC5300, 667 MHz), przy czym maksymalnie może obsłużyć do 4 GB pamięci.  
Dysk typu Solid State Drive (SSD) Samsunga dysponował 64 GB przestrzeni, co jest wystarczające, jeżeli komputer służy do pracy a nie rozrywki. Jest to rozwiązanie drogie, ale bezgłośne, zapewniające większe bezpieczeństwo danych oraz wydajne (ultrakrótki czas dostępu i niezłe transfery).

ThinkPad X300 był dla naszego światka pewnym zaskoczeniem, gdyż pojawił się właściwie znikąd (choć dziwnym trafem jego premiera zbiegła się w czasie z do pewnego stopnia podobnym MacBookiem Air). Wstępnie budził zachwyt, ale kiedy jawną stała się jego cena, zapał potencjalnych amatorów został ostudzony. Na szczęście od czasu swojej premiery laptop ten zdążył mocno potanieć (już na starcie nie wydawał się nam rewelacją, a obecnie wyglądamy co najmniej paru potencjalnie równie atrakcyjnych konkurentów).

W sumie można mu wystawić pozytywne świadectwo. Zalety X300 to solidna, lekka obudowa, matryca podwyższonej rozdzielczości (oczywiście ledówka), znikoma emisja hałasu z racji posiadania dysku SSD i energooszczędnego procesora oraz długa praca na niewielkim w sumie akumulatorze. Główną wadą naszym zdaniem jest skromne wyposażenie złącza, a już kardynalnym błędem konstruktorów było pozbawienie X300 złącza stacji dokującej. W tak drogim sprzęcie (do niedawna dostępnym tylko wybrańcom tudzież ekscentykom) jest to brak niedopuszczalny. Jeżeli porównywać go z MacBookiem Air (choć to trochę naciągane, gdyż zbyt wiele je różni), ThinkPad X300 to jednak laptop znacznie praktyczniejszy, bardziej uniwersalny, gdyż posiada trzy porty USB, sieciówkę, modem UMTS i wbudowany napęd optyczny.