Saelic Veni G422 to aktualnie najmniejszy przedstawiciel linii Veni. Zbudowano go na bazie Clevo P640HK1. Gdyby nie personalizacja Saelika w formie eleganckiej gwiazdy oraz metalicznych linii na klapie ekranu, właściwie nie dało by się odróżnić omawianego laptopa od poprzednika (Clevo P640RE). Masa testowanego P640HK1 (2,08 kg) jest nieco mniejsza, niż w przypadku P640RE (2,19 kg). Różnica wzięła się z innej konfiguracji dysków.

Pokrywa ekranu do szczególnie grubych nie należy, ale przy naciskach na jej zewnętrzną powierzchnię zabezpiecza wyświetlany obraz w zadowalającym stopniu. Nie można także napisać złego słowa o jej odporności na trudy dnia codziennego – cechuje się wysoką odpornością na zarysowania i zabrudzenia. Nieco gorzej jest jedynie przy zatłuszczeniach, ale te ostatnie dość łatwo usunąć.

Zawiasy cechują się dobrą płynnością ruchu i stosunkowo słabym oporem. Ta ostatnia właściwość w połączeniu z masywną jednostką zasadniczą umożliwia dość łatwe otwarcie laptopa przy pomocy jednej ręki. Maksymalny kąt odchylenia ekranu względem podłoża nie jest imponujący (130 stopni).

Jednostka zasadnicza jest, podobnie jak obudowa matrycy, dość poprawnie spasowana. Nie ma tu zbyt ostrych krawędzi a na łączeniach nie widać szpar. Sztywność korpusu jest raczej przeciętna. Pod silnym naciskiem widać miejscami minimalne ugięcia na pulpicie roboczym. Nie odnotowałem natomiast trzeszczenia obudowy, o którym wspominał autor recenzji P640RE. Pozytywnie oceniam także odporność obudowy na zanieczyszczenia i zadrapania, acz zatłuszczenia pozostają pewną niedogodnością.

Aby dostać się do środka, należy zdjąć cały spód laptopa. Jest on przymocowany przy pomocy 11 śrubek. W środku uzyskuje się dostęp do obu wentylatorów układu chłodzenia i radiatorów, pod którymi skrywają się przylutowane na stałe CPU i GPU, dwóch gniazd RAM-u (w testowanym egzemplarzu obu wypełnionych modułami  pamięci), karty sieci bezprzewodowej, baterii BIOS-u, gniazda M.2 (zajętego w omawianym egzemplarzu przez dysk SSD), zatoki na dysk formatu 2,5 cala (tutaj pustej) i wbudowanego akumulatora [pod którym znajduje się gniazdo modemu LTE - przyp. red.].

Jak na laptop z 14-calowym ekranem Saelic Veni G422 jest dość bogato wyposażony w złącza. Na pokładzie są trzy USB 3.0 i jedno USB 3.1 typu C (to ostatnie jest krokiem naprzód w stosunku do starszej wersji, w której były cztery standardowe USB 3.0), dwa mini DisplayPorty, HDMI, LAN, blokada Kensingtona, gniazdo na karty SIM, czytnik kart pamięci oraz trzy gniazda audio (mikrofonu, słuchawkowe i S/PDIF). Rozmieszczenie złączy dla użytkownika praworęcznego jest dość komfortowe, gdyż przednia część prawej ścianki bocznej została przeznaczona na gniazda kart nieutrudniające operacji prowadzonych przy pomocy zewnętrznej myszki.

Klawiatura, którą zamontowano w Veni G422, ma układ klawiszy standardowy dla notebooków formatu 14". Jej przewagą nad typowymi urządzeniami jest 5-stopniowe podświetlenie o białej barwie. Można nim sterować kombinacją klawiszy Fn + F4. Klawisze działają z krótkim, raczej cichym (za wyjątkiem spacji) skokiem i cechują się dość przeciętnym amortyzowaniem. Płytki są szczupłe i pozbawione profilowania. Odstępy pomiędzy klawiszami są odpowiednie do bezwzrokowego wprowadzania znaków. Pochwalić mogę także duże płytki strzałek. Pewnym mankamentem dla graczy mogą natomiast okazać się poniższe blokady kombinacji trzech jednocześnie wciskanych klawiszy:

• A + W oraz X;
• S + A oraz X, O;
• S + D oraz V, O;
• W + D oraz V.

Gładzik zastosowany w Veni G422 jest dość ergonomiczny. Powierzchnia ślizgowa jest bardzo duża (10,8 x 6,2 cm), gładka i przyjemna w dotyku. Jej obniżenie względem pulpitu roboczego nie jest zbyt duże, ale wystarczy, by granice były wyczuwalne, co zapobiega obsuwaniu się palca w czasie pracy. Funkcje obsługi przy użyciu kilku palców działają poprawnie. Czułość gładzika i jego rozdzielczość są dość dobre. Pochwalić można także dwa przyciski umieszczone przed płytką dotykową. Przyciski te cechują się dość głębokim acz miękkim i cichym skokiem.