Z zewnątrz sylwetka MSI CR620 prezentuje się dość przystępnie. Charakterystyczne poziome linie ciągnące się wzdłuż pokrywy ekranu umieszczono na połyskującym tworzywie, którego mroczna czerń znakomicie kontrastuje z metalicznymi bokami pulpitu roboczego. Uwagę przykuwa dynamiczne przetłoczenie bocznej ścianki uwieńczone wylotem układu chłodzenia ze skośnymi żeberkami.

Sztywność korpusu notebooka, tudzież spasowanie poszczególnych elementów obudowy budzi pewne zastrzeżenia. Tworzywo ugina się głównie na wysokości górnej krawędzi gładzika, gdzie pod wpływem nacisku występuje słyszalny stuk wywołany kontaktem z wewnętrznym szkieletem notebooka. Z kolei podtrzymywanie korpusu komputera za jeden z rogów powoduje co jakiś czas słyszalne skrzypienie materiału.

W trakcie regulacji kąta nachylenia pokrywy ekranu zawiasy wydają uchwytne dla ucha chrupanie, które powtarza się przy każdym kolejnym kontakcie z klapą. Unoszenie dekla jedną ręką obnaża beznadziejną sztywność ramki okalającej matrycę, która uchwycona za jeden z rogów wygina się na całej swej szerokości.

Gładzik ulokowano na lewo względem osi symetrii korpusu notebooka. Takie umiejscowienie tabliczki dotykowej przełożyło się na ograniczenie ilości miejsca przewidzianego na oparcie dla lewego nadgarstka. W efekcie lewa dłoń często styka się z powierzchnią gładzika, utrudniając operowanie kursorem.  

MSI CR620 wyposażono w podstawowe złącza umożliwiające podpięcie większości urządzeń peryferyjnych. Do dyspozycji użytkownika oddano trzy porty USB, czytnik kart oraz cyfrowy interfejs HDMI, którego obecność stała się wymogiem nawet w przypadku sprzętów stricte budżetowych.

Rozmieszczenie poszczególnych portów wypada korzystnie. Pewne obawy budzi jedynie złącze USB ulokowane w przedniej części prawej flanki obudowy. Port HDMI oraz gniazdo zasilania wyprowadzono na tylną ściankę, co należy zaliczyć na plus.

Korpus notebooka usadowiono na czterech gumowanych nóżkach, z których jedna została zintegrowana bezpośrednio z akumulatorem. Jest to rozwiązanie o tyle nietrafione, że w momencie wyjęcia baterii z wnęki platforma robocza traci na stabilności.

Za sprawą pojedynczej klapy serwisowej ulokowanej na spodzie obudowy uzyskujemy łatwy dostęp do wewnętrznych podzespołów notebooka, co wydatnie usprawnia serwisowanie sprzętu. Zamontowany w gnieździe akumulator pod wpływem nacisku delikatnie zapada się wgłąb swojej wnęki.

W testowanym egzemplarzu MSI CR620 wykorzystano matrycę AU Optronics o przekątnej ekranu 15,6''. Jej nominalna rozdzielczość wynosi 1366x768, co oznacza że mamy do czynienia z panelem panoramicznym o proporcji boków 16:9. Klasyczne mocowanie ekranu, który nie zachodzi za tylną krawędź obudowy notebooka, rekompensuje ograniczenie wysokości ekranu (i tym samym liczby linii pikseli w pionie). Tym samym obraz nie sprawia wrażenia przesadnie obniżonego.

Matryca tajwańskiego producenta charakteryzuje się przyzwoitym odwzorowaniem palety barw oraz zadowalającą jasnością, którą możemy regulować w zakresie ośmiu poziomów. Podczas pracy na zasilaniu bateryjnym nie warto znacząco redukować podświetlenia ekranu, gdyż prezentowane treści stają się wtedy nazbyt przymglone, co szybko męczy wzrok.

Ramkę wyświetlacza wykończono na wysoki połysk, stąd też na jej powierzchni szybko pokazują się odciski palców. Każde podniesienie pokrywy to spora dawka zabrudzeń, które psują wygląd notebooka.

Kąty widzenia zarówno w płaszczyźnie pionowej jak i poziomej nie odbiegają od standardu dla urządzeń segmentu tanich laptopów. W przypadku zastosowań biurowych czy prostych multimediów matryca powinna gwarantować satysfakcjonującą wygodę pracy.

Jednostkę centralną stanowi dwurdzeniowy procesor Intel Core i3-330M o nominalnej częstotliwości rdzenia na poziomie 2,13 GHz. Układ z rodziny Arrandale wykonano w procesie technologicznym 32 nm i wyposażono w 3 MB pamięci podręcznej trzeciego poziomu. Ten procesor Intela obsługuje technologię Hyper-Threading, dzięki której pojedynczy rdzeń jednostki wykonawczej może obsługiwać dwa niezależne wątki jednocześnie.

Układy z serii Core i3, w której skład wchodzi również Core i3-330M, to najwolniejsza grupa procesorów nowej generacji, pomyślana głównie dla segmentu notebooków biurowych oraz niskobudżetowych. O przynależności do grupy najsłabszych procesorów Arrandale świadczy brak technologii Turbo Boost, której obsługę zarezerwowano dla wydajniejszych jednostek Core i5/i7. Procesory Core i3 legitymują się za to nieco niższym zużyciem prądu w stosunku do jednostek Core i5/i7.

W testach syntetycznych mobilny Core i3 odnotowuje wyniki gorsze o 10-15% względem układu Core i5-430M, który dysponuje wyższą nominalną częstotliwością rdzeni (2,26 GHz), która dodatkowo może być zwiększona dzięki wykorzystaniu funkcji Turbo (do poziomu 2,53 GHz), co przekłada się wydatnie na przyrost mocy obliczeniowej.

Moduł graficzny Intel HD Graphics wykonano w procesie technologicznym 45 nm. W testach syntetycznych odświeżony chip graficzny Intela prezentuje nawet kilkudziesięcioprocentowy przyrost wydajności względem poprzednika, GMA X4500MHD. Od strony technologicznej uwagę zwraca powiększona liczba jednostek wykonawczych, obsługa OpenGL 2.1 oraz dynamiczna zmiana częstotliwości rdzenia graficznego w oparciu o analizę stopnia zajętości procesora oraz samego modułu graficznego (w przypadku stosowanych w laptopach układów Intel HD współpracującymi z procesorami Core i3 standardowa częstotliwość rdzenia grafiki wynosząca 500 MHz może zostać podniesiona do wartości 667 MHz).

Powierzchnię magazynującą zapewnia dysk twardy marki Western Digital o pojemności nominalnej 320 GB. Talerze wirujące z prędkością 5400 obr/min wykręcają wyniki porównywalne z osiągami notowanymi przez dyski szybkości 7200 obr/min. W teście syntetycznym HD Tune urządzenie Scorpio Blue WD3200BEVT notuje bardzo dobre transfery, średnio na poziomie około 67 MB/s.

Hałas

W trakcie surfowania po sieci czy korzystania z edytora tekstu notebook generuje stały szum kształtujący się w okolicach 33,5 dB. Jednostajna charakterystyka pracy powoduje, iż pomruk ten nie jest specjalnie słyszalny w typowym środowisku pracy.

Podniesienie poziomu zajętości procesora dynamizuje poczynania układu chłodzenia, który reaguje dość nerwowo na występujące zmiany temperatury procesora. Już w bardzo krótkim okresie po rozpoczęciu rozgrzewania podzespołów wentylator daje znać o sobie, co przekłada się na wzrost natężenia szumu do około 36 dB. Dalszy wzrost temperatury procesora skutkuje ciągłym przyśpieszeniem obrotów wiatraczka, a co za tym idzie zwiększeniem emisji hałasu, która szczytowo osiąga poziom 38,1 dB.

Dynamika układu chłodzenia przejawia się także w tendencji do natychmiastowego redukowania obrotów wiatraczka tuż po zdjęciu obciążenia. Kilkadziesiąt sekund wystarczy, by poziom hałasu obniżył się do wartości 33,5 dB.

Ciepło

MSI CR620 nie wyróżnia się w tym aspekcie ani wyraźnie in plus, ani szczególnie in minus. Wypada bardzo dobrze podczas pracy bez obciążenia, kiedy okazuje się notebookiem chłodnym, natomiast przy obciążeniu występują na jego obudowie temperatury nieco zbyt wysokie jak na laptop ze zintegrowanym układem graficznym. Te ogniska ciepła mają jednak bardzo ograniczony zasięg.

Centralna część klawiatury utrzymuje pod obciążeniem niską wartość 30,7 stopni Celsjusza, podczas gdy tabliczka dotykowa osiąga temperaturę rzędu 31,5°C. Podwyższone temperatury tworzywa odczuwalne są na lewej flance. W miejscu podparcia nadgarstka obudowa ma temperaturę zaledwie 33,2°C, ale w najcieplejszym punkcie (na klawiszu Esc) temperatura wzrasta do przeszło 39°C (wokół niego było to z kolei około 35°C).

Spodnia część korpusu notebooka nie przejawia tendencji do nadmiernego nagrzewania, przez co praca z wykonującym wymagające zadania laptopem na kolanach nie powinna przysparzać większych niedogodności. W części centralnej ciepłota pokrywy serwisowej oscyluje w granicach 31 kresek. Wyższe wskazania odnotowałem w rejonie ulokowania dysku twardego (32,8°C) oraz na wylocie układu chłodzenia, gdzie pirometr punktowo rejestrował nawet 38 stopni Celsjusza.