Choć jego wystrój zewnętrzny jest smutny i mało wyszukany, Samsung R522 podoba nam się bardziej od starszych laptopów tej marki, okraszonych czerwonym paskiem w przedniej części jednostki zasadniczej. Zachowano znaną z poprzedniej generacji błyszczącą pokrywę ekranu, ale górna część platformy roboczej przedstawia się już lepiej. Pulpit jest mianowicie wykonany z tworzywa stylizowanego na szczotkowane aluminium. Wygląda ono ładnie i jest miłe w dotyku. W przeciwieństwie do błyszczącej klapy zachowuje estetykę po dłuższym czasie użytkowania, gdyż pozostające na nim ślady palców są słabo widoczne.  

Samsung nie zrezygnował jednak z akcentu pozwalającego jego notebookowi na wyróżnienie się spośród szeregu podobnych. W R522 jest on znacznie subtelniejszy niż w starszych modelach – funkcję tę pełni świecąca na niebiesko obwódka tabliczki dotykowej.
 
Jakość i solidność konstrukcji zasługują na uznanie. R522 wyróżnia się korzystnie wykonaniem i sztywnością elementów konstrukcji wśród tanich notebooków. Jest to dla nas pewne zaskoczenie i oznaka zmiany na lepsze - powoli wyrabialiśmy już sobie pogląd, że Samsung to marka laptopów cechujących się słabymi obudowami, której zdarzają się takie wpadki jak pękająca ramka w serii R560.

Wrażenie kontaktu ze sprzętem niezłej jakości powstaje w obliczu faktu, że można bez obaw chwytać notebook za krawędzie i  przednie narożniki obudowy. Słychać co prawda delikatną pracę odkształcającego się plastiku, ale skala tego zjawiska nie budzi obaw. Tworzywo trzeszczy jedynie, kiedy złapie się Samsunga za prawy bok w miejscu, gdzie zlokalizowany jest napęd optyczny. To jednak słaby punkt większości laptopów. R522 dobrze leży w dłoniach także dzięki łagodnemu wyprofilowaniu spodu, który jest wykonany z dość przyjemnego w dotyku tworzywa. Jeżeli chodzi o podstawę, wyraźniej ugina się tylko pokrywa zasłaniająca dostęp do modułów RAM.

Podobała się nam stabilność ekranu na zawiasach. Stawiały one dość wyraźny opór (nie pozwalający na podniesienie pokrywy jedną ręką - przy próbie dokonania tegoż platforma robocza odrywa się od podłoża). Przy wstrząsach i po korekcie ustawienia wyświetlacza jego drgania są zaś minimalne.

Przy otwieraniu za jeden róg ekran wygina się dość wyraźnie, ale nie w stopniu drastycznym. W przypadku laptopa Samsunga trzeba uważnie obserwować ten element obudowy. Nas doprowadziło to do wykrycia feleru, który może wzbudzić pewien niesmak - ramka ekranu ustępuje mianowicie pod naciskiem, uginając się w stronę matrycy praktycznie na całym obwodzie, a szczególnie wyraźnie na obszarze na prawo od kamerki internetowej (a więc tam, gdzie należałoby chwytać otwieraną klapę, by powodować jak najmniej groźnych dla Samsunga naprężeń).
 
Bardzo fajne jest z kolei to, że ramka ekranu jest matowa i nie odbija światła (a zatem nie męczy wzroku).

Maksymalny kąt rozwarcia ekranu wynosi 135° i jest satysfakcjonujący. Podczas pracy z laptopem na kolanach nie odczuwa się tego ograniczenia.
 
Godna podkreślenia jest niewielka waga komputera (aczkolwiek, należy zaznaczyć, uzyskana m.in. dzięki zastosowaniu małego i lekkiego akumulatora). Pochwalić można też niewielki i poręczny zasilacz.
 
Porty są usytuowane o tyle sensownie, że większość mieści się z lewej strony, a gniazda audio nie trafiły na przednią krawędź obudowy. Pozytywne jest, że wylotowe otwory wentylacyjne zmieściły się z tyłu, tak że nie występują podmuchy w kierunku operujących po bokach komputera dłoni użytkownika. Należy również docenić obecność w tym tanim laptopie portów eSATA i HDMI. Większość konkurentów oferuje je dopiero w nieco droższych modelach.

Nie jest natomiast fajne, że z gniazda zasilania (umieszczonego w tylnej części lewej ścianki) wtyczka (wraz z fragmentem przewodu do zgięcia) wystaje aż na 5,5 cm. Plusem tego rozwiązania jest to, że wtyczka siedzi dobrze w gnieździe (końcówki łamane często łatwo się z niego wysuwają).  

Jeżeli chodzi o jakość obrazu, doceniliśmy przede wszystkim nader czystą biel. W zestawieniu z porównywanym Asusem UL50 różnica była kolosalna (w tym drugim wydawała się przybrudzona ze względu na przesycenie czerwienią). Nie każdy jednak użytkownik doceni walory matrycy Samsunga, gdyż trzeba się pogodzić z względnie niską temperaturą barw. Kolory mogą się przeto wydawać blade.  
 
Kąty widzenia są takie sobie. W poziomie widać na obrazie zniekształcenia już przy odchyleniu od ideału o 45 stopni. W pionie kąty są przeciętne, a przy porównaniu z wyświetlaczem Asusa UL50 okazały się minimalnie gorsze.   

Testowaliśmy tani model Samsunga R522, wyposażony w procesor Pentium Dual-Core T3400 (2,16 GHz). Jest on oparty na starym rdzeniu Merom-2M, przy czym dysponuje 1 MB L2C i wykorzystuje magistralę FSB 667 MHz. Niemniej jednak można go uznać za jednostkę wciąż zadowalająco wydajną, gdyż może się równać osiągami z Core 2 Duo T7300, choć wyraźnie odstaje od nowocześniejszych, popularnych obecnie procesorów jak Core 2 Duo T6400 czy P7350.

Testowany model R522 był wyposażony w układ graficzny GMA X4500MHD. Na rynku funkcjonują również konfiguracje z kartami graficznymi ATI Mobility Radeon HD 4330 i HD 4650. Modele z tą ostatnią zaliczają się już do laptopów multimedialnych ze średniej półki i w ostatnim czasie zyskały dużą popularność.

W testowanym laptopie zastosowano dysk twardy Seagate o pojemności 250 GB i prędkości 5400 obr/min (ST9250315AS). Na nasze nieszczęście Samsung nie postawił na nośnik własnej konstrukcji - w trakcie testów dysk Seagate uległ awarii, w wyniku czego straciliśmy część zebranych danych.  

Hałas

Samsung wyrobił dla swoich notebooków renomę cichych. R522 z grafiką zintegrowaną na pewno nie jest komputerem hałaśliwym.
 
Pozytywne odczucia dotyczą szczególnie lekkiego użytkowania i spoczynku. Wentylator słychać podczas procedury startowej jako szmer o natężeniu 33,3 dB. Podczas normalnej pracy jest jeszcze cichszy - 32,3 dB.
 
Kiedy podzespoły zostają obciążone, szum wzmaga się stopniowo wraz ze wzrostem ich temperatury. Maksymalne natężenie hałasu, jakie zmierzyliśmy, wyniosło 38,2 dB. Hałas czyniony przez komputer jest wówczas zupełnie znośny.   

Ciepło

Samsung R522 nie ma problemu z podwyższonymi temperaturami, przynajmniej podczas łagodnego obciążania podzespołów. Można korzystać z laptopa, trzymając go na kolanach. Lekki dyskomfort odczuwa się tylko przy kontakcie z tylną lewą częścią obudowy laptopa.

Dopiero dłuższe obciążenie komputera obsługą wymagającej aplikacji powoduje, że temperatura we wspomnianym wyżej fragmencie obudowy (okolica wylotowych otworów wentylacyjnych) staje się dość wysoka (44°C).