Wystrój zewnętrzny Toshiby L750D budzi pozytywne odczucia. Pokryta prążkami popielata klapa ekranu przyciąga wzrok kupującego, a jej powierzchnia nie brudzi się przesadnie. W centrum dekla umieszczono pokaźne logo producenta.

Najmniej solidnym elementem laptopa wydaje się być pokrywa matrycy, która prezentuje niedostateczną sztywność. W trakcie naciskania na nią słyszalne są wyraźne naprężenia materiału. Taką sobie wytrzymałością cechuje się ramka ekranu, która optycznie sprawia wrażenie masywnej. Element ten ponadprzeciętnie wygina się na boki (jest to widoczne np. podczas unoszenia dekla za jeden z rogów).

Zawiasy, na których wsparto ekran, dosyć słabo tłumią drgania górnej części ramki wyświetlacza. Opór wytwarzany podczas odchylania ekranu jest średni. Unoszenie pokrywy jedną ręką nie powoduje odrywania się jednostki zasadniczej od podłoża. 

Estetyka pulpitu roboczego jest raczej praktyczna, choć w przypadku lakierowanych powierzchni jest to stwierdzenie mocno kontrowersyjne. Na szczęście na popielatym lakierze (w obszarze ułożenia dłoni) odciski palców nie są specjalnie widoczne. Zabrudzenia zbierają się natomiast na pozostałych połyskujących elementach obudowy, w tym na obwódce podstawy klawiatury.

Solidność korpusu jest zadowalająca. Materiał cechuje się typową dla tego rodzaju tworzywa elastycznością, która jest wyczuwalna jedynie w przypadku mocniejszego ucisku.

Gama interfejsów zewnętrznych nie jest do końca zadowalająca. In minus trzeba odnotować brak złącza USB 3.0. Toshiba L750D posiada trzy porty w standardzie 2.0, z których dwa obsługują funkcję Sleep-and-Charge. Wyprowadzenie obrazu z laptopa może być realizowane przez port VGA oraz cyfrowy interfejs HDMI.

Rozlokowanie złączy jest w moim odczuciu przeciętne. Boli ulokowanie gniazda zasilania w tylnej części prawej flanki. Wystająca końcówka przewodu zasilania ogranicza swobodę operowania myszką komputerową. Cieszy natomiast fakt przeniesienia portów audio oraz wyjść obrazu na lewą stronę obudowy.

Dostęp do dysku twardego oraz pamięci RAM jest realizowany przez wydzielone pokrywy serwisowe. 

W Toshibie L750D-15J wykorzystano matrycę Samsunga o przekątnej ekranu 15,6 cala oraz rozdzielczości nominalnej 1366x768.

Na pierwszy rzut oka wyświetlacz wyróżnia się poprawną luminancją obrazu. Testy przeprowadzone urządzeniem kalibrującym zdają się potwierdzać pozytywne wrażenia wzrokowe. W centralnym fragmencie matrycy jasność wynosi niespełna 230 cd/m², co należy uznać za dobre osiągnięcie. Co ważne, w żadnym fragmencie panelu natężenie oświetlenia nie spada poniżej granicy 200 cd/m². Świadczy to o dostatecznie równomiernym oświetleniu całej powierzchni matrycy.

Odwzorowanie palety barw sRGB jest minimalnie lepsze od przeciętności typowej dla tego segmentu tanich matryc TN. Na tym polu wyświetlacz Samsunga nieznacznie ustępuje ekranowi CMO z laptopa Asus K53BY (697342:731555 kolorów), a wyprzedza chociażby panel LG wykorzystany w HP 4535s (697342:565247 kolorów). Matryca oddaje paletę sRGB w około 84% (697342:833600 kolorów).

W przypadku laptopa Toshiba L750D-15J mamy do czynienia z technologią AMD Vision w rewizji A4. Jednostkę centralną urządzenia stanowi dwurdzeniowy procesor AMD A4-3300M, którego rdzenie pracują z bazową częstotliwością 1,9 GHz. W trybie Turbo częstotliwość taktowania wzrasta natomiast do poziomu 2,5 GHz. TDP układu wynosi 35 W.

Wydajność procesora AMD wypada blado na tle dwurdzeniowych jednostek Sandy Brigde drugiej generacji. W teście Cinebench R10 xCPU (wersja 64-bitowa) układ A4-3300M wypracował wynik 4321 pkt. Najwolniejszy ze standardowych procesorów Core i3 drugiej generacji (model 2310M) notuje średnio 7385 pkt. (o 71% więcej).

Wyraźna różnica w wydajności jest widoczna również w wynikach uzyskanych przy użyciu narzędzia 3DMark Vantage CPU. Jednostka AMD osiągnęła 3191 pkt., podczas gdy Core i3-2310M uzyskuje średnio ponad 6600 pkt. (czyli ponad dwa razy więcej).

Na ogólną wydajność jednostki APU składa się również, zintegrowany w jednym obrębie z procesorem, rdzeń graficzny HD 6480G. Zintegrowana grafika AMD cechuje się obecnością 240 jednostek wykonawczych oraz obsługą instrukcji DirectX 11. Rdzeń modułu pracuje z częstotliwością nominalną 444 MHz. Warto zaznaczyć, iż mobilny Radeon nie posiada własnej pamięci, co oznacza, że korzysta z zasobów współdzielonych.

W teście syntetycznym 3Dmark Vantage GPU moduł graficzny HD 6480G zanotował wynik 1244 pkt., co daje minimalną przewagę względem układu HD Graphics 3000, który w zestawieniu z procesorem Core i3-2310M z reguły uzyskuje wyniki poniżej 1150 pkt.

Wydajność karty graficznej AMD zmierzona przy użyciu oprogramowania 3DMark 11 została oceniona na 459 pkt. Dla porównania niezależny układ graficzny GeForce GT 520M uzyskuje w tym samym teście średnio 500 pkt. 

Dysk twardy Toshiba MK5075GSX uzyskał średni transfer danych na poziomie około 58 MB/s (HD Tune).

Toshiba L750D-15J to propozycja skierowana do osób poszukujących niedrogiego laptopa multimedialnego. 

Plusy tej konstrukcji to głównie przyzwoita ciepłota platformy roboczej oraz poprawna kultura działania wentylatora podczas wykonywania typowych operacji. Uwagę przykuwa popielate wykończenie obudowy, które nieźle się prezentuje, a jednocześnie sprawnie maskuje zabrudzenia korpusu wynikające z użytkowania laptopa.

Na chwilę warto zatrzymać się przy matrycy Samsunga, która w stopniu wystarczającym odwzorowuje przestrzeń sRGB oraz cechuje się optymalną jasnością obrazu. Z drugiej strony ekran razi wąskim zakresem użytecznych kątów widzenia w pionie oraz przejawiającą się delikatną ziarnistością obrazu.

Główną wadą laptopa Toshiby jest niewygodna klawiatura o nietypowym rozmieszczeniu przycisków. Negatywnie oceniłem również sztywność dekla oraz przygrubą, połyskliwą ramkę wyświetlacza.

Reasumując, konkurencja w segmencie tanich laptopów multimedialnych jest znaczna, co przy niewystarczającym współczynniku wydajności do ceny zakupu L750D-15J (gorszym, niż chociażby w przypadku multimedialnych Asusów z serii K53) może powodować słabsze zainteresowanie tym modelem laptopa.

Aktualne ceny Toshiby Satellite L750D-15J