Recenzja hulajnogi Segway Ninebot KickScooter Max G2: Świetne prowadzenie dzięki w pełni hydraulicznemu zawieszeniu

Jedną z najważniejszych cech produktu jest zdecydowanie jego zawieszenie: kierownica jest wyposażona w amortyzator z przodu, a dwa amortyzatory z tyłu zapewniają komfortową jazdę. Oba mechanizmy zawieszenia są hydrauliczne. Obie opony są pneumatyczne, ale bezdętkowe, a w razie uszkodzenia samoczynnie się regenerują.

Chociaż hulajnoga elektryczna ma stopień ochrony IPX5, instrukcja obsługi mówi, że nie należy jeździć na niej w deszczu lub w mokrych warunkach.

Akumulator należy aktywować przed pierwszym włączeniem hulajnogi. Wystarczy podłączyć hulajnogę do zasilania sieciowego na trzy sekundy, a następnie hulajnoga się włączy. Nawet jeśli bateria jest wstępnie naładowana, nie będzie można od razu rozpocząć korzystania z Max G2, ponieważ będzie on ciągle emitował sygnał dźwiękowy i prosił o połączenie z aplikacją. W przeciwnym razie produkt ograniczy swoją maksymalną prędkość do 15 km/h (9,3 mph) i będzie kontynuował irytujący sygnał dźwiękowy. Wspomniana wcześniej hulajnoga elektryczna Xiaomi Mi 3 również wymaga podobnej aplikacji.

Tak więc są Państwo zmuszeni pobrać aplikację Segway-Ninebot i sparować pojazd ze smartfonem. Ale nie można tego zrobić bez udzielenia pozwolenia na lokalizację. Nie można również pominąć samouczka bezpieczeństwa. Po zakończeniu procesu parowania hulajnoga jest aktywowana i można z niej korzystać bez aplikacji.

Na początku omówmy minusy: Max G2 jest ciężki, bardzo ciężki. Do jej przenoszenia potrzebna będzie siła obu ramion; osoba może prawdopodobnie trzymać ją tylko przez kilka sekund w jednej ręce. Dzieje się tak zwłaszcza dlatego, że środek ciężkości hulajnogi znajduje się niewygodnie daleko z tyłu, gdy jest ona przenoszona. Max G2 nie nadaje się więc zbyt dobrze do regularnego wnoszenia i znoszenia po schodach i powinien być zabierany do pociągów tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne.

Zgodnie z oczekiwaniami, drążek kierownicy można złożyć. Istnieje mechanizm zabezpieczający, który należy popchnąć w górę, zanim będzie można zwolnić dźwignię blokującą drążek. Sama dźwignia pozostaje bardzo mocno na miejscu i wymaga znacznej siły, aby odciągnąć ją od drążka. Następnie drążek można złożyć i przymocować do sztywnego tylnego błotnika za pomocą haka na kierownicy. W przeciwieństwie do Xiaomi, hak nie służy jako dzwonek, ponieważ Max G2 jest wyposażony w głośny elektroniczny klakson.

Silnik o mocy 450 W znajduje się w tylnym kole, co oznacza, że moc może być przenoszona nawet wtedy, gdy na chwilę podniesiemy przednie koło, aby wjechać na niewielki krawężnik. Hamowanie odbywa się za pomocą hamulca bębnowego z przodu i hamulca elektronicznego z tyłu.

Konfiguracja oświetlenia jest doskonała. Max G2 jest wyposażony nie tylko w jasne przednie światło i tylne światło, które zwiększyło swój rozmiar, ale także kierunkowskazy po lewej i prawej stronie. Kierunkowskazy te znajdują się na samych końcach chwytów i kierują światło zarówno do przodu, jak i do tyłu. Wyświetlacz informuje kierowcę, czy migacze i światła są włączone.

Ale ponieważ przednie światło jest umieszczone dość wysoko, jeden z kabli prowadzących do kierownicy zawsze znajduje się nieco na jego drodze. Przewód hamulcowy zwisa tuż przed reflektorem i zakłóca wiązkę światła.

Elektroniczny klakson jest bardzo głośny i może być nawet słyszalny dla kierowców. Światła i klakson obsługuje się lewym kciukiem.

Jak wspomniano wcześniej, konieczne jest jednorazowe podłączenie hulajnogi do aplikacji na początku, w przeciwnym razie ograniczy ona swoją maksymalną prędkość do 15 km/h (9,3 mph) i będzie emitować ciągły sygnał dźwiękowy. Teoretycznie można później korzystać z urządzenia bez aplikacji.

Aplikacja zapewnia jednak przydatne ustawienia i dodatkowe informacje. Jest to szczególnie ważne, biorąc pod uwagę, że wyświetlacz pokładowy skutera pokazuje tylko bardzo podstawowe informacje.

Liczne dodatkowe opcje obejmują poziom odzyskiwania energii poprzez hamowanie regeneracyjne (trzy ustawienia: Silne, Słabe, Wyłączone), tryb chodzenia, zachowanie ładowania akumulatora, blokadę kodową i funkcję antykradzieżową, która sprawia, że skuter zaczyna migać światłami i głośno piszczeć, gdy wykryje nienormalne wibracje.

Istnieją również mniej popularne ustawienia, takie jak kontrola trakcji (obecnie wciąż w fazie beta). Hulajnoga elektryczna jest również kompatybilna z aplikacją Apple Find My, która ułatwia odnalezienie urządzenia w przypadku jego zgubienia.

Chociaż aplikacja jest bogata w funkcje, jest bardzo nieintuicyjna, skomplikowana i niewiarygodnie powolna i zdecydowanie wymaga optymalizacji.

Po pierwsze, nie jest jasne, gdzie niektóre rzeczy znajdują się w aplikacji. Rzeczywiste opcje znajdują się w "Więcej funkcji" na samym dole ekranu głównego. Jednocześnie można kliknąć obraz skutera u góry, aby uzyskać dostęp do nowego (pośredniego) niezbyt użytecznego ekranu, który pozwala przejść do pulpitu nawigacyjnego z informacjami o jeździe (dane dotyczące prędkości, dystans podróży itp.) lub informacjami o urządzeniu za pomocą kolejnego kliknięcia. W tym momencie użytkownik znajduje się już na trzecim poziomie aplikacji, co nie ma większego sensu.

Co więcej, po każdym kliknięciu przez kilka sekund pojawia się pusty ekran z kółkiem ładowania, mimo że wszystko, co robisz, to dostęp do prostego podmenu. Pozostaje tajemnicą, co sprawia, że aplikacja ładuje się tak długo.

Ogólnie rzecz biorąc, aplikacja nie jest łatwa w nawigacji, niepotrzebnie skomplikowana i irytująco powolna. Przydałoby się jej menu z nie więcej niż dwoma poziomami i dobrze zorganizowany ekran główny, który umożliwia dostęp do wszystkich opcji. Wydaje nam się dziwne, że aplikacja wciąż cierpi na takie bóle rozwojowe, mimo że z pewnością istnieje już od dłuższego czasu.

Nasza trasa testowa rozciąga się od północno-zachodniej części Berlina, wzdłuż pierścienia Gesundbrunnen do Pałacu Charlottenburg, przez Ogrody Pałacowe (nieasfaltowe drogi) i trochę dalej. Następnie pojechaliśmy tą samą trasą z powrotem, a następnie pojechaliśmy wspaniałą, gładką asfaltową ścieżką rowerową tuż obok autostrady i przez Seestraße. Podczas jazdy napotkaliśmy kilka niewielkich podjazdów przez mosty, spiralną rampę prowadzącą w górę mostu (patrz zdjęcie poniżej) i stromy podjazd w Ogrodach Pałacowych.

Potężny 450-watowy silnik napędza hulajnogę z dużą siłą podczas przyspieszania. Można zauważyć wyraźną różnicę w porównaniu z 300-watowym silnikiem oferowanym przez Xiaomi Mi Electric Scooter 3 Hulajnoga elektryczna Xiaomi Mi 3. Jeśli można ufać wskaźnikowi, hulajnoga może poruszać się konsekwentnie z maksymalną prędkością 22 km/h (13,7 mph), a nie 20 km/h (12,4 mph). To, wraz z szybkim przyspieszeniem, daje kierowcom poczucie, że mogą jechać nieco szybciej niż na wyżej wymienionej hulajnodze Xiaomi. Nie zauważyliśmy żadnego znaczącego opóźnienia między naciśnięciem przepustnicy a reakcją skutera. Pod tym względem Max G2 jest również przyjemny i szybki. Przy wyłączonym odzyskiwaniu energii hulajnoga jest w stanie kontynuować swobodne toczenie się przez długi czas, co oznacza, że silnik ma raczej niski opór. W zależności od otoczenia, hałas silnika może wahać się od ledwo zauważalnego do całkowicie niesłyszalnego (np. na drodze).

Z drugiej strony hamulce mają stosunkowo miękki tuning, co dotyczy również dźwigni hamulca. W rezultacie trzeba pociągnąć dźwignię prawie do samego uchwytu, aby mocno zahamować. Ale przynajmniej nie grozi ci przelecenie przez kierownicę, jeśli kiedykolwiek wciśniesz hamulce z mniejszą ostrożnością.

Podnóżek jest przyjemnie szeroki i długi oraz zapewnia wygodne miejsce do stania. Max G2 jest bardzo wygodny w prowadzeniu, nie tylko ze względu na swój rozmiar, wagę i zawieszenie, które naszym zdaniem wykonuje świetną robotę. Przyłapaliśmy się na instynktownym napinaniu ciała w oczekiwaniu na wyboje (coś, czego nauczyliśmy się z naszego doświadczenia w jeździe na skuterach bez zawieszenia), a potem podziwialiśmy, jak delikatnie Max G2 ślizgał się po nich. Tylne amortyzatory wydają tylko lekki stukot, gdy mamy do czynienia z większymi wybojami. Jeździliśmy nawet na hulajnodze po nierównych, brukowanych ścieżkach (co nie jest problemem na płaskich drogach). Oczywiście nie było to przyjemne doświadczenie, ale zadziwiające jest to, jak wiele drgań może pochłonąć sama hulajnoga w tak ekstremalnym scenariuszu. Co więcej, można nawet nieco dostosować sztywność tylnego zawieszenia do swoich potrzeb, przestawiając amortyzatory z pozycji "Soft" na "Hard" lub odwrotnie.

Bateria ma pojemność 551 Wh i może być ładowana przez dwa różne porty. Ninebot dołączył kabel 230V, za pomocą którego hulajnoga może ładować się prądem do 2A. Drugi port jest przeznaczony do użytku z okrągłą wtyczką 42 V i może obsługiwać do 5 A.

Ładowarka jest wygodnie zintegrowana z Max G2, co oznacza, że do naładowania baterii potrzebny jest tylko odpowiedni kabel, a nie nieporęczny zasilacz. Ale jak wspomniano wcześniej, sprawia to, że hulajnoga jest cięższa. Dobrym kompromisem między wagą a wygodą byłaby wymienna bateria, taka jak w modelu So4 Pro Gen 2. Bateria w Ninebocie jest niestety niewymienna.

Najlepiej byłoby naładować baterię w nocy przed jazdą, ponieważ proces ten zajmuje około sześciu godzin. Podczas ładowania hulajnogi wyświetlacz zaświeci się i pokaże aktualny procent naładowania baterii. Paski poziomu naładowania akumulatora będą migać od jednego do pięciu, wskazując postęp ładowania. Zapali się również tylne światło, co wydaje się niepotrzebnym dodatkowym zużyciem energii. Gdy bateria jest pełna, wbudowana ładowarka i wyświetlacz po prostu się wyłączą, aby zapobiec przeładowaniu.

Ninebot twierdzi, że e-hulajnoga ma maksymalny zasięg 70 km (43,5 mil) i zazwyczaj może pokonać około 50 km (31,1 mil). Zabraliśmy Max G2 na naszą bardzo zróżnicowaną jazdę testową po Berlinie (patrz wyżej: gładki płaski asfalt, ścieżki parkowe i kilka podjazdów na mosty). Rowerzysta ważył około 72 kg (158,7 funta), a temperatura na zewnątrz wynosiła około 12°C (53,6°F).

W trybie sportowym (maksymalna prędkość 22 km/h w Niemczech, czyli 13,7 mph) hulajnoga elektryczna przejechała 41 km (25,5 mil) i była naprawdę bliska całkowitego rozładowania. Średnia prędkość wynosiła 18,6 km/h (11,6 mph) według Komoot. Aplikacja Ninebot wskazywała jednak średnią prędkość 14,3 km/h (9,1 mph). Krótkie postoje zostały prawdopodobnie uwzględnione w tych szacunkach, ponieważ poza tym obie aplikacje podały bardzo podobne dane.

Nasza druga trasa testowa miała "tylko" 10 km długości, ale tym razem korzystaliśmy z trybu standardowego. W tym trybie hulajnoga przyspiesza zauważalnie wolniej. Ta podróż obejmowała przejechanie 5 km ścieżką rowerową wzdłuż prostej Seestraße, a następnie powrót w przeciwnym kierunku. Poza momentami, w których zatrzymywaliśmy się na światłach, Max G2 jechał na pełnym gazie. W rezultacie nasza średnia prędkość wynosiła 19,1 km/h (11,9 mph) według Komoot, podczas gdy aplikacja Ninebot wskazywała tylko 15,5 km/h (9,6 mph). Różnica wynika prawdopodobnie z czasu postoju na światłach (Komoot's Time in Motion vs. Ninebot app's Record Time).

Po przejechaniu 10 km poziom naładowania baterii spadł ze 100% do 87%. Następnie w pełni naładowaliśmy baterię zużywając 103,7 Wh energii. Odpowiada to mniej więcej 10,4 Wh zużytym na kilometr. Szacunki sugerują, że Max G2 może teoretycznie przejechać 53 km (32,9 mil) na jednym ładowaniu, co jest zbliżone do typowego zasięgu deklarowanego przez producenta.