Decydując się na ostry profil ścianek bocznych, projektanci RF511 chcieli w ten sposób wyszczuplić optycznie bryłę o przeciętnej grubości prawie 4 cm. Klapa w kolorze odstawionej na wysoki połysk fortepianowej czerni to element stylistyczny, który - jak się wydaje - wychodzi właśnie z mody. Trudną do utrzymania w czystości powierzchnię zdobią srebrne logo Samsunga i udające chromowany metal obudowy zawiasów. Po uchyleniu klapy ukazuje się pulpit roboczy, będący połączeniem jaśniejszych i ciemniejszych odcieni szarości. Niewyróżniającą się w sumie sylwetkę urozmaica zakłócający symetrię pulpitu panel multimedialny umieszczony na prawo za klawiaturą. Ekran jest otoczony ramką, której błyszczącą naturę łagodzi matowe nakrapianie.

Obudowa jest w przeważającej części wykonana z różnego rodzaju plastików. Jedynym metalowym elementem oprócz wspomnianego panelu jest podnadgarstnik.

Wykonanie stoi na wysokim poziomie, ale sztywność muszę już uznać za przeciętną. Powierzchnia robocza cicho pojękuje pod silnym punktowym naciskiem. Przede wszystkim w obszarze pod napędem optycznym. Jedną ręką lepiej więc chwytać za lewy narożnik obudowy. Trochę solidniej od korpusu wypada wieko, ale trzyma się ono na średnich zawiasach. Zmianie pozycji ekranu towarzyszy lekkie stęknięcie, a potem można zaobserwować jeszcze chybotanie.

Jeśli ktoś nie potrzebuje FireWire czy ExpressCard, będzie w pełni usatysfakcjonowany zestawem portów w Samsungu RF511. Jest cyfrowe wyjście obrazu HDMI, są i nowoczesne USB 3.0 (dwa). Porty zostały rozłożone bardzo dobrze i na ich układ mogą narzekać tylko użytkownicy leworęczni. Po prawej stronie złącza przesunięto do tyłu.

Wyświetlacz Samsunga RF511 ma typową w klasie 15,6 cala rozdzielczość 1366 na 768 pikseli oraz chętnie stosowaną w modelach multimedialnych błyszczącą powłokę.

Najciekawsze w zastosowanej matrycy jest to, że spełnia ona obietnicę producenta o „super jasnym ekranie" (SuperBright Display). Przeciętna wartość luminancji maksymalnej wynosi prawie 290 cd/m², a najlepiej podświetlony punkt osiąga aż 311,5 cd/m². Wszystko to przy dobrym rozświetleniu wynoszącym 82%. Jasny obraz pomaga w dużym stopniu zniwelować pojawiający się czasem efekt lustra i refleksy słoneczne.

RF511 występuje w kilku wersjach różniących się procesorem, a na jego wyposażeniu może się znaleźć nawet czterordzeniowy Core i7. Jeśli dla kogoś zasadniczym przeznaczeniem laptopa są gry, a poza nimi głównie podstawowe czynności, łaskawym okiem spojrzy na najtańszą wersję z Core i3. Również w niej jest bowiem montowana karta grafiki GeForce GT 540M. Poza tym w recenzowanym modelu wyjątkowy jest dysk twardy o prędkości 7200 obr/min.

Intel Core i3-2310M to jeden z podstawowych dwurdzeniowych procesorów z rodziny Sandy Bridge. Jego charakterystyka obejmuje taktowanie 2,1 GHz, 3 MB pamięci podręcznej trzeciego poziomu, możliwość przeliczania do czterech wątków jednocześnie (Hyper-Threading) i brak funkcji Turbo Boost.

W porównaniu do wspomnianego Core i7 - dokładnie i7-2630QM - wydajność omawianego i3 w programach syntetycznych wypada blado. Różnice w testach wielowątkowych mogą sięgać nawet 100%. Przekroczenie bariery 6000 pkt. w teście Cinebench R10 xCPU (w wersji 32-bitowej) oznacza jednak osiągi porównywalne chociażby z Core i5-430M. Dlatego brak mocy będzie odczuwany głównie przez osoby silnie obciążające jednostkę centralną np. konwersją wideo.

Podobnie przedstawia się sytuacja grach. Tylko nieliczne tytuły (w rodzaju najnowszej odsłony GTA) pokażą różnicę większą niż kilka klatek w Samsungu z silniejszym procesorem. W grach użytych do testów osiągi są typowe dla karty GeForce GT 540M, która jeszcze raz potwierdza swoją pozycję w środkowym segmencie wydajnościowym. Zegary GPU i pamięci nie zostały obniżone i mają wartości odpowiednio 672 MHz i 900 MHz.

Przy mniej wymagających mocy graficznej operacjach technologia Optimus automatycznie przełącza się na zintegrowaną w procesorze kartę graficzną Intel HD Graphics 3000.

Dyskowi produkcji Hitachi brakuje do osiągów SSD, ale kręcące się z prędkością 7200 obrotów na minutę talerze mogą być pewną zaletą dla osób narzekających na podstawowe dyski o prędkości 5400 obr/min. Średni transfer w HD Tune na poziomie 85 MB/s to dobry wynik jak na tradycyjny laptopowy HDD.