Analiza procesorów Intel Arrow Lake-H: Core Ultra 200H sprawia, że Lunar Lake staje się niemal zbędny
Przegląd Intel Core Ultra 200H
Wraz z Meteor Lake, Intel wprowadził w zeszłym roku nowy schemat nazewnictwa, przechodząc z Core i7-13700H na Core Ultra 7 155H, jednocześnie przyjmując architekturę opartą na kafelkach dla swoich procesorów mobilnych.
We wrześniu ubiegłego roku Intel zaprezentował Lunar Lake(Core Ultra 200V), monolityczną linię procesorów mobilnych opracowaną przez oddzielny zespół w ramach Intela. Układy te zostały zaprojektowane z myślą o wydajności, charakteryzując się znacznie niższym zakresem 15-37 watów.
Teraz Intel wprowadza Arrow Lake, zaczynając od serii H(Core Ultra 200H), która jest pozycjonowana jako prawdziwy następca Meteor Lake. Procesory te charakteryzują się szerszym zakresem TDP wynoszącym 28-115 watów, dzięki czemu lepiej nadają się do laptopów o wyższej wydajności.
Jednak przy współistnieniu zarówno Lunar Lake, jak i Arrow Lake, nieuchronnie będzie dochodzić do nakładania się obu linii, co może powodować dezorientację konsumentów
ProcesoryArrow Lake-H są produkowane przy użyciu zaawansowanych węzłów TSMC: N3B dla płytek CPU, N5B dla płytek GPU oraz N6 dla komponentów SoC i I/O. Następnie Intel montuje chipy przy użyciu technologii pakowania Foveros 3D . Według Intela, ulepszone opakowanie pozwoliło na zmniejszenie rozmiaru chipu nawet o 33%.
Podobnie jak w przypadku Lunar Lake, Arrow Lake-H zawiera rdzenie Lion Cove Performance i rdzenie Skymont Efficiency. Jednak kluczową zmianą w stosunku do poprzednich rdzeni Redwood Cove P jest to, że Hyper-Threading nie jest już obsługiwany. Oznacza to, że choć Core Ultra 7 255H jest wyposażony w 16 rdzeni, to może przetwarzać tylko 16 wątków jednocześnie, podczas gdy Meteor Lake Core Ultra 7 155H (również z 16 rdzeniami) obsługiwał 22 wątki. Mimo to oczekuje się, że wydajność wielordzeniowa ulegnie znacznej poprawie.
Nie ma większych zmian w innych kluczowych funkcjach. Arrow Lake teoretycznie obsługuje Thunderbolt 5, ale wymaga to dodatkowego układu. W rezultacie większość laptopów z procesorami Arrow Lake będzie nadal dostarczana z Thunderbolt 4.
Intel twierdzi również, że poprawiła się wydajność sztucznej inteligencji, a chipy Arrow Lake osiągają do 99 TOPS. Liczba ta reprezentuje jednak łączną wydajność CPU, GPU i NPU. Sama jednostka NPU pozostaje stosunkowo słaba, zapewniając zaledwie 13 TOPS -co stanowi wyraźny kontrast w stosunku do NPU Lunar Lake, który osiąga do 48 TOPS.
W rezultacie laptopy Arrow Lake nie spełniają minimum 40-TOPS NPU wymaganego do uzyskania certyfikatu Copilot+. Pomimo tego, funkcje Windows AI - takie jak Studio Effects dla kamer internetowych i napisy na żywo - są nadal obsługiwane.
Jednak przyszła kompatybilność laptopów Arrow Lake z nadchodzącymi funkcjami, takimi jak Recall, pozostaje niepewna. Zintegrowane aktualizacje graficzne omówimy bardziej szczegółowo w oddzielnym artykule.
W momencie premiery dostępnych będzie pięć modeli z nowej serii Arrow Lake-H. Wśród nich znajdzie się high-endowy Core Ultra 9 285H, który osiąga taktowanie do 5,4 GHz, a także dwa warianty Core Ultra 7 i dwa Core Ultra 5. Modele różnią się maksymalnym taktowaniem, liczbą wydajnych rdzeni i zintegrowanym GPU, jak przedstawiono w poniższej tabeli.
Kupujący powinni jednak zachować ostrożność, ponieważ tylko modele z oznaczeniem"Ultra" i"5" na końcu należą do nowej generacji Arrow Lake. Procesory z"0" na końcu (np. Core 5 220H, Core 7 250H) to odświeżone układy Raptor Lake, które bazują na znacznie starszej architekturze.
Systemy testowe - Asus i MSI dostarczają pierwsze modele
Dwa systemy testowe wykorzystane do testów porównawczych to Asus Zenbook Duo i MSI Prestige 16 AI Evooba napędzane przez Core Ultra 9 285H. Urządzenia te charakteryzują się różnymi konfiguracjami zasilania, które bezpośrednio wpływają na ogólną wydajność.
W Zenbook Duo procesor osiąga szczytową wartość 60 watów, ale stabilizuje się na poziomie zaledwie 24 watów przy stałym obciążeniu. Z kolei Prestige 16 AI Evo odnotowuje początkowy skok do 115 watów, po czym szybko osiada na poziomie 45 watów. Ze względu na te różnice, krótkotrwałe testy porównawcze oferują lepsze wskazanie potencjalnej wydajności wielordzeniowej.
Będziemy również dodawać wyniki testów porównawczych dla Core Ultra 5 235H wkrótce.
Procedura testowa
Aby zapewnić miarodajne porównanie różnych procesorów, oceniamy zużycie energii wraz z syntetyczną wydajnością benchmarku, co pozwala nam określić ogólną wydajność.
Nasze pomiary zużycia energii są przeprowadzane przy użyciu zewnętrznego wyświetlacza, eliminując jakikolwiek wpływ zmiennego zużycia energii przez wewnętrzny wyświetlacz. Należy jednak pamiętać, że mierzymy całkowity pobór mocy systemu, a nie tylko porównujemy surowe wartości TDP.
Wydajność i efektywność pojedynczego rdzenia
Zaobserwowaliśmy już wysoką wydajność jednordzeniową procesorów Lunar Lake, ale nie jest zaskoczeniem, że Core Ultra 9 285H - wyposażony wte same rdzenie P, ale wyższą częstotliwość taktowania 5,4 GHz (+300 MHz) - osiąga nieco lepsze wyniki.
W teście wielordzeniowym Cinebench 2024 Core Ultra 9 285H utrzymuje 4% przewagę nad Core Ultra 9 288V i zapewnia znaczną poprawę o 18% w stosunku do swojego bezpośredniego poprzednika, Core Ultra 9 185H Core Ultra 9 185H. Pozwala to Intelowi dogonić najszybszy układ Snapdragon X Elite firmy Qualcomm (X1E-84-100).
Przewaga nad najnowszymi modelami AMD Zen 5 wynosi około 10%, podczas gdy Applegeneracja M3 wyprzedza o 11%. Układy M4 pozostają jednak w swojej własnej lidze, mogąc pochwalić się prawie 40% przewagą wydajności.
W Geekbench układ Arrow Lake również osiąga dobre wyniki, choć różnica między konkurentami jest zauważalnie mniejsza.
Procesory ArrowLake wykazują niewielką poprawę wydajności w stosunku do starszych układów Meteor Lake, ale Lunar Lake nadal ma niewielką przewagę. Wynika to przede wszystkim z różnic w konstrukcji chipów, a także nieco niższej maksymalnej częstotliwości taktowania ArrowLake.
Przy wyższych częstotliwościach taktowania pobór mocy pozostaje stosunkowo wysoki, a całkowity pobór mocy systemu sięga 33-34 watów na zewnętrznym monitorze. Chipy AMD Zen 5 są porównywalne pod względem wydajności, ale konkurencja oparta na architekturze ARM - w szczególności firmy Qualcomm i Qualcomm - utrzymuje wyraźną przewagę pod względem poboru mocy Apple-utrzymują wyraźną przewagę w zakresie wydajności jednordzeniowej.
* ... im mniej tym lepiej
Wydajność i efektywność wielordzeniowa
Z zaledwie 8 rdzeniami, procesory Lunar Lake oferują ograniczoną wydajność wielordzeniową. Dla kontrastu, nowe układy Arrow Lake posiadają 16 rdzeni i wyższe limity mocy, co naturalnie daje im przewagę w wielowątkowych obciążeniach. Limity mocy odgrywają jednak kluczową rolę w wydajności, ponieważ nowe procesory Intela dobrze radzą sobie w scenariuszach krótkiego obciążenia i syntetycznych testach porównawczych. W Geekbench 6 i Cinebench R23 Multicore generalnie dorównują wydajnością układom AMD Zen 5.
Jednak przy dłuższych, długotrwałych obciążeniach, takich jak test Cinebench 2024 Multicore, krótkoterminowa przewaga mocy zanika. W praktycznych scenariuszach, znaczna część benchmarku przebiega przy 35W/24W na Asus Zenbook Duo i 45W na MSI Prestige 16. W takich warunkach, Core Ultra 9 285H dorównuje jedynie Ryzenowi AI 9 365, którego Intel uważa za swojego głównego konkurenta.
To powiedziawszy, uważamy, że Ryzen AI 9 HX370 jest prawdziwym konkurentem, ponieważ przewyższa ofertę Intela. Co więcej, procesory Snapdragon X Elite zapewniają porównywalną lub lepszą wydajność, podczas gdy standardowy układ M4 Appledorównuje Core Ultra 9 285H Intela, mimo że pobiera znacznie mniej energii. Tymczasem układy M4 Pro są znacznie szybsze.
Modele Core Ultra 9 285H zapewniają wysoką wydajność wielordzeniową, przewyższając nawet układy Lunar Lake. Przewaga ta wynika w dużej mierze z niższych limitów mocy i krzywej wydajności nowoczesnych procesorów, w której układy stają się mniej wydajne przy wyższych częstotliwościach taktowania.
Aby to zilustrować, proszę wyobrazić sobie procesor Lunar Lake i Arrow Lake pracujące z mocą 30 watów. Układ Lunar Lake z 8 rdzeniami działa przy wyższych częstotliwościach taktowania, podczas gdy układ Arrow Lake z 16 rdzeniami działa przy niższych częstotliwościach taktowania, ale pozostaje w bardziej wydajnym zakresie roboczym. Jak zobaczymy później, nowe rdzenie nie skalują się tak dobrze przy wyższych limitach mocy w porównaniu do Meteor Lake, co oznacza, że dodatkowa moc nie zapewnia już takiego samego poziomu wzrostu wydajności.
Podczas gdy wysokowydajne układy AMD Zen 5 pozostają w tyle pod względem wydajności wielordzeniowej, Apple a procesory Qualcomm oparte na architekturze ARM utrzymują niewielką przewagę. Jednak w przeciwieństwie do wydajności jednordzeniowej, różnica w wydajności jest tutaj znacznie mniejsza.
* ... im mniej tym lepiej
Wydajność przy różnych limitach mocy
Ponieważ ostateczna wydajność różni się znacznie w zależności od modelu laptopa i limitów mocy, przeprowadziliśmy również wielordzeniowy test porównawczy Cinebench 2024 z kontrolowanymi ustawieniami mocy. W tym celu wykorzystaliśmy ThrottleStop i Universal x86 Tuning Utility, choć narzędzia te są ograniczone do procesorów Intel i AMD.
W MSI Prestige 16 procesor może wytrzymać maksymalnie 55 watów. Przedstawimy wyniki dla wyższych limitów mocy, gdy tylko dostępne będą dodatkowe dane.
TDP | Core Ultra 9 285H | Ryzen AI 9 HX370 | Ryzen AI 9 365 | Core Ultra 7 258V | Core Ultra 7 155H |
---|---|---|---|---|---|
15 W | 451 punktów | 621 punktów | 590 punktów | 445 punktów | 271 punktów |
20 Watt | 597 punktów | 760 punktów | 683 punktów | 512 punktów | 438 punktów |
28 Watt | 778 punktów | 927 punktów | 787 punktów | 587 punktów | 637 punktów |
35 Watt | 892 punkty | 1,022 punkty | 752 punkty | ||
45 W | 977 punktów | 1,107 punktów | 887 punktów | ||
55 W | 1,042 punktów | 1,167 punktów | 966 punktów |
Po raz kolejny testy potwierdziły, że Core Ultra 9 285H nie może konkurować z Ryzenem 9 AI HX370, zamiast tego osiągając wyniki na równi z Ryzenem AI 9 365. Co ciekawe, różnica w wydajności pomiędzy Core Ultra 9 285H i Core Ultra 7 155H (który ma taką samą liczbę rdzeni) jest stosunkowo niewielka, z poprawą w zakresie 8-22% przy TDP 28-55 W.
Jednym z kluczowych wniosków jest to, że Arrow Lake działa wyjątkowo dobrze przy niższych limitach mocy, ale widzi malejące zyski przy wyższych TDP. Przy 55 watach, różnica w wydajności jest tylko w jednocyfrowym zakresie procentowym, co sugeruje, że Arrow Lake nie czerpie znaczących korzyści z ekstremalnego skalowania mocy.
Konieczne będą dalsze testy z większą liczbą urządzeń, ale możliwe jest, że chipy Arrow Lake mogą oferować niewielką lub żadną przewagę wydajności powyżej 80 watów -poziom mocy, który wiele wydajnych laptopów multimedialnych może utrzymać w sposób ciągły. Z drugiej strony, Arrow Lake już teraz przewyższa swój odpowiednik Lunar Lake przy zaledwie 20 watach, co podkreśla jego wydajność przy niższych poziomach mocy.
Wniosek - Arrow Lake pokazuje obecne problemy Intela
Nowe procesory mobilne Arrow Lake pozostawiają w naszej analizie mieszane wrażenia. Jako następca generacji Meteor Lake, wykorzystują one teraz te same rdzenie co Lunar Lake, co prowadzi do lepszej wydajności i lepszej efektywności, szczególnie przy niższych limitach mocy między 20 a 45 watów. Core Ultra 9 285H zapewnia solidną wydajność jednordzeniową, co czyni go najbardziej porównywalnym do AMD Ryzen AI 9 365chociaż Ryzen AI 9 HX 370 pozostaje poza zasięgiem. Intel zmniejszył dystans do konkurencji, ale nie objął prowadzenia. Układy Snapdragon X Elite firmy Qualcomm zapewniają jeszcze lepszą wydajność wielordzeniową przy wysokim poziomie mocy i ogólnie większą wydajność, podczas gdy generacja M4 firmyApple nadal działa na innym poziomie wydajności.
Podobnie jak w przypadku Meteor Lake, procesory Arrow Lake-H obejmują szeroki zakres TDP od 28 do 115 watów, co stwarza kilka wyzwań dla użytkowników końcowych. Sam numer modelu procesora nie zapewnia dokładnego obrazu rzeczywistej wydajności, ponieważ limity mocy i rozwiązania chłodzące różnią się w zależności od laptopa. Oznacza to, że Core Ultra 7 255H w jednym laptopie może działać lepiej niż Core Ultra 9 285H w innym, w zależności od systemu chłodzenia i alokacji mocy. Wysokie krótkotrwałe skoki mocy (takie jak w MSI Prestige 16 AI Evo) mogą również obciążać zasilacze, zmuszając niektóre laptopy do krótkotrwałego pobierania energii z baterii. Zwiększony pobór mocy prowadzi również do bardziej wymagających wymagań w zakresie chłodzenia, co może powodować szybką pracę wentylatorów.
Intel bagatelizuje słabą wydajność NPU i brak certyfikatu Copilot+, zamiast tego skupiając się na możliwościach AI całej platformy, w szczególności GPU. Podczas gdy funkcje takie jak efekty studyjne dla kamer internetowych i napisy na żywo działają, pozostaje niejasne, w jaki sposób przyszłe funkcje zależne od sztucznej inteligencji, takie jak Recall, będą obsługiwane.
Nakładanie się Lunar Lake i Arrow Lake ilustruje obecne wyzwania rozwojowe Intela. Ponieważ układy Arrow Lake o niskim poborze mocy już przewyższają Lunar Lake, ten ostatni zaczyna wydawać się zbędny. Zamiast zwiększać moc układów Lunar Lake do ponad 30 W, sensowniej byłoby skupić się na pasywnie chłodzonych konstrukcjach. Kwestia ta może jednak zostać rozwiązana w nadchodzącej generacji Panther Lake, jeśli obecne doniesienia są dokładne.
Pomimo tych problemów, procesory Arrow Lake-H prawdopodobnie odniosą sukces, ponieważ Intel pozostaje silny pod względem dostępności, w przeciwieństwie do AMD. W ciągu najbliższych kilku tygodni spodziewana jest premiera wielu nowych laptopów z procesorami Arrow Lake. Gdy tylko uzyskamy dane dotyczące wydajności modeli Core Ultra 7 i Core Ultra 5, odpowiednio zaktualizujemy ten artykuł.