Samsung NC10 w kolorze czarnym wydaje się nieco bardziej elegancki od innych netbooków, choć ma rodowód koreański. Obudowa nie odbiega jednak od standardów dla tego segmentu. Wykonano ją z plastików i to niezbyt wysokiej klasy (podobnie wygląda to u konkurencji).

Obudowa NC10 nie zachwyca solidnością. Kiedy obraca się netbook w dłoniach (podnosi, przesuwa, itp.), korpus miejscami się ugina i trzeszczy. Z lewej strony, na boku przy wylocie powietrza z wentylatora można nawet zdiagnozować chrupanie. W innych modelach minilaptopów nie wygląda to dużo lepiej, więc nie należy podnosić z tego powodu larum.

Choć całość kompozycji wypada nieźle, w detalach wzornictwo nie wyróżnia się niczym szczególnym. Spodobało się nam, że komputer jest czarny, choć mamy świadomość, że bardziej wesołe kolorystycznie obudowy również znajdują amatorów. Dla tych ostatnich Samsung ma do zaproponowania wersje białą i niebieską. Do czarnej pasuje srebrna obwódka, na której prawym końcu, przy prawym zawiasie mamy podświetlany elegancko na niebiesko wyłącznik.

Plastik na pulpicie ma tę paskudną właściwość, że ślady palców zostają na nim na dłużej (na szczęście można je usunąć).

Ekran chodzi na zawiasach jak należy, ale z towarzyszeniem skrzypienia. Nie ma tendencji do dygotania po korekcie ustawienia. Maksymalny kąt rozwarcia to 130-135 stopni. Jako taki jest zupełnie wystarczający do pracy na kolanach.

Pojemny akumulator zgrabnie mieści się w tylnej części obudowy. Wystaje poza zasadniczy obrys korpusu tylko fragmentem walca, na spodzie. Nie polecamy używania NC10 bez dołączonego akumulatora, gdyż wówczas netbook Samsunga traci grunt pod nogami (rozlokowane są na nim dwie nóżki); chyba, że z zamiarem korzystania z notka umieszczonego na kolanach.

Obraz okazał się trochę ciemniejszy w prawym górnym i lewym dolnym rogach, ale jest to ledwo zauważalne (dotyczy również minimalnego stopnia podświetlenia, przy zastosowaniu którego, nawiasem mówiąc, można bez mitręgi dla wzroku pracować w mrocznym pomieszczeniu, pod wieczór czy w pochmurny dzień).

Kąty widzenia w pionie nie są wcale nikczemne – wydały nam się dużo lepsze niż w Acerze Aspire One.

Ciepło

Obudowa Samsunga NC10 robi się podczas pracy w umiarkowanej temperaturze pokojowej dość ciepła. To, że korpus się nagrzewa (szczególnie w prawej części przodu netbooka, od strony pulpitu i podstawy), można odczuć już chociażby podczas umiarkowanej pracy z netbookiem na kolanach. W teście z obciążeniem zmierzyliśmy maksymalnie prawie 35 stopni Celsjusza po stronie wierzchniej platformy roboczej i 37,5 stopnia na jej podstawie. 

Dostarczony nam netbook posiadał kartę SIM sieci iPlus (zestaw stanowi ofertę świąteczną), która pozwala na szybki dostęp HSPA na terenie około 1200 miejscowości i obejmuje zasięgiem 40% ludności Polski (99% objęte jest transferem GPRS i w większości przypadków EDGE)

Praktyczne testy przeprowadziliśmy w kilku różnych miejscach (centrum, obrzeża stolicy, hotel przy lotnisku Okęcie, autobus PKS w trasie, podwarszawska wieś),  by możliwie dokładnie poznać możliwości wbudowanego modemu i anteny.

Dokonane ustalenia nie są zaskakujące. Największy komfort użytkowania mieliśmy w obrębie miasta. Na obrzeżu aglomeracji uzyskiwaliśmy podobne wyniki. Nawet w pekaesie na wyboistej polskiej drodze krajowej Samsung sprawdził się bez zarzutu (zniósł bez szwanku poważne wstrząsy, choć zamiast dysku półprzewodnikowego zastosowano w nim tradycyjny dysk twardy).

Kluczowe były jednak dla nas próby przeprowadzone w naszym drugim ośrodku testów, który jest położony w leśnej głuszy, jakieś 35 km w linii prostej od PKiN w Warszawie. Tam łączność zapewnia nam normalnie modem zewnętrzny Play (Huawei E220 z wzmacniaczem). Mogliśmy porównać, jak wypada na jego tle ten iPlusa (niestety, nadajnik tego operatora znajduje się w innym miejscu, stąd w przypadku innej konfiguracji geograficznej masztów i użytkownika efekty byłyby zapewne odmienne).

Play pracuje jedynie w paśmie 2100 MHz (UMTS, polaryzacja pionowa), więc o ile działa, to tylko w technologii określanej mianem 3,5G (budowanej w ramach umowy z China Development Bank). iPlus to natomiast dodatkowo 2,5G, czyli w naszym wypadku bardzo stabilne połączenie EDGE i brak HSPA (najszybsze w Polsce dające w mieście odjazd jak w kablówce - 7,2 Mb/s i porównywalne z Erą i Orange ale nie z Play, które jest ograniczone do 1 Mb/s). Oznacza to ni mniej ni więcej tyle, że sprawdziłby się dopiero modem z możliwością podłączenia zewnętrznej anteny UMTS na wysokim maszcie (coś lepszego od Option GlobeTrotter Fusion Quad Lite, na którym też nie dało rady złapać tłumionego sygnału).

Zasadniczym problemem Play jest to, że łączność można uzyskać tylko w jednym miejscu i to w specyficzny sposób (na piętrze, obowiązkowo modem w pozycji dającej polaryzację pionową), co utrudnia wygodę korzystania. Internet staje się stacjonarny jak zresztą i ten uzyskiwany z pomocą zewnętrznej anteny (wyspecjalizowane routery pozostają drogie).

Drugim problemem Play jest nawiązanie połączenia (kiedy złapie sygnał, już jakoś leci - 30-100 kb/s w HSDPA/UMTS 900/2100MHz). W przypadku modemu iPlus, z racji łączenia się także w paśmie GSM/GPRS/EDGE (850/900/1800/1900MHz), nie ma takiego problemu – połączenie uzyskuje się za każdym razem i nie trzeba łaskawie czekać, aż modem najdzie ochota na współpracę i wyłączać komputera, żeby zresetować uparcie nie łapiące sygnału urządzenie.

Play góruje natomiast nad iPlusem osiąganymi transferami (o ile jest tu co porównywać, bo już w większym mieście i innej wsi może być na odwrót). Ten drugi zdecydowanie potrafi rozwinąć skrzydła i na lotnisku Okęcie, w pobliżu nadajnika, osiągać bez większego wysiłku 400 kb/s.

Warto także skorzystać z dwuletniej licencji na oprogramowanie Kaspersky Internet Security 2009 za symboliczną złotówkę. Jak w przypadku większości antywirusów łączonych z zaporą ogniową trzeba pamiętać o tym, że jest uruchomiony i działa w tle. I tak powiedzmy w platformie elektronicznej domu maklerskiego dostępnej przez Internet wychwytuje on coś jego zdaniem szkodliwego i na czas logowania do rachunku inwestycyjnego trzeba czasowo wstrzymać jego pracę. Pochwalić ze wszech miar należy natomiast fakt przystosowania Kasperskiego do okrojonej rozdzielczości - 600 pikseli na wysokość.