Test procesorów Celeron B710 oraz Pentium B950 i B960 (Sandy Bridge)

Również w testach gier Celeron B710 odstaje od procesorów Pentium. W niektórych tytułach w ogóle wypada z gry, gdyż wymagają one dwóch lub więcej rdzeni (Dawn of War II i F1 2011). Oba procesory Pentium zapewniły płynność na najniższych ustawieniach w całkiem dużej liczbie gier, a Celeron męczył się nawet z tak starymi tytułami jak Counter-Strike: Source i TrackMania.

Interesujące jest to, że zintegrowany układ HD Graphics z procesorów Pentium notuje często wyniki bardzo podobne do układu HD Graphics 3000 z procesorów Core [może to świadczyć o tym, że HD Graphics z procesorów Pentium ma tyle samo jednostek wykonawczych, czyli 12, a nie 6, jak to jest powszechnie podawane; wygląda na to, że 6 jednostek wykonawczych posiada tylko HD Graphics z procesorów Celeron - przyp. tłum.]. Można to zaobserwować np. w przypadku gier FIFA 12, F1 2011 (ultra low), DiRT 3, Battlefield: Bad Company 2, Risen, Resident Evil 5, TrackMania Nations Forever i Supreme Commander: Forged Alliance.

Procesory Intela o zredukowanych funkcjach dodatkowych wypadają całkiem nieźle na tle konkurentów spod znaku AMD. W testach wykorzystujących wszystkie rdzenie współczesne jednostki AMD zachowują się nawet nieźle. I tak słaby procesor E-350 jest porównywalny z Celeronem B710. Procesory Pentium B950 i B960 lokują się natomiast między jednostkami AMD A4 i A6 (Llano). Procesory Core i3 dystansują w testach syntetycznych zarówno modele z serii Pentium, jak i jednostki AMD.

W testach jednowątkowych architektura procesorów Intela ma zdecydowaną przewagę. Nawet procesor A8-3520M został pokonany przez słabego Celerona B710.

Procesory AMD posiadają jednak znacznie wydajniejszy układ graficzny, a ich dekoder wideo wspiera więcej formatów. Dekoder jest szczególnie ważny w przypadku Celerona B710, gdyż wydajność CPU nie wystarcza w nim do płynnego odtwarzania filmów HD (materiał MKV 720p H.264 z VLC na samym procesorze lekko przycinał).