Obudowa Vaio SVS13 jest ciemnoszara i wykonana ze stopu magnezu oraz z włókna węglowego. Oglądając ten laptop, nie sposób się domyślić, że jego cena wynosi aż 3000 euro. Jego skromny wystrój zewnętrzny jest pozytywny z punktu widzenia docelowego użytkownika, gdyż jest to komputer dla przedsiębiorców i pracowników firm. 

Obudowa została odrobinę zmieniona względem starszej serii Vaio SA. Gabaryty SVS13 to 22,8 x 331 x 225 mm, a waży on 1,7 kg. Jest więc nieco grubszy i cięższy od ultrabooków z ekranem 13-calowym. Z drugiej strony MacBook Pro 13 waży ponad 2 kg.

Skoro już pojawiło się to odniesienie, przy okazji trzeba stwierdzić, że jakość obudowy przedstawia się gorzej, niż jakość konstrukcji unibody firmy Apple. Wykończenie i spasowanie elementów są prawie idealne, ale sztywność pokrywy ekranu pozostawia sporo do życzenia. Kiedy podnosi się ją jedną ręką, trzymając za jeden z narożników, pokrywa trochę się wykrzywia. Jednostka zasadnicza znosi mocny nacisk bez problemu, ale ona również poddaje się wykrzywianiu. Pod tym względem dużo lepiej wypada Dell XPS 13 L321x.

Zawias działa precyzyjnie, ale ekran chybocze się nieco przy poddaniu laptopa wstrząsom. 

Dużą pokrywę serwisową na spodzie zdejmuje się pod odkręceniu dwóch śrubek. Pod nią znajdują się wbudowany akumulator, karta Wi-Fi, pamięć RAM i dyski SSD. W testowanym egzemplarzu pamięć RAM miała maksymalny rozmiar (jest tylko jedno gniazdo pamięci, a jeden moduł jest wlutowany), a dyski są podłączone do niestandardowego złącza.

Wyposażenie w złącza zewnętrzne nie jest imponujące, ale można je uznać za wystarczające do podstawowych zastosowań. Dwa z trzech portów USB wspierają standard SuperSpeed (USB 3.0). Przez HDMI i VGA można podłączyć dwa zewnętrzne wyświetlacze. SVS13 nie posiada wyjścia DisplayPort. 

Większość złączy znajduje się na prawej ściance bocznej, gdzie są one rozmieszczone bardzo blisko siebie. Grubsze wtyki mogą więc blokować sąsiednie gniazda. Poza tym kable podłączanych tam urządzeń zewnętrznych będą zabierać dużo miejsca po prawej stronie laptopa.

W cienkich laptopach producenci chętnie stosują ostatnio procesory niskonapięciowe. Tworząc Vaio SVS13, konstruktorzy pracujący dla Sony poszli pod prąd, gdyż model ten otrzymał standardowy procesor o TDP na poziomie 35 W. 

Co prawda taką mocą strat cechuje się czterordzeniowy Core i7-3612QM, tutaj ograniczono się do dwurdzeniowej jednostki z generacji Ivy Bridge. W testowanym egzemplarzu zastosowano najszybszy obecnie [w momencie tworzenia recenzji - przyp. tłum.] dwurdzeniowy procesor, Core i7-3520M. Jego bazowe taktowanie to 2,9 GHz, a w trybie turbo może wzrastać do 3,6 GHz. Zaimplementowano w nim Hyper-Threading, więc mimo posiadania dwóch fizycznych rdzeni może on prowadzić obliczenia na czterech wątkach. Procesor ten posiada 4 MB pamięci L3 Cache.

Godne podkreślenia jest to, że testowany model miał aż 512 GB pamięci dyskowej typu flash oraz 12 GB pamięci RAM (zintegrowany moduł o pojemności 4 GB oraz dodatkowy moduł 8-gigabajtowy). 

Przy obciążeniu dwóch rdzeni CPU częstotliwość taktowania procesora i7-3520M powinna wynosić maksymalnie 3,4 GHz (o ile wykorzystywana jest funkcja Turbo Boost). W Sony Vaio SVS13 w czasie testów syntetycznych sprawdzających wydajność procesora taktowanie było szybko ograniczane do wartości bazowej, tj. 2,9 GHz. W teście wielowątkowym aplikacji Cinebench R11.5 omawiany model uzyskał z tego powodu tylko 3 pkt. Jest to wynik o około 10% gorszy od rezultatów innych laptopów z procesorem i7-3520M, które osiągają około 3,3-3,4 pkt. Z drugiej strony jest on i tak lepszy od wyniku szybkiego niskonapięciowego Core i7-3667U, który osiąga co najwyżej około 2,9 pkt. 

Problem niewykorzystywania technologii Turbo Boost nie występował w testach jednowątkowych. W nich procesor utrzymywał taktowanie 3,5-3,6 GHz i w związku z tym osiągał znakomite wyniki. W teście jednowątkowym Cinebench R10 było to 6191 pkt. Większość laptopów z procesorem i7-3520M osiągnęła gorsze rezultaty. Modele z i7-3667U uzyskują w najlepszym razie około 5600 pkt.

Z procesorem zintegrowany jest układ grafiki HD Graphics 4000. Przejmuje on obliczenia przy niewymagających zadaniach, gdyż do przetwarzania grafiki 3D używana jest karta GeForce GT 640M LE (w Vaio SVS13 wykorzystywana jest technologia Nvidia Optimus). 

Wspomniana karta Nvidii różni się od standardowej wersji GT 640M niższym taktowaniem. Wynosi ono 500-570 MHz a nie 625-709 MHz. Poza tym są to identyczne układy, więc również GT 640M LE jest oparty na chipie GK107 (architektura Kepler, litografia 28 nm). Karta ta wspiera DirectX 11, posiada 384 procesory CUDA, 128-bitową magistralę danych i 2 GB własnej pamięci DDR3.

Jeżeli sugerować się różnicami w taktowaniu, wydajność powinna być o 20% niższa, niż w GT 640M. W teście 3DMark 11 (Performance Preset) omawiany laptop uzyskał 1365 pkt. Średni wynik laptopów z GT 640M to 1855 pkt., czyli rezultat Vaio SVS13 okazał się o 26% gorszy. Osiągnięcie bohatera tej recenzji jest gorsze nawet od wyniku Asusa N55SL z GeForce'em GT 635M, czyli kartą starszej generacji (1521 pkt.). Laptopy z Radeonem HD 6630M osiągają zaś średnio 1000 pkt., czyli SVS13 okazał się od nich lepszy o 36,5%.

To dzięki szybkiej pamięci dyskowej udało się Vaio SVS13 wypracować znakomite wyniki w testach ogólnej wydajności. W teście PCMark Vantage omawiany model uzyskał 14496 pkt., a w teście PCMark 7 - 3745 pkt.

Wobec tego nie może dziwić fakt, że w codziennym użytkowaniu komputer ten okazał się bardzo responsywny i szybki w działaniu. Procesor Core i7-3520M jest dostatecznie wydajny do większości zadań i tylko w najbardziej wymagających (jak konwertowanie filmów) przydałby się czterordzeniowy procesor Intela.

W większość przypadków uzyskano płynność w rozdzielczości 1366 x 768 pikseli i na średnich lub wysokich detalach. W testach gier FIFA 12 i Diablo 3 nie było przycinania nawet w rozdzielczości 1920 x 1080 pikseli i na maksymalnych lub prawie najwyższych ustawianiach. Z kolei w testach Battlefield 3, Alan Wake i Risen 2 zadowalający efekt uzyskano tylko na najniższych ustawieniach (1024 x 768 pikseli, niskie detale).

Wyniki Vaio SVS13 z kartą GT 640M LE okazały się o około 25% gorsze od wyników laptopów z GT 640M, a zbliżone do osiągnięć modeli z Radeonem HD 6770M.

Poprzeczka była zawieszona wysoko, gdyż testowano SVS13 w drogiej, bogato wyposażonej wersji. Dlatego też autor oczekiwał perfekcji we wszystkich aspektach. 

Pod wieloma względami omawiany laptop faktycznie zasługuje na wysoką ocenę. Jego zalety to m.in. dobrej jakości obudowa z elementami metalowymi i z włókna węglowego, bogate oprzyrządowanie (w tym nagrywarka Blu-ray i modem LTE) oraz wysoka wydajność przekładająca się na znakomite wyniki testów syntetycznych. W tej mierze szczególnie trzeba wyróżnić osiągi dysków SSD. Jeżeli ktoś transferuje w podróży dużo danych, ten sprzęt jest stworzony dla niego.

Dla osób przykładających dużą wagę do mobilności laptopa cenne jest to, że czasy pracy na akumulatorze są długie, a matryca jest matowa i daje wystarczająco jasny obraz. Wyświetlacz wypada jednak słabo w innych ważnych kategoriach, jak np. kontrast, co jest nie do przyjęcia w tak drogim laptopie.