Test laptopa MSI GS30 Shadow ze stacją GamingDock i kartą grafiki GeForce GTX 970

Jeżeli szukać słabszych punktów, można uznać za taki niezbyt wysoką luminancję. Jej średnia wartość przy maksymalnej intensywności podświetlenia to 258 cd/m². W pomieszczeniach jasność obrazu jest wystarczająca, natomiast w czasie używania laptopa pod gołym niebem ma się ochotę zwiększyć luminancję, ale nie jest to możliwe. Skrytykować trzeba też dość mocne uloty światła (bleeding) przy krawędziach ekranu. 

Matryca ta dość dobrze daje sobie radę ze skalowaniem rozdzielczości. W opinii autora po ustawieniu rozdzielczości 1366 x 768 pikseli obraz był w miarę ostry.

GamingDock , czyli skrzynka na zewnętrzną kartę grafiki, ma wymiary 36 x 21 x 20 cm. Wraz z GPU i 450-watowym zasilaczem waży około 5 kg. 

Rozwiązanie to różni się od Alienware Amplifier, czyli przystawki do laptopów do gier Alienware. Amplifier jest podłączany kablem (PCIe x4), a MSI GS30 stawia się po prostu na stacji GamingDock. Rozwiązanie to jest nie tylko intuicyjne, ale zapewnia wykorzystanie magistrali PCIe x16 (PCIe x4 daje nawet o 10% gorszą wydajność). Wadą rozwiązania MSI jest połączenie tych urządzeń na sztywno. Ekran laptopa jest automatycznie wyłączany po podłączeniu do stacji, a komputer stoi bardzo wysoko, więc na biurku trzeba używać zewnętrznej klawiatury i myszki oraz monitora. W przypadku Alienware i podłączenia kablem nie trzeba używać dodatkowego sprzętu. W MSI GS30 po podłączeniu zewnętrzna karta grafiki została natychmiast wykryta. W przypadku Alienware Amplifier konieczne było instalowanie sterownika. W modelu MSI GS30 nie zastosowano technologii Nvidia Optimus. Konstruktorzy obu rozwiązań powinni poprawić kulturę pracy, gdyż Amplifier i GamingDock są głośne. Wydaje się, że ich wentylatory chodzą cały czas na maksimum.

Testowany model otrzymał procesor Core i7-4870HQ, czyli czterordzeniowego Haswella (22 nm). Jego parametry są zbliżone do Core i7-4720HQ. Ma on tyle samo pamięci podręcznej 3. poziomu (6 MB) i identyczne TDP (47 W). Taktowanie tych procesorów różni się nieco, ale w praktyce nie będzie widać różnicy między 2,5/3,7 GHz a 2,6/3,6 GHz.

Dlaczego MSI zdecydowało się na Core i7-4870HQ? Otóż ten procesor ma wydajniejszy układ grafiki, niż ten zintegrowany z procesorem Core i7-4720HQ. W wielu programach przewaga Iris Pro 5200 nad HD Graphics 4600 jest duża. Ten pierwszy układ ma dwa razy więcej jednostek wykonawczych (40 zamiast 20) i 128 MB własnej pamięci eDRAM (HD Graphics 4600 nie ma własnej pamięci). Maksymalne taktowanie tych układów grafiki jest w tych procesorach identyczne (1200 MHz). 

Jeżeli brać pod uwagę hałas, temperatury, zużycie energii i czasy pracy na akumulatorze, lepszym wyborem jest jednak Core i7-4720HQ. Core i7-4870HQ jest znany z wysokich temperatury i z bardzo dużego poboru mocy. Cechy te stwierdzono także w teście MSI GS30. Zdaniem autora Core i7-4870HQ to słaby pomysł, mimo wydajniejszego układu grafiki. 

W czasie testów występowały problemy z funkcję Turbo Boost procesora. Kiedy obciążany był tylko procesor, Turbo Boost działał. W teście jednowątkowym Cinebench R11.5 obserwowano 3,3-3,7 GHz, a w teście wielowątkowym - 3,1-3,5 GHz, ale po pewnym czasie taktowanie zostało obniżone do 2,5-3,0 GHz. Gorzej było przy jednoczesnym obciążeniu CPU i GPU. W teście Unigine Heaven Benchmark 4.0 nie trzeba było czekać długo, by Turbo Boost przestał działać (taktowanie obniżone do 2,5 GHz, czyli do wartości bazowej). Obniżone było także taktowanie zintegrowanego układu grafiki. Przy używaniu stacji GamingDock z zewnętrzną kartą grafiki nie było na szczęście tego problemu i Turbo Boost działał w aplikacjach wykorzystujących grafikę 3D. 

Z powodu obniżanego taktowania w testach wielowątkowych aplikacji Cinebench MSI GS30 uzyskiwało wyniki o kilka procent gorsze od rezultatów Clevo W230SD ze słabszym procesorem Core i7-4710MQ (2,5/3,5 GHz). Kiedy te same testy przeprowadzono przy wykorzystaniu stacji GamingDock, wyniki poprawiły się o 6-7%. 

Grać na tym laptopie można tak naprawdę tylko przy wykorzystaniu zewnętrznej karty grafiki. W przypadku omawianego modelu był to GeForce GTX 970. Karta ta zasłynęła niedawno w wyniku afery z pamięcią VRAM. Z 4 GB pamięci własnej karty tylko 3,5 GB wykorzystuje 256-bitową magistralę danych, a reszta ma mniejszą przepustowość. 

Mimo to GTX 970 jest wydajniejszy od kart graficznych stosowanych w laptopach. W porównaniu z laptopową kartą GTX 970M model GTX 970 ma więcej rdzeni CUDA (1664 zamiast 1280) i wyższe zegary. W przypadku karty do laptopów częstotliwości taktowania to 1038 MHz dla rdzenia i 2500 MHz dla pamięci, a w GTX 970 jest to odpowiednio 1266 MHz dla rdzenia i 3500 MHz dla pamięci. Jeszcze wydajniejszy GeForce GTX 980 ma 2048 rdzeni CUDA.

Wyniki testów wydajności graficznej są wymowne. Pokazują one, jaką korzyść niesie ze sobą użycie stacji GamingDock z mocną zewnętrzną kartą grafiki. W testach 3DMark Fire Strike i 3DMark 11 GPU Score dla karty GTX 970 był o ponad 700% i o prawie 700% lepszy od tego dla Iris Pro 5200 i o ponad połowę lepszy, niż w przypadku laptopa Razer Blade 14 z kartą grafiki GeForce GTX 970M. W teście Unigine Heaven Benchmark 4.0 przewaga GamingDocka nad zintegrowanym układem grafiki wyniosła aż 839%.

Można więc stwierdzić, że GamingDock zmienia GS30 w mocny komputer stacjonarny, który dystansuje pod względem wydajności prawie każdy laptop. Tylko notebooki z dwiema kartami grafiki mogą pokonać GS30 ze stacją GamingDock. Aorus X7 Pro z dwiema kartami GTX 970M (SLI) prezentuje podobną wydajność.