Wyobrażenie o Samsungu R610 potwierdziło się po wypakowaniu laptopa z pudła. Nie da się ukryć, że jest bardzo podobny choćby do modelu R560. Poza szatą kolorystyczną powtórzono tu pewne detale znane nam z innych laptopów koreańskiego producenta – przywołajmy choćby wyłącznik komputera przeniesiony z X460.
 
Skoro obudowa jest wykończona w podobny sposób co w innych Samsungach, trzeba się liczyć z tym, że wskutek użytkowania pojawiają się na niej maziaje będące pochodną kontaku z palcami. Najbardziej rażą one w świetle sztucznym, gdyż za dnia nie rzucają się aż tak bardzo w oczy.  
 
Oceniając obudowę, trzeba pochwalić ten notebook za smukłe kształty. Nie robi on wrażenia ciężkiego kloca. Waga jest wręcz swoistą rewelacją – 2,7 kg to wynik przyzwoity nawet dla mniejszego laptopa z ekranem o przekątnej 15,4”.

Zgrabna powierzchowność R610 to jedno a zachowanie w normalnym użytkowaniu to druga sprawa. Niestety, dość poważnym mankamentem wydał się nam fakt, że ekran ma zbyt duży luz na zawiasach. Objawia się to w ten sposób, że przy wykonaniu laptopem gwałtowniejszego ruchu (co ma miejsce na przykład przy siadaniu z laptopem trzymanym przed sobą) ustawiony w pionie ekran zmienia położenie i leci do tyłu, zatrzymując się na ograniczeniu, tudzież przymyka się. Czyżby obudowa ekranu była za ciężka w stosunku do zastosowanych zawiasów? Możliwe, że w tym przypadku skopiowanie rozwiązania z mniejszego modelu przyniosło niepomyślny skutek.

Jakość wykonania i solidność obudowy uznaliśmy za zadowalające. Na pewno nie są to elementy, które mogłyby zniechęcić do Samsunga. Obudowa nie jest doskonale sztywna i tworzywo ugina się delikatnie w niektórych miejscach. Zjawisko to nie jest jednak ewidentne i użytkownik tylko odnosi tylko niekorzystne wrażenia akustyczne. Najgłośniej chrzęści platforma robocza z lewej strony, przy kratce wentylacyjnej.

Na spodzie przeszkadzają suwaki zwalniające akumulator. Potrafią zahałasować, szczególnie lewy.

Choć ekran można odchylać tylko do osiągnięcia kąta 130 stopni, nie powinno to być dla użytkownika ograniczeniem. Na nasz gust jest to zakres wystarczający do komfortowej pracy w różnych pozycjach, w tym szczególnie z laptopem na kolanach.

Samsung R610 to pierwszy laptop tej marki z matrycą filmowego formatu 16:9. Ma ona przekątną 16” i maksymalną rozdzielczość 1366x768. Jest to wyświetlacz typu lustrzanego, a jego producentem jest sam Samsung. W trakcie użytkowania odczuwa się, że brakuje trochę rozmiaru w pionie, ale szerszy niż w WXGA 16:10 obszar roboczy w poziomie można wykorzystać do otworzenia dwóch okien obok siebie. Jednak tak jak przy rozdzielczości 1280x800 tak i tu pulpit szybko zapełnia się ikonkami.

Choć to matryca produkcji Samsunga, jej walory wydały się nam całkiem sympatyczne. Szczególnie dobrze wygląda ona, kiedy nie ma się porównania z innymi matrycami (akurat traf chciał, że do porównania trafiły się nam laptopy z ledówkami, w tym Dell z ekranem RBG LED, czyli Samsung był z góry skazany na pożarcie). Od zestawionej stawki wyraźnie odstawała jakością bieli, która okazała się w porównaniu z najlepszymi wyraźnie zaczerwieniona. Co ciekawe, zupełnie dobrze wypada w aspekcie odwzorowania kolorów. Niebieski i różowy były wyraźnie lepsze od tych uzyskiwanych na ekranach Toshiby R10 i Della Studio XPS 13.

Testowany R610 był wyposażony w procesor Core 2 Duo T6400. To jeden z tych modeli, którymi Intel sieje zamęt na rynku. Pojawił się on w styczniu tego roku, ale konstrukcyjnie jest mniej zaawansowany niż np. znany już od roku C2D T8100. Czym się różni od tego ostatniego? To również Penryn (procesor wykonany w procesie technologicznym 45 nm), ale nie 3M a 2M. Oprócz niższej częstotliwości taktowania (2,0 zamiast 2,1 GHz) dysponuje on zatem 2 a nie 3 MB pamięci podręcznej drugiego poziomu. Szybkość magistrali systemowej to również 800 MHz. T8100 posiada zatem pewną przewagę w osiągach nad T6400, ale jest ona zaniedbywalna. Podobnie zresztą wypada T6400 w porównaniu do Meromów o podobnym taktowaniu zegara wewnętrznego – w praktyce użytkownik nie odczuje różnicy i nie będzie potrafił wskazać, który procesor jest lepszy.

Karta grafiki to GeForce 9200M GS z pamięcią DDR2. Samsung wyposaża też (inne modele) swoje laptopy w układ z VRAM GDDR3, co swego czasu było przyczyną nieporozumień i zawodów. Wprawdzie tak czy inaczej wydajność karty jest ograniczona (m.in. szerokością magistrali pamięci – 64-bitowej), ale zawsze to lepiej mieć lepszą. Wersja z DDR2 jest o około 10% mniej wydajna.

Hałas

Samsungi mają renomę laptopów cichych. Model R610 na upartego potwierdza tę regułę, ale na pewno nie jest bezgłośny. Trzeba przyznać, że potrafi się uciszyć absolutnie, kiedy zatrzymuje się dysk i ustaje praca wentylatora. Taka sytuacja to jednak rzadkość.

Kiedy korzysta się z laptopa, utrzymuje się przeważnie jednostajny, długotrwały szum o natężeniu 32,5 dB. Jest on na tyle nikły, że razić użytkownika i przeszkadzać otoczeniu może jedynie porą wieczorową czy nocną, kiedy wkoło robi się cicho.

Poważniejszym mankamentem jest to, że laptop nie zachowuje się wzorowo podczas odtwarzania filmu. Hałas na poziomie 35 dB przeszkadza jednak głównie z racji wyposażenia Samsunga w słabiutkie głośniki, które nie potrafią wybić się wyraźnie ponad czyniony przez laptop szum. 

Wentylator rozkręca się mocniej dopiero po zapuszczeniu wymagającej gry lub dłuższym obciążaniu procesora. Maksymalne natężenie hałasu wyniosło w teście 35 dB – to wynik niewygórowany i godny pochwały. Co więcej, krótkie testy obciążające sam procesor lub grafikę nie pobudzają wiatraka do zwiększenia prędkości obrotowej.

Ciepło

W trakcie długotrwałej pracy biurowej obudowa Samsunga R610 pozostaje chłodna. To cenna właściwość tego notebooka.

Temperaturę przekraczającą nieco 30 stopni osiągają jedynie tabliczka dotykowa i pulpit bezpośrednio z prawej strony. Po przeniesieniu dłoni dalej w prawo, pod klawiaturę numeryczną nie odczujemy już ciepła – w tym miejscu użytkownik styka się z zimnym plastikiem.

Podobnie wygląda to na spodniej stronie obudowy. Kiedy korzysta się z laptopa trzymanego na kolanach, jakikolwiek przyrost temperatury można zdiagnozować organoleptycznie jedynie na obszarze pod touchpadem. Poza tym spód jest przyjemnie chłodny. Dzięki temu w przypadku R610 nie ma przeciwwskazań co do brania go na ciało (przynajmniej nie na czas wykonywania lekkich zadań).

Po kilkugodzinnym teście z dużym obciążeniem komputer pracujący na biurku rozgrzał się maksymalnie do 38,6 stopnia Celsjusza w sąsiedztwie wylotu powietrza z układu chłodzenia.