Obudowa MSI PE70-2QE jest skonstruowana z połączenia czarnych, matowych (co godne podkreślenia) plastików z elementami wykonanymi ze szczotkowanego aluminium. Po notebooku z serii P, który przez producenta jest klasyfikowany jako produkt prestiżowy, należy spodziewać się eleganckiego wyglądu. I rzeczywiście - PE70-2QE wygląda bardzo estetycznie. Dużym plusem obudowy tego laptopa jest mała podatność powierzchni zewnętrznych na zabrudzenia i odciski palców. Aluminiowa obudowa matrycy zabezpiecza ekran w wystarczającym stopniu. Korpus wygląda na solidny i właściwie nie mam do niego większych zastrzeżeń, ale silny nacisk w rejonie pomiędzy gładzikiem a klawiaturą wywoła widoczne ugięcia. 

Spasowanie omawianego laptopa jest zasadniczo niezłe, jednak nie idealne. Gdzieniegdzie pomiędzy płytą pulpitu roboczego a podstawą można doszukać się pewnych niedoskonałości. Ponadto bardzo złe wrażenie wywiera odstająca ramka ekranu (mam nadzieję, że jest to feler testowanego egzemplarza a nie całej serii).

Zawiasy, co należy pochwalić, pozwalają praktycznie położyć ekran, a kąt odchylenia sięga niemalże 180°. Opór zawiasów jest dość duży i pomimo masywnej jednostki zasadniczej ciężko jest podnieść klapę bez użycia dwóch rąk.

Rozkręcenie laptopa nie wymaga szczególnych umiejętności, ale zmusza do wykazania się cierpliwością. Należy bowiem odkręcić blisko dwadzieścia śrubek. Muszę pochwalić PE70 (jak większość modeli MSI) za bardzo dobry dostęp do układu chłodzenia – zapewnia to łatwą i przyjemną konserwację bez potrzeby angażowania specjalistycznego serwisu. Możliwość modyfikacji MSI PE70 jest dość mocno ograniczona. Na stałe przylutowano procesor oraz kartę graficzną. Wymienić można jedynie dysk twardy, pamięć operacyjną (w PE70 są dwa gniazda tejże pamięci, z których w testowanym egzemplarzu jedno pozostawało wolne), kartę Wi-Fi. Można też dołożyć dysk SSD pod M.2.

Omawiany laptop został wyposażony w całkiem niezły zestaw złączy. Posiada trzy porty USB 3.0 oraz jeden 2.0, dwa gniazda audio, LAN, HDMI oraz mini DisplayPort. Spodobało mi się także rozmieszczenie poszczególnych portów, większość których znalazła się na lewym boku notebooka. Prawy bok zaś nie tylko pozostał luźniejszy, ale także jego frontową cześć zajął napęd optyczny, a zatem pozostawiono dużą przestrzeń na swobodne operowanie myszką komputerową bez obawy o trącanie kabli czy wtyczek.

Klawiatura MSI PE70 wygląda identycznie, jak manuały montowane w laptopach MSI GE/GS, które są sygnowane logo SteelSeries. W omawianym modelu wspomnianego logo nie zobaczymy, ale sama klawiatura zachowuje nie tylko identyczny wygląd (wraz z rozstawieniem charakterystycznym dla MSI, które od standardowej klawiatury różni się umieszczonym pomiędzy spacją i Alt Gr klawiszem „\” oraz przeniesionym z lewej strony spacji na prawą klawiszem „Windows”), ale także pozbawiona jest wszelkich ograniczeń buforu i pozwala na wykonywanie dowolnego combo na trzech dowolnie wybranych klawiszach. Klawisze rozstawiono w odpowiednich do szybkiego wprowadzania znaków odstępach, a ich działanie charakteryzuje się krótkim i miękkim skokiem oraz stosowną odpowiedzią. Do minusów omawianej klawiatury muszę zaliczyć zwężone klawisze bloku numerycznego i klawisz prawej strzałki wciśnięty w tenże blok. Klawiatura dysponuje jednolitym podświetleniem, którego moc można regulować w trzech skokach kombinacją klawiszy Fn z „+” lub „-”.

Płytka dotykowa w testowanym egzemplarzu z fabrycznie zainstalowanym systemem operacyjnym nie dysponowała specjalnym oprogramowaniem i trzeba je było doinstalować. Po ściągnięciu stosownego oprogramowania gładzik został rozpoznany jako Synaptics TouchPad V7.5. Gładzik ma klasyczny wygląd z dwoma oddzielnymi przyciskami. Przyciski działają z średnio głębokim i raczej miękkim skokiem; nie są przy tym nadmiernie hałaśliwe. Właściwości ślizgowe płytki są dobre, a oprogramowanie Synaptics wspiera funkcje sterowania z użyciem gestów.