Wśród znawców tematyki panuje pogląd, że laptop z ekranem 14" to ni pies, ni wydra - daleko mu do poręczności "trzynastki" a "piętnastka" oferuje wyraźnie większy wyświetlacz. Sony tradycyjnie ma jednak takie notebooki w ofercie. Seria CW zastępuje serię CS, a więc popularne "kolorowe mydelniczki", które przez jakiś czas były niejako wzorem laptopa dla płci pięknej.

Oglądając Vaio CW na zdjęciach promocyjnych, można się przestraszyć grubej obudowy, która nadaje mu beczułkowaty wygląd. Tym samym uzasadnione były obawy o wagę komputera.

W rzeczywistości Vaio CW wygląda naszym zdaniem lepiej niż na zdjęciach (podobny pogląd wyrażają osoby, które miały możność zobaczyć go na żywo) a jego waga jest w normie (2,3 kg to mniej niż w przypadku Della E6400 czy HP 6930p, ale więcej niż ważą Samsung X460 i Toshiba R10). Nie jest to jednak najładniejszy laptop w dorobku Sony, co to to nie. Niemniej jednak grupą docelową dla Vaio CW mają być ponoć panie.

Produkty japońskiego koncernu tradycyjnie nie schodzą jednak poniżej pewnego poziomu, jeżeli chodzi o wzornictwo.
 
Vaio CW ma zatem dość subtelny wystrój zewnętrzny, którym można nacieszyć oko, o ile jest ono wysublimowane. Na pozór notebook ten może się bowiem wydawać nijaki. Połyskliwe, czarne wieko to dzisiaj oklepany banał. Z kolei wystrój pulpitu roboczego jest surowy - dla części użytkowników może się okazać zbyt przygnębiający, przynajmniej w wersji czarnej. Sony oferuje jednak cztery inne wersje kolorystyczne (białą, czerwoną, niebieską i różową).

Materiały użyte do produkcji nie są zachwycające, ale też daleko im do tandety. Powierzchnie zewnętrzne są w każdym razie miłe w dotyku.

Tu trzeba pochylić czoło wobec wyobraźni pracujących dla Sony projektantów. Ulubionym tworzywem wykończeniowym jest ostatnio lakierowany, połyskliwy plastik. W Vaio CW znalazł on zastosowanie m.in. na platformie roboczej, ale wykonana jest z niego przednia, podniesiona część pulpitu - miejsce oparcia nadgarstków. Można to zaakceptować, gdyż gładka powierzchnia pozwala przesuwać szybko dłonie z klawiatury do gładzika (choć spocona ręka przywiera do miejsca podparcia). Pozostała część pulpitu wraz z klawiaturą jest natomiast wykończona matowym tworzywem. Dzięki temu podczas pracy przy sztucznym oświetleniu nie pojawiają się w tych miejscach odbicia, które dokuczają użytkownikowi, nawet jeśli używa on komputera bez patrzenia na klawiaturę.  

Materiały konstrukcyjne nie są wybitnej jakości, ale laptop dobrze leży w dłoniach i wydaje się być zwartą, wytrzymałą konstrukcją. Notebook Sony jest raczej solidny, niemniej jednak na jego jakości ciążą dość poważne mankamenty. Największe to uginające się mocno (co jest dość tandetne) fragmenty nad i pod napędem optycznym, przy prawej krawędzi obudowy. Tworzywo poddaje się tam naduszaniu, ustępując o milimetr na górze i nawet kilka (przy b. dużym nacisku) na spodzie. Drugi feler to znaczny luz na akumulatorze - rusza się w swojej wnęce i stuka, kiedy np. opiera się komputer o udo. Trzeci poważny niefart, który wykryliśmy, to pojawianie się zaburzeń obrazu na ekranie po lekkim dotknięciu ramki matrycy. Efekt ten występuje w wielu innych laptopach, ale tam nie zwraca się nań uwagi, gdyż potrzeba zazwyczaj mocnego naciśnięcia na ramkę, by się ujawnił.

Zawiasy trzymają ekran stabilnie. Nie kolebie się on a co najwyżej nieznacznie drga po przestawieniu w inne ustawienie. Możliwość odchylenia ekranu jest ograniczona do około 135 stopni, ale nie stanowi to większego problemu.
 
Rozmieszczenie złączy jest w porządku. Należy docenić fakt, że na tylnej ściance laptopa udało się zmieścić port Ethernet i gniazdo zasilania. Vaio CW posiada porty HDMI i FireWire (oznaczony przez Sony jako S400), brakuje w nim natomiast złącza eSATA.
 
Chwaliliśmy funkcjonalność niektórych rozwiązań Sony, ale guzik wyzwalający napędu optycznego przeczy jak na złość jest mało ergonomiczny. Znajduje się tuż pod plastikowym gzymsem, gdzie trudno go wytropić po omacku.

Vaio CW otrzymał matrycę o przekątnej 14" i rozdzielczości 1366x768 pikseli. Jest ona błyszcząca i nie posiada powłoki antyrefleksowej.  
 
Na naszym forum trwają spory dotyczące jakości wyświetlacza Vaio CW. Pojawiły się bowiem doniesienia o występowaniu na niektórych matrycach w tych laptopach szarej siatki tudzież kratki. My testowaliśmy model wolny od tej przypadłości. Nie da się tej kwestii rozstrzygnąć, gdyż Sony blokuje możliwość programowego zidentyfikowania producenta matrycy, a dowiedzieliśmy się, że w serii Vaio CW są stosowane trzy różne modele wyświetlaczy (dostarczane przez trzy różne firmy).  

Tak czy inaczej matryca jest elementem wyposażenia ogniskującym najwięcej krytyki pod adresem tego laptopa. Tej zastosowanej w testowanym egzemplarzu na pewno nie można pochwalić za jasność obrazu. Maksymalna luminancja to średnio 165 cd/m². Jest ona zaledwie zadowalająca o obecnej porze roku, do naszej szerokości geograficznej dociera mało światła dziennego. Kiedy ograniczy się moc podświetlenia, obraz traci mocno na jakości.

Sony oferuje co prawda (w oficjalnym kanale dystrybucji) pięć różnych modeli z serii Vaio CW, ale wszystkie one są wyposażone w procesor Intel Core 2 Duo P7450 (2,13 GHz). Jest to jednostka oparta na rdzeniu Penryn (technologia 45 nm) z 3 MB pamięci podręcznej L2C i działająca na szynie FSB 1066 MHz. Wydajnościowo blisko temu CPU do popularnego (szczególnie kilka miesięcy temu) P8400 a od szeroko rozpowszechnionego T6400 jest szybszy o jakieś 15%. Nie posiada on Intel VT (technologia ta jest i tak ignorowana przez Sony), czyli sprzętowego wsparcia dla wirtualizacji.

Karta graficzna GeForce GT 230M to po prostu wolniej taktowana wersja GT 240M (ta z kolei to świeży, wykonany w procesie 40 nm układ, który wydajnościowo nie odbiega znacząco od starszego GT 130M). Jako że Sony słynie z tego, że ogranicza wydajność GPU a to przez zastosowanie wersji uboższej w pamięć, a to z obniżonymi zegarami, można było się spodziewać, że dla zapewnienia odpowiedniej kultury pracy i tutaj zdecyduje się na podobny zabieg. I faktycznie - częstotliwości taktowania zostały lekko obniżone względem wartości referencyjnych (z 500 do 450 MHz dla rdzenia, z 1100 do 990 MHz dla procesorów CUDA i z 700 do 680 MHz dla pamięci).

Mimo to Vaio CW zaskakuje niezłą wydajnością. Co ciekawe, w 3DMarku06 osiąga podobny czy nawet minimalnie lepszy wynik niż dysponujący układem ATI MR HD 4650 (o obniżonych zegarach) multimedialny Vaio FW - 5676 pkt. (Vaio FW notuje około 5400-5600 oczek).

Porównując wyniki w grach z laptopem dysponującym kartą ATI MR HD 4650 o standardowych zegarach (Toshiba A500-132), można zauważyć, że Vaio CW okazał się sporo szybszy w CoD4 (+26%), ale w szeregu gier (Gothic 3 -29%, MoHA -13%, Wiedźmin -21%) osiągał wyniki wyraźnie gorsze. Niemniej jednak, mając na uwadze fakt obniżenia zegarów, przedstawione w zestawieniu poniżej rezultaty stawiają notebook Sony w dobrym świetle.

Hałas

Kultura pracy jest zaskakująco dobra jak na laptop z ekranem 14" i dość wydajną kartą grafiki.

Niezależnie od ustawień trybu pracy Vaio CW emituje hałas o stałym natężeniu około 33 dB przy normalnej pracy. Wentylator nie jest aktywny tylko przez krótki czas po uruchomieniu laptopa. Odgłos pracy to ciche buczenie o niskiej częstotliwości. Nie jest to zatem dźwięk irytujący (jakim jest występująca w wielu innych laptopach "suszarka"). Ma raczej neutralny wpływ na operatora. W gwarnym miejscu w ogóle go nie słychać, ale w cichym otoczeniu bardziej wyczulone osoby może momentami denerwować (tym, że nie ustępuje). Po wyłączeniu laptopa nie ma się jednak wrażenia ulgi, że nastała cisza, co jest najlepszym świadectwem nieszkodliwości powodowanego hałasu.

Co jednak najlepsze, ten Vaio CW, laptop multimedialny było nie było, robi się jedynie odrobinę (w zasadzie trudno to wychwycić, szczególnie laikowi) głośniejszy przy pracy z obciążeniem. Wówczas natężenie hałasu osiąga poziom około 35 dB.

Ciepło

Vaio CW wypada pod tym względem bardzo dobrze, gdyż obudowa nie nagrzewa się do temperatur odczuwanych przez użytkownika jako podwyższone. Dotyczy to pracy bez obciążenia a także wyzyskiwania pełni możliwości podzespołów. Najwyższa temperatura maksymalna zmierzona na spodzie obudowy po trzygodzinnym obciążeniu wyniosła niespełna 41°C.

Ciekawie wyglądają temperatury podzespołów. Po dwóch godzinach testowania zapętlonymi benchmarkami Crysisa (CPU i GPU) zmierzone wartości były identyczne jak po trzygodzinnych testach przy użyciu aplikacji SPECviewperf. Interesujące jest także, że maksimum dla karty graficznej (60°C) było niższe niż maksimum dla procesora (około 70°C). W laptopach dysponujących kombinacją Core 2 Duo i GeForce'a jest na ogół odwrotnie. To skutek obniżenia zegarów GF GT 230M, który na dodatek jest układem wykonanym w nowoczesnej technologii 40 nm.

Głośniki

Jakość dźwięku z wbudowanych głośników nie jest dobra. Słuchanie muzyki wchodzi co prawda w grę, ale nie da się czerpać z niego frajdy. Doznania odsłuchowe balansują bowiem na granicy akceptowalności. Zdarzają się co prawda laptopy emitujące gorszy dźwięk, ale to przypadki skrajne, jak np. testowany jednocześnie Dell Vostro 1014, który niemiłosiernie masakrował każdą ścieżkę czy utwór. Taki Asus z kolei oferuje w swoich laptopach z konkurencyjnej dla Vaio CW serii UL dużo lepsze głośniczki.
 
Użytkownicy Vaio CW uskarżają się na "przycinanie dźwięku" w słuchawkach i z głośników, któremu towarzyszą ciche trzaski. Obserwowaliśmy ten problem zbyt rzadko (występował przy odtwarzaniu klipów z YouTube), by wydał się on nam dokuczliwy. Niemniej jednak wypada dołączyć go do listy minusów.

Podczas kilkudziesięciominutowego testowania płynności odtwarzania strumieni audio/wideo przy wykorzystaniu aplikacji DPC Latency Checker (patrz: załączony zrzut ekranowy) opóźnienia wynosiły 100-500 µs przy odtwarzaniu klipu z YouTube'a, a co najwyżej 2000 µs po otworzeniu kilku kart przeglądarki i oglądaniu w nich witryn internetowych. Sporadycznie (w liczbie 2-3) wystąpiły jednak poważniejsze opóźnienia, a maksymalne sięgnęło 33828 µs.