Mały czarny. Joybook S31 nie tylko wygląda sympatycznie, ale i od pierwszego wejrzenia wydaje się praktyczny. Na matowej, czarnej obudowie nie powinny bowiem pokazywać się zabrudzenia czy ślady uszkodzeń. Jako że jest to jednocześnie sprzęt niewielki i lekki, można z dużą dozą pewności wskazać jego grupę docelową - są to mianowicie osoby udające się często w podróże służbowe.

Chociaż opisywany laptop jest niewielki, klawiatura wyszła całkiem nieźle, jako że wykorzystano pod nią praktycznie całą szerokość pulpitu. Klawisze są wręcz potężne. Szkopuł w tym, że wskutek tych znacznych rozmiarów płytek trzeba je było zbić dość ciasno, tak że klawiatura nie jest zbyt czytelna. Bardziej jednak liczy się wygoda pisania. Pole powierzchni klawiatury zajmuje ponad połowę całości pulpitu, widać więc, że konstruktorzy zadbali o piszących.

Fakt, że nie zdecydowano się na odsunięcie strzałek od reszty, przesądził o tym, że prawy Shift zmniejszony został do rozmiaru Ctrl czy prawego Alta. Będzie to poważna niedogodność dla stawiających polskie znaki z pomocą tyldy (a na pewno jest nas trochę). Otóż trzeba brać poprawkę na rozmiar Shifta i rygorystycznie ukierunkowywać ruch palca, jako że gdy da mu się swobodę, może się zdarzać, że będzie on omyłkowo naciskał leżącą obok strzałkę prowadzącą kursor w górę. W naszym egzemplarzu testowym bardzo skromne rozmiary miał również Enter; przy czym zdjęcia promocyjne mówią coś zupełnie przeciwnego.

Klawisze są dość miękkie, mają w miarę długi skok, stop bardzo delikatny, a odpowiedź wstrzemięźliwą. Dzięki temu można pisać może nie najszybciej, ale zadowalająco cicho.

Tabliczka touchpada ma dobry ślizg, jednak na fabrycznych ustawieniach jest w stanie przenieść kursor tylko przez ¾ szerokości ekranu; w pionie zaś oblatuje praktycznie całą wysokość ekranu. Zapewnia ona jednak szybkie i zadowalająco precyzyjne manewrowanie po pulpicie. Prawa część tabliczki służy jako scroll, jednak brak jest na niej stosownego rysunku.

Pod gładzikiem znajdują się charakterystyczne dla BenQ przyciski touchpada z ułatwiającymi ich bezwzrokowe odszukiwanie żłobkami. Są one dość głośne, szczególnie na środku. Na skraju natomiast klikają dużo ciszej.

Umieszczone powyżej klawiatury, obok wyłącznika guziki pomocnicze są dość wyjątkowe. Otóż jeden z nich obsługuje funkcję QShot, pozwalającą na wykonywanie zrzutów ekranowych, np. z odtwarzanych filmów (co normalnie nie jest możliwe). Drugi natomiast (BenQ Surround) służy do włączania/wyłączania SRS TruSurround XT w programie Sound Manager.

Jednak najfajniejszym wihajstrem wydał nam się ulokowany na przedniej ściance przycisk do obsługi urządzeń bezprzewodowych. Pozwala on migiem uruchomić lub dezaktywować moduły WLAN i Bluetooth. Kiedy puścimy je w ruch, zapala się odpowiednia diodka podświetlająca plastikowy knefelek. Nie musimy więc, tak jak to ma miejsce w innych laptopach, łamać sobie paznokci, zmagając się z topornymi przełącznikami.

Joybook S31 to maszyna poprzedniej generacji, toteż mamy tu jeszcze platformę znaną jako Napa (charakteryzującą się m.in. magistralą FSB 667 MHz). W testowanym przez nas egzemplarzu zamontowany był procesor T5500, czyli jeden z najwolniejszych Core 2 Duo (1,66 GHz).

Grafiką zajmuje się zintegrowana karta GMA 950. Z tego co zdążyliśmy się dowiedzieć, jej następczyni, czyli GMA X3100 jak na razie wcale nie sprawuje się lepiej w grach. Oczywiście jednak paranie się grami na tym komputerze będzie chyba ostatecznością, kiedy udzielająca się użytkownikowi nuda przyjmie naprawdę koszmarne rozmiary.

Dysk twardy Fujitsu o pojemności 120 GB to średniak pod względem osiągów.