Sony Vaio F22 to potężny kloc, który waży 3,17 kg. Laptop ten wygląda jak dwa talerze położone jeden na drugim. Jednostka zasadnicza jest twarda jak deska. Wyraźne uginanie wystąpiło tylko pod napędem optycznym. Wieko natomiast uginało się bardzo mocno. Poza tym obudowa ekranu wykrzywia się znacznie, gdy trzyma się klapę za dwa górne rogi i porusza się nimi w przeciwne strony. 

Solidność i jakość wykonania stoją na identycznym poziomie, jak w modelu F21Z1E. Tyle tylko, że zrezygnowano z połyskliwego lakieru i zmieniono powierzchnię pulpitu roboczego. Tłuste ślady palców, linie papilarne i rysy pojawiające się w F21Z1E tu nie występują z tego powodu. Model F22S1E wygląda tak solidnie, że autor jest przekonany, iż wytrzyma dłuższy czas eksploatacji. 

Wyposażenie w złącza i ich rozmieszczenie są takie, jak w Vaio F21. 

Użytkownicy o dużych wymaganiach muszą zadowolić się USB 3.0 i FireWire. Nie ma bowiem eSATA i ExpressCard.  

Rozmieszczenie złączy nie mogło być gorsze. Prawie wszystkie porty umieszczono w przednich częściach ścianek bocznych, a więc trzeba się liczyć z utrudnieniami w korzystaniu z myszki.

Klawiatura i gładzik są takie same, jak w modelu F21. Klawisze i przyciski gładzika mają gumowaną powierzchnię, dzięki czemu nie ześlizgują się z nich palce. Klawiatura jest podświetlana, a intensywność iluminacji może zmieniać się automatycznie sterowana wskazaniami czujnika światła. 

Przestrzeń zajmowana przez klawiaturę została dobrze wykorzystana; choćby klawisze strzałek są oddzielone dużym odstępem od reszty. Wszystkie klawisze mają minimalne wgłębienie na powierzchni, które trudno zauważyć. Amortyzowanie klawiszy jest dobre i dają one soczystą odpowiedź. 

Powierzchnia płytki dotykowej jest pokryta wypustkami. Dzięki temu nie jest ona śliska i nie brudzi się. Jest jednak dość szorstka i nie każdemu użytkownikowi będzie to się podobać. Przyciski gładzika są schowane pod jednolitą belką. Skok przycisków jest przeciętny, odpowiedź dość mocna, a klik - cichy.

Rozdzielczość 1920 x 1080 pikseli czyni ten laptop interesującym dla kinomanów (szczególnie że posiada napęd Blu-ray) oraz osób poszukujących komputera do pracy (ze względu na to, że oferuje duży obszar roboczy). 

Paleta barw jest dość wąska. Nie ma zapewnionego idealnego odwzorowania przestrzeni sRGB, co pokazuje też porównanie między matrycami F22S1E i F22Z1E. Matryca Full HD tańszego Vaio EB4X1E wyświetla znacznie mniej kolorów. Asus G74SX z matrycą Full HD 3D wypada natomiast pod tym względem trochę lepiej od omawianego Sony. 

Średnia luminancja maksymalna, 286 cd/m, jest podobna, jak w F21Z1E, i bardzo wysoka. Najwyższa jej wartość to 324 cd/m. Gorzej, niż w F21Z1E, prezentuje się równomierność podświetlenia ekranu (tu ten parametr miał wartość 75%; w starszym modelu było 86%).

Dobra luminancja i antyodbiciowa powierzchnia ekranu procentują podczas użytkowania laptopa na dworze, gdyż unika się pogarszających czytelność obrazu refleksów. 

Kąty widzenia matrycy modelu F21Z1E były świetne (około 85% w poziomie i w pionie); nie powstydziłaby się ich matryca typu IPS. W matrycach typu TN zazwyczaj nie przekraczają 45 stopni w płaszczyźnie poziomej i 15 stopni w pionie. W Vaio F22S1E kąty widzenia okazały się znacznie gorsze i dorównują tym ze starszego modelu tylko w poziomie (85 stopni). W pionie zmiany kontrastu i inwersja kolorów pojawiają się przy odchyleniu o 15-20 stopni.

Battlefield: Bad Company 2 

Płynna gra jest możliwa, o ile nie zdecydujemy się na wykorzystanie natywnej rozdzielczości 1920 x 1080 pikseli. Karta GeForce GT 540M jest za słaba na wysokie detale powyżej rozdzielczości 1366 x 768, w której to zanotowano 31,3 kl/s. Lepiej poradził sobie laptop HP Pavilion dv6 z kartą Radeon HD 6770M (48 kl/s), a MSI GT780R z GeForce'em GTX 560M uzyskało 68 kl/s.