Testy gry Dirt Rally

26/07/2015

W przeciwieństwie do gier wyścigowych Codemasters z ostatnich lat Dirt Rally ma bardziej realistyczny model jazdy, bliższy temu z gry Colin McRae Rally. Testy wydajnościowe zostały przeprowadzone na zaawansowanej pod względem dopracowania wersji dostępnej w ramach usługi Steam Early Access.

W Dirt Rally wykorzystano wersję rozwojową silnika EGO, nowszą od tej, która została użyta m.in. w grach Grid 2, Grid Autosport i F1 2013/2014. Technologia ta wygląda w użyciu przyzwoicie, aczkolwiek trochę trąci myszką. Plusem są same wozy, a to dzięki ich szczegółowemu odwzorowaniu, odblaskom itp., natomiast trasy wyścigów nie wyglądają najlepiej jak na dzisiejsze standardy. Można tu wytknąć mizernej jakości efekty świetlne (o różnych porach dnia świat wygląda jakoś tak smętnie, podobnie jak w Watch Dogs), a tekstury miejscami wydają się niewyraźne. Szczególnie słabo przedstawia się odwzorowanie podłoża. Ślady zostawiane przez koła wyglądają bardzo dwuwymiarowo.

Z drugiej strony Dirt Rally oferuje szerokie pole widzenia i ładne panoramy, które docenia się zwłaszcza podczas oglądania przebiegu rajdu na powtórkach. Pochwalić trzeba też odwzorowanie roślinności. Rzadko widuje się w grach wyścigowych występujące tu na niektórych trasach mnóstwo drzew, krzewów i traw. Kontrast pod tym względem jest szczególnie jaskrawy w porównaniu ze zbyt monotonnym, sterylnym otoczeniem w grach z serii F1. Urozmaicone są także domy, zaparkowane auta oraz widzowie. Całkiem sensownie wyglądają również sypiąca się spod kół ziemia i dym pojawiający się niekiedy w trakcie walki o jak najlepszy czas.

Najbardziej ze wszystkiego spodobał się autorowi model zniszczeń. Co prawda trzeba dość mocno przydzwonić w jakiś obiekt, by karoseria doznała poważnego szwanku, ale rysy, wgniecenia i brud łapie się bardzo łatwo. Oczywiście w różnych sytuacjach występują różne uwarunkowania pogodowe. Czasem jedzie się przez błoto, czasem przez kałuże deszczu a nawet po ośnieżonych stokach.

Mimo że testowana była gra w wersji Early Access, praktycznie nie występowały w niej błędy. Tylko na laptopie Clevo N150SD nie działał poprawnie tryb pełnoekranowy.

Rozszerzone opcje oferują sporo ustawień. Do tego dochodzi pięć zestawów odgórnych ustawień, które zmieniają jakość skokowo. Można także modyfikować rozdzielczość, tryb wyświetlania, a także inne opcje związane z obrazem (częstotliwość odświeżania, gammę, synchronizację pionową). Do dyspozycji są też liczne tryby wygładzania krawędzi jak np. CMAA i MSAA.