Satellite M100 to jakby miniatura jej większych sióstr. Podobnie jak w Satellite A100 i Tecrze A7 srebrny pulpit zachodzi na przód platformy roboczej łagodnym, zaokrąglonym stokiem i podobnym nachyleniem opada ku tyłowi. Jego środkową część zajmuje czarna klawiatura. Powyżej tejże umieszczono ciąg dużych, eleganckich, praktycznych ale głośno klikających przycisków sterujących z wyłącznikiem włącznie oraz głośniki firmy Harman Kardon. Ekran chroniony jest przez pokrywę w kolorze grafitowym.

"Emsetka" jest, wydaje nam się, plastikowa, jednak zastosowane do jej produkcji materiały są przyzwoite. Plastik na podstawie jest trochę chrzęszczący, a klapa ugina się dość wyraźnie przy naduszaniu. Łatwo dostrzec również niedokładność w spasowaniu pulpitowej listwy obok lewego głośnika. Najbardziej irytuje jednak niestabilny, rozklekotany akumulator (pod tym względem znać tu powinowactwo z modelem Satellite A110). Podsumowując - jakość wykonania zaledwie zadowalająca. Toshiba mogłaby się podciągnąć na tym polu, byśmy ją bardziej lubili.

Szerokie zawiasy są na tyle sprawne, że pozwalają o sobie zapomnieć. A są one w użyciu często, jako że zależnie od przyjętej pozycji co rusz będzie przychodziło zmieniać nachylenie wyświetlacza (kłaniają się wąskie kąty widzenia). Problem kiwania się ekranu po jego poruszeniu nie występuje.

Wielkim atutem M100 są jej ograniczone gabaryty. Laptop ten nie jest może kruszyną, ale ze względu na ciężar jest zdecydowanie mobilniejszy od swych większych sióstr.  

Wyposażenie w złącza jest zupełnie satysfakcjonujące jak na sprzęt tego rzędu wielkości. Z racji jednak niedostatków przestrzeni ich rozmieszczenie nie jest niestety optymalne. Tylko jeden z portów USB znajduje się na tyle: drugi trafił na środek lewego boku, a dwa pozostałe - na sam przód prawej burty.

Kiedy nie mamy względem niej większych wymagań, niewielka M100 jest zdecydowanie cicha, jak to Toshiba. Wszelki jednak wysiłek, a już szczególnie ten w sferze graficznej, przyprawia komputer o żywsze kręcenie się wentylatora. I tak w trakcie uskuteczniania gry nie ma bata - dmuchawa chodzić będzie non stop, dość donośnie wywiuwając gorące powietrze. Trzeba jednak jej przyznać, że nie robi tego pełną parą - na maksymalne obroty wentylacja wchodzi z rzadka.

Ciepło

Pomimo tego, że obudowa M100 jest raczej skromnych rozmiarów, nie dochodzi w niej do nadmiernego gromadzenia się ciepła, które przenikałoby do zewnętrznych ścian laptopa. Na powierzchni pulpitu po długich godzinach zabawy z kartą graficzną w roli głównej stwierdziliśmy maksimum w wysokości 36,5 stopnia. Po spodniej stronie obudowy z kolei temperatura przekroczyła nieznacznie 40 stopni.

Podobnie jak w Tecrze czy każdej innej Toshibie Satellite, w modelu tym mamy do czynienia z akumulatorem o pojemności 4000 mAh. Nie wyżywi on M100 zbyt długo, szczególnie że maszyna ta - choć niewielka - wyposażona jest w dość prądożerne podzespoły. Ten właśnie czynnik w przykry sposób ogranicza mobilność przenośnego komputera.

Szczupła, zwinna i dość dziarska Toshiba M100-165 jest ciekawą propozycją z racji stosunkowo dużej mocy drzemiącej w relatywnie niewielkim ciele. O jej atrakcyjności przesądza przede wszystkim karta graficzna MR X1400 dysponująca własną pamięcią. Jeżeli zaś mielibyśmy stanąć przed wyborem kupienia w podobnej cenie laptopa z kartą zintegrowaną i M100, wybór padnie zdecydowanie na Toshibę w wypadku osób pragnących mieć komputer przenośny, na którym można uruchomić ostatnio wydane gry. W naszym kraju właściwie nie sposób dostać notka z 14-calowym ekranem i mocniejszym układem graficznym (Asusy A8Jp i A8Js są nadal niedostępne). Tego waloru Toshiby nie docenią natomiast osoby poszukujące laptopa maksymalnie długo pracującego na wewnętrznym źródle zasilania - żywotność niewielkiego akumulatora M100 jest nader krótka.