Toshiby z rodziny Qosmio zawsze kojarzyły mi się dużymi, niemal monumentalnymi notebookami dopracowanymi w najwyższym stopniu pod kątem elegancji i wydajności. Toshiba F60 nie do końca wpasowuje się w dotychczasowe kanony serii. Jest to najmniejszy, najlżejszy i najbardziej smukły z wypuszczonych do tej pory notebooków Qosmio.

Smukła linia, niespełna 35 milimetrów wysokości przy zamkniętej klapie ekranu i opływowe rogi sprawiają, że obudowa wygląda lekko i nowocześnie. Brakuje jej jednak majestatu typowego dla starszych i większych Qosmio.

Opływowa, niemal aerodynamiczna pokrywa ekranu pokryta jest czerwonym, sprawiającym wrażenie metalicznego, błyszczącym lakierem. Kolor jest bardzo ciekawie dobrany, albowiem nie razi zbytnią jaskrawością, nie drażni użytkownika, a zarazem nie jest tak ciemny jak przykładowo czerwień w Samsungu R580. Środkową część wieka przyozdobiono szaro-srebrnym znakiem Qosmio.

Ramka ekranu jest pokryta stylowym, czarnym i równie błyszczącym jak po zewnętrznej stronie lakierem. Jej powierzchnię urozmaicają duże okrągłe błyszczące odboje, oczko kamery wraz z diodą i umieszczony u dołu szarosrebrny emblemat marki.

Elementem charakterystycznym dla nowych Toshib Qosmio jest jeden duży zawias łączący klapę z jednostką zasadniczą. W modelu F60 jest on bardzo ciekawie wkomponowany w powierzchnię platformy, która w tylnej części została wyprofilowana ku górze. Dzięki takiemu profilowaniu platforma robocza uzyskuje perfekcyjną harmonię z zawiasem.

Pulpit jest wykonany naprawdę gustownie, jak przystało na laptopa prestiżowej serii. Od frontu wita użytkownika czarna podkładka pod ręce poprzecinana lekko ukośnie biegnącymi prostymi liniami. Na powierzchni podkładki znajdziemy w prawym rogu iluminujące głównie białym kolorem diody sygnalizacyjne, naklejony lekko po lewej stronie gładzik i wtopione przed nim dwa metaliczne przyciski. Za gładzikiem a tuż przed powierzchnią klawiatury umieszczono przycisk umożliwiający wyłączenie płytki dotykowej.  
 
Po drugiej stronie zamontowanej w niewielkim zagłębieniu czarnej, lakierowanej klawiatury znajduje się wąska czarna listwa z umieszczonym w prawej części niewielkim paskiem multimedialnym o przyciskach podświetlanych białymi diodami. Za tym panelem zamontowano szarą maskownicę głośników, na powierzchni której umieszczono przycisk zasilania. Pulpit roboczy zamyka wzniesiona ku górze obudowa zawiasu. Na jej prawej stronie, tuż nad prawym głośnikiem, naniesiono białe logo „harman/kardon”. Na wzór notebooków dla graczy pulpit został okraszony  czerwonym obramowaniem zdobiącym ściany Qosmio F60.  

Większość powierzchni omawianego laptopa pokrywa połyskliwy lakier. Być może nadaje on laptopowi blichtru, ale z drugiej strony jest bardzo podatny na wszelkiego rodzaju zabrudzenia z zatłuszczeniami i odciskami palców na czele.

Obudowa jest raczej solidna i nie poddaje się zbytnio naciskowi. Ugięciom ulegają jedynie typowo newralgiczne miejsca w obszarze napędu optycznego. Niemniej jednak przy podnoszeniu laptopa chwyconego za rogi rozlegają się delikatne trzaski powodujące wrażenie, jakoby konstrukcja była krucha.  
 
Spasowanie F60 nie zyskało sobie mojego uznania. Nie spodobała mi się klapka serwisowa dysku, która minimalnie odstaje. Nie wzbudziły mojego entuzjazmu także dziwne odgłosy słyszalne przy podnoszeniu klapy (nie chodzi to o tarcie powierzchni - bardziej przypominały grzechotanie jakiegoś luźniej zamontowanego elementu w klapie). Spasowanie samej pokrywy ekranu z ramką matrycy także zostawia wiele do życzenia - na rogach możliwe jest występowanie szpary o wielkości około 0,5 mm.

Rozmieszczenie portów jest typowe. Na prawej ściance umieszczono dwa złącza audio i dwa USB rozdzielone napędem Blu-ray. Tylna ścianka została zagospodarowana na blokadę Kensingtona, port LAN, gniazdo zasilania i zaślepkę tunera TV. Umieszczono tu także przełącznik wysuwania akumulatora. Lewy bok stał się miejscem instalacji gniazd VGA, eSATA, HDMI i USB; z tej strony umieszczono też wylot powietrza z układu chłodzenia. Na przedniej ściance mamy czytnik kart flash i odbiornik podczerwieni.

Jak na notebook multimedialny, brakuje mi trochę gniazda ExpressCard i portu FireWire; moich oczekiwań nie spełniają też tylko dwa gniazda audio, nie zapewniające wsparcia dla systemów 5.1 czy 7.1.

Specyfikacja Qosmio F60 wygląda całkiem imponująco. Centralną jednostkę obliczeniową stanowi procesor Intel Core i5-430M (Arrandale) wyposażony w dwa rdzenie i technologię Hyper-Threading odpowiedzialną za wielowątkowość. Rdzenie są taktowane zegarem 2,26 GHz, a dzięki funkcji Turbo Boost możliwe jest podniesienie taktowania dla obu rdzeni do 2,53 GHz, (jest to jego główna przewaga nad procesorami serii i3 pozbawionymi TB). Na tle procesorów starszej generacji I5-430 także wypada bardzo pozytywnie, uzyskując w wielu testach przewagę nad takimi wysoko do niedawna cenionymi jednostkami jak P8700 czy T9400.

Nie mniej okazale na papierze przedstawia się karta graficzna GeForce GT 330M wyposażona w 1 GB pamięci DDR3. Niestety, tylko na papierze. Producent postanowił dać konkurencji fory i zaprzepaścił szansę na dobrą maszynę dla graczy poprzez obniżenie taktowania rdzenia o 100 MHz i pamięci o 90 MHz względem wartości referencyjnych! Odbiło się to dość znacznie na wynikach testów syntetycznych, które są bardziej godne wcześniejszego układu GF GT 240M niż pełnowartościowego GT 330M.

Wydajnością nie powala także duży i wolny dysk twardy Toshiba MK5055GSX, który w testach HD Tune wypadł nieco słabo, osiągając średni transfer na poziomie 58,4 MB/s (a w końcowej fazie testu zwalniając do zaledwie 32,9 MB/s).

Ciepło

Temperatury, jak i kultura pracy, nie zaliczają się do mocnych stron Toshiby F60. Byłyby one zrozumiałe, gdyby ten model był sprzętem nadzwyczaj wydajnym. Wobec zastosowania w nim podzespołów o przeciętnej wydajności ciężko powiedzieć coś ciepłego na temat temperatur, które, nomen-omen, są dość wysokie.

Najwyższą temperaturę na powierzchni pulpitu zanotowałem w okolicach wentylatora i wyniosła ona blisko 38°C. Od strony spodniej w tym samym obszarze było jeszcze cieplej - termometr zanotował ponad 40°C.