Pomimo spiętrzenia recenzji notebooków przetestowaliśmy dwie podstawki chłodzące marki Revoltec. Testy były nietypowe, gdyż posłużyły nam do nich laptopy z ekranem 17 i 12”. Jak mogliśmy się ostatnio przekonać zarówno te większe jak i te mniejsze potrafią się mocno nagrzewać. A że akurat pogoda na zewnątrz była upalna, trafiliśmy w sam raz - nie mogliśmy wybrać lepszego terminu.

Obie podstawki Revolteka, które do nas dotarły, tj. RNC-3000 i RNC-2100, są podobne i ich konstrukcja opiera się na identycznych rozwiązaniach. Obie to konkretne kawały żelastwa, w sensie aluminium. Nie ma co jednak podniecać się tym faktem, gdyż większość podstawek  wykonuje się obecnie z tego materiału.

W RNC-3000 nachylona pod niewielkim kątem płyta, na której spoczywa laptop, jest ze srebrnego aluminium (dostępna jest też wersja czarna), a pod spodem znajdują się elementy z czarnego plastiku. Natomiast w mniejszej RNC-2100 i aluminium, i plastik są mniej więcej czarne.

Konstrukcja obu przyrządów jest mało skomplikowana. Na froncie aluminiowej blachy mamy występ zabezpieczający laptop przed zsunięciem, zaś na stronie spodniej zmieszczono plastikowe kieszenie służące do przechowywania pod ręką drobiazgów i kabli zasilających (USB) oraz trzy wentylatory o średnicy 8 cm w przypadku RNC-3000 i dwa o średnicy 7 cm w mniejszej RNC-2100. Z boku, obok portu do zasilania, mamy po jednym dodatkowym gnieździe USB (chodzi o to, by chłodzony laptop nie tracił jednego po dopięciu kabelkiem podstawki).

Wiatraczki pracują wszystkie naraz i w jednakowym tempie (około 1500 obr/min w obu modelach), albowiem nie istnieje możliwość regulacji prędkości.

Pierwsze testy miały pokazać różnicę w zachowaniu się laptopów poddanych obciążeniom bez podstawki i na podstawce. W tym celu notebooki pracowały na biurku przez trzy godziny z obciążeniem, jak to zwykle podczas naszych rutynowych sprawdzianów nagrzewania się. Następnie przez trzy godziny pracowały na włączonej podstawce, a my kontrowalismy temperaturę podzespołów i co godzinę mierzyliśmy temperatury na obudowie. Oto uzyskane wyniki.

Legenda:

1) po 3 h bez podstawki
2) po 0,5 h od umieszczenia na podstawce
3) po 1 h od umieszczenia na podstawce
4) po 2 h od umieszczenia na podstawce
5) po 3 h od umieszczenia na podstawce

Legenda:

1) po 3 h bez podstawki
2) po 0,5 h od umieszczenia na podstawce
3) po 1 h od umieszczenia na podstawce
4) po 2 h od umieszczenia na podstawce
5) po 3 h od umieszczenia na podstawce

Przed omówieniem rezultatów należy się jeszcze Czytelnikowi  wyjaśnienie odnośnie warunków, w jakich przeprowadzaliśmy testy. Co prawda pilnowaliśmy, by temperatura otoczenia pozostała stała (25,5°C), ale przez otwarte okno wpadało coraz chłodniejsze, w miarę zbliżania się wieczoru, świeże powietrze. Jak się później okazało, była to szczęśliwa okoliczność, gdyż mogliśmy stwierdzić, czy czynnik ten ma jakiś wpływ na chłodzenie laptopa. Wyszło na jaw, że efekt pracy podstawki jest zauważalny (obniżenie temperatury pulpitu Asusa W2W o parę stopni, góra trzy), ale lepsza cyrkulacja i wprowadzenie do pomieszczenia świeżego powietrza dają jeszcze lepszy skutek. Stało się to jasne, kiedy zwróciliśmy uwagę na temperaturę pracy procesora w Asusie W2W. Dla porównania przedstawiamy dane z testu „od początku na podstawce”, przeprowadzonego w o pół stopnia niższej temperaturze otoczenia, ale kiedy okno było zamknięte.

Legenda:

1) po 1,5 h
2) po 3 h

Legenda:

1) po 1,5 h
2) po 3 h

Podczas gdy w pierwszym teście po postawieniu laptopa na podstawkę udało się przez trzy godziny schłodzić procesor bardzo wyraźnie, o 9 stopni, przez trzy godziny pracy od początku na podstawce procesor zachował temperaturę 90 stopni, o dwa tylko niższą od maksimum notowanego bez podstawki.

Inny efekt osiągneliśmy w przypadku Packard Bella BG46 (12”) posadzonego na podstawce RNC-2100. W jego przypadku chłodzenie po i w trakcie dało zbliżony efekt – w pierwszym teście udało się przez trzy godziny zbić temperaturę o 4 stopnie (z 69 do 65), a w drugim utrzymać przez trzy godziny temperaturę o pięć stopni niższą niż w teście bez podstawki (trzeba jednak wziąć poprawkę na niższą o 0,5 stopnia temperaturę w teście od początku na podstawce).

Trudnością, jaką napotykają testujący podstawki jest to, że z reguły mierzą ich wydajność z jednym tylko i tym samym wybranym laptopem. Dzięki dużej rotacji sprzętu mogliśmy sprawdzić czy podstawki chłodzące Revoltec sprawdzają się gorzej/lepiej w przypadku innych notebooków.

Żeby mieć pewność co do ich skuteczności, drugą część testów, próby czasowe, przeprowadziliśmy przy udziale innej pary komputerów. Wzięły w niej udział Toshiba Satellite P300-133 (17”) i Clevo TN120R (12”).

W krótkodystansowych próbach na czas sporo zależało od układów chłodzenia laptopów, ale wyniki pokazują, że da się odczuć wpływ podstawek.

Z powyższego wynika że wpływ podstawek niekoniecznie musi być korzystny. Jak widać procesor rozgrzewał się podobnie czy nawet szybciej, kiedy laptop pracował na podstawce (jeśli wierzyć wskazaniom Everesta). Obniżenie temperatury procesora wychodzi lepiej. W przypadku Clevo proces ten był o jedną trzecią szybszy, a w Toshibie już nie mówiąc... Trzeba jednak wiedzieć, że właściwości układu chłodzenia Toshiby przesądziły o tym że laptop ten niewiele sobie robił z podwyższonej temperatury, no i musieliśmy przeprowadzać próbę w węższym zakresie temperatur.

Hałas wytwarzany przez oba urządzenia jest podobny. Daje się odczuć wtedy, kiedy notebooki pracują bez obciążenia. W stresie natomiast, kiedy wentylatory komputerów szumią ostrzej, metaliczne bzyczenie wentyli podstawek ginie w tłoku.

Choć RNC-2100 dysponuje tylko dwoma śmigiełkami, mniejsza z podstawek jest odrobinę głośniejsza od większej, którą zaopatrzono w trzy wiatraczki. Bierze się to z tego, że w modelu RNC-3000 mają one o centymetr większą średnicę, stąd są nieco cichsze.

Na podstawie przeprowadzonych prób mozemy powiedzieć, że podstawki Revoltec dają pewien żądany od nich efekt, ale ich skuteczność nie stoi na zadowalającym poziomie. Czasem (kiedy nie panują upały) skuteczniejszą metodą na schłodzenie podzespołów jest po prostu otworzenie okna. Drobna poprawa nie jest warta wyprawki i pakowanie się w dodatkowy grat, dla którego trzeba znaleźć miejsce. Tyle tylko, że poprawienie sobie humoru za pomocą podstawki nie obciąży szczególnie budżetu – urządzenia Revolteka nie są przesadnie drogie.

Trzeba zadać sobie pytanie, dlaczego są one mało skuteczne? To przewidywaliśmy od początku – skoro aluminiowa płyta jest lita, nie ma drogi odprowadzenia ciepłego powietrza, a co z tego, że wiatraczki podmuchają trochę chłodnym (trzeba powiedzieć, że ciąg nie jest zbyt intensywny – trudno go wyczuć, przystawiając dłoń, a kartkę papieru A4 powiew nie zdmuchuje a zsuwa z podstawki, podnosząc ja może na wysokość paru milimetrów). Lepsze (efektywniejsze) jest więc rozwiązanie Zalmana z płytą perforowaną, która zapewnia pewną cyrkulację powietrza.