Elitarna seria Qosmio niemal od zawsze zajmowała najwyższą półkę wśród produktów Toshiby. Laptopy tej linii są z reguły budowane z najwyższą dbałością o szczegóły i jakość wykonania. Projektantom przyświeca zaś myśl o zaspokojeniu potrzeb użytkowników nieprzeciętnych i bardzo wymagających.  
 
Toshiba Qosmio X500-11Z, która jest bohaterką niniejszej recenzji, z pewnym powodzeniem stara się wpasować w owe kanony. Majestatyczna wielkość tego urządzenia z ponad osiemnastocalowym ekranem jest podkreślona przez doskonały dobór kolorów, zaś miłe dla oka, łagodne kształty stanowią perfekcyjne dopełnienie całości, upajając wzrok użytkownika nienachalnym pięknem wyrafinowanego wyglądu.

Oglądana pod kątem lub z daleka zewnętrzna strona pokrywy ekranu wygląda na jednolitą, szlachetną, czarną powierzchnię, której jedynym elementem ozdobnym jest czerwony logotyp Qosmio. Kiedy jednak obejrzymy klapę z mniejszego dystansu, zauważalna staje się subtelna modra krata rozpraszająca nieco głębię czerni i dopełniająca elegancję obudowy matrycy. Ten efektowny element harmonizuje ze współczesnymi trendami i jako powierzchnia błyszcząca jest niestety podatny na niepotrzebną personalizację w postaci uwiecznionych odcisków linii papilarnych.  

Pomiędzy zewnętrzną a wewnętrzną częścią obudowy panelu LCD wstawiono ożywiającą a zarazem nadającą szyku czerwoną ramkę.  

Po otwarciu wieka naszym oczom ukazuje się ogromny (jak na laptop) błyszczący ekran otoczony głęboko czarną oprawą. Czerń wewnętrznej powierzchni obudowy rozpraszają jedynie dwa srebrne loga u dołu oraz oczko kamery u góry.

Wyświetlacz z jednostką zasadniczą łączy okazały pojedynczy umiejscowiony po środku zawias. Dzięki dość dużemu oporowi, jaki jest stawiany podczas otwierania lub zamykania, pokrywa matrycy ulega pewnym odkształceniom, które biorąc - pod uwagę jej wielkość - określiłbym jako naturalne.

Platforma robocza jest zasadniczo konstrukcją nienagannie sztywną i doskonale spasowaną. Pewien wyjątek w zakresie sztywności stanową oczywiście okolice napędu optycznego oraz - co ciekawe - przednia część pulpitu. Ta ostatnia ugina się, ale do pewnego poziomu, który zapewne ma za zadanie zwiększyć wygodę użytkowania klawiatury.  

Rozplanowanie osprzętu zostało dobrze przemyślane. Przed zawiasem umieszczono dwie wyróżniające się czerwoną lamówką maskownice głośników skrywające pod swoją powierzchnią aparaty grające Harman/Kardon. W profilowanym zagłębieniu zainstalowano pełną klawiaturę, a po jej lewej stronie znalazł swoje miejsce panel multimedialny i przycisk zasilania. Przed klawiaturą, na powierzchni podkładki pod ręce nalepiono niewielką naklejkę stanowiącą powierzchnię płytki dotykowej. Na samym przedzie zaś przycupnęły dwa przyciski gładzika wraz z czytnikiem linii papilarnych. Będąc przy gładziku i jego przyciskach warto jeszcze wspomnieć o niewielkim guziku umieszczonym między taflą dotykową a klawiaturą. Jego naciśnięcie umożliwia wyłączenie funkcjonowania powierzchni dotykowej.

Całość pulpitu została wykonana w identycznym stylu jak zewnętrzna powierzchnia obudowy ekranu. Dominująca czerń rozjaśniana jest przez subtelny wzorek kraty oraz czerwone ozdobniki w postaci podświetlanych elementów panelu, iluminującej linii za gładzikiem oraz niepodświetlanych ale za to pomalowanych na „kolor mocy" przycisków gładzika. Ponadto pulpit (podobnie jak miało to miejsce w przypadku wyświetlacza) otacza czerwona lamówka. W tę otoczkę wprawiono zaś kontrolki LED.

Pomimo ogromnej przestrzeni do dyspozycji rozmieszczenie portów nie zostało do końca przemyślane. I chociaż daleki jestem od surowszej krytyki, to jednak ubolewam nad ulokowaniem dwóch złączy audio i dwóch USB z prawej strony. To, że nie umieszczono ich na przedzie a gdzieś w środku było nie było dużej konstrukcji, ma niewątpliwy wpływ na moje łagodniejsze traktowanie. Nie jest to jednak element, z którego wymagający użytkownik będzie do końca zadowolony.  

Powodów do narzekania nie da natomiast różnorakość portów. W obudowie znalazło się bowiem miejsce na gniazda eSATA, HDMI, FireWire, ExpressCard. Ciekawostka mogącą wzbudzić pewne zdziwienie jest zaślepka na wyjście DisplayPort po lewej stronie. Szkoda, iż nie zainstalowano samego portu.

Toshiba X500 to nie tylko majestatyczny i stylowy notebook z wielkim ekranem dla kinomana. To także sprzęt umożliwiający wirtualną rozrywkę na najwyższym poziomie. Za potwierdzenie tej tezy niech służy fakt, iż na jej wyposażeniu znalazła się niemal identyczna karta i dokładnie taki sam procesor jak w stworzonym dla graczy Asusie G51JX należącym do prestiżowej serii ROG. W porównaniu do niego Toshiba została jednak dużo lepiej wyekwipowana w dyski, z których jeden należy do mało jeszcze rozpowszechnionej klasy SSD (cechującej się ogromną szybkością transferu), drugi zaś - tradycyjny, talerzowy - uzupełnia zestaw dużą pojemnością.  

Procesor I7-720QM jest obecnie jednym z najpopularniejszych CPU instalowanych seryjnie w laptopach wyższej klasy. Niewysoką bazową częstotliwość taktowania (1,6 GHz) dość skutecznie rekompensuje technologia Turbo Boost, dzięki której maksymalne taktowanie może sięgnąć 2,8 GHz. Jednostkę wykonano w technologii 45 nm i wyposażono w cztery rdzenie oraz 6 MB pamięci podręcznej 3. poziomu.  

Dzięki przewadze czterech rdzeni wyniki 3Dmarka Vantage dla i7-720QM (25418 pkt.) wskazują ponad 3,3-krotny wzrost wydajności w stosunku do i5-520M (7626 pkt). Jeśli natomiast weźmiemy pod uwagę bardziej miarodajne programy, przewaga nie jest już tak znaczna, ale dalej zauważalna. Badanie wPrime32 i7-720QM ukończył średnio o 4 sekundy szybciej od konkurenta. W przypadku cięższego testu wPrime1024 przewaga czterordzeniowca jest jeszcze bardziej odczuwalna, bowiem wykonanie tego testu zajmie i5-520M średnio 51 sekund dłużej.

Karta grafiki GeForce GTS 360M jest klasyfikowana przez samego producenta jako układ o wysokiej wydajności. Patrząc jednak na wyniki testów, ciężko odmówić jej miejsca wśród kart dla „entuzjastów", gdyż na chwilę obecną Nvidia nie zaoferowała jeszcze nowych kart w tym segmencie, a wydajność „pełnego" GF GTS 360M instalowanego w Toshibie jest porównywalna do „entuzjastycznego" GF GTX 260M.

Jak już zdążyłem napomknąć, na wyposażeniu X500-11Z znalazły się dwa dyski. Pierwszy z nich to 64-gigowy dysk SSD Toshiby, drugi zaś to typowy talerzowy Hitachi o pojemności 500 GB (trzeba tu też zaznaczyć, że jak na dysk konwencjonalny jest to urządzenie bardzo szybkie; średni transfer w teście HD Tune był równy 82,5 MB/s). Producent postanowił jednak sprawić nabywcom prawdziwą przyjemność i system zainstalował na jeszcze szybszym dysku SSD, którego średnie transfery przekraczają 113 MB/s. A czas dostępu 0,3 s dość wydatnie wpływa na szybkość wczytywania Windowsa.